Alle reacties Tagged With: "Moslim Broederschap"
De Arabische Morgen
DAVID B. Ottaway
oktober 6, 1981, was bedoeld als een feestdag in Egypte. Het was de verjaardag van de mooiste moment van de Egyptische overwinning in drie Arabisch-Israëlische conflict, toen het land de underdog leger stuwkracht over het Suezkanaal in de opening dagen Ofthe 1973 Yom Kippoer-oorlog en stuurde de Israëlische troepen afgehaspeld in retraite. Op een koele, wolkenloze ochtend, het Cairo stadion zat vol met Egyptische gezinnen die waren gekomen om te zien de militaire strut haar hardware.On het toetsen stand, President Anwar el-Sadat,architect van de oorlog, keek met voldoening als mannen en machines voor hem paradeerden. Ik was in de buurt, een pas gearriveerde buitenlandse correspondent.Suddenly, een van het leger vrachtwagens gestopt direct voor de herziening stand net zoals zes Mirage jets overhead brulde in een acrobatische voorstelling, het schilderen van de hemel met lange paden van rood, geel, Purper,en groene rook. Sadat stond op, blijkbaar bereidt zich voor om te wisselen salutes met nog een contingent van de Egyptische troepen. Hij maakte zich een perfect doelwit voor vier islamitische moordenaars die uit de vrachtwagen gesprongen, bestormden het podium, en bezaaid zijn lichaam met bullets.As de moordenaars bleef voor wat leek een eeuwigheid om de stand te spuiten met hun dodelijke brand, Ik overwoog een ogenblik of op de grond en het risico getroffen te worden vertrapt tot de dood door paniek toeschouwers of blijven te voet en het nemen van risico een verdwaalde kogel. Instinct vertelde me om te verblijven op mijn voeten, en mijn gevoel voor journalistieke plicht dreef me om te gaan erachter te komen of Sadat was levend of dood.
| september 26, 2010 | Reacties 0
smearcasting: Hoe islamofoben spread angst, onverdraagzaamheid en desinformatie
EERLIJK
Julie Hollar
Jim Naureckas
Het maken van islamofobie Mainstream:
Hoe Moslim-bashers zenden hun fanatisme
Een opmerkelijk ding gebeurde op de National Book Critics Circle (NBCC) nominaties in februari 2007: De normaal elitaire en tolerant groep genomineerd voor beste boek op het gebied van de kritiek een boek alom gezien als denigrerend een hele religieuze groep.
De voordracht van Bruce Bawer terwijl Europe Slept: Hoe De radicale islam is het vernietigen van het Westen From Within niet passeren zonder controverse. Past genomineerde Eliot Weinberger hekelde het boek tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de NBCC's, noemde het ‘‘racisme als kritiek’’ (New York Times, 2/8/07). NBCC bestuursvoorzitter John Freeman schreef op de blog van de groep (Kritieke massa, 2/4/07): ‘‘Ik heb nog nooit geweest
meer in verlegenheid gebracht door een keuze dan ik met Bruce Bawer zijn geweest Terwijl Europa sliep…. Zijn hypergeventileerde retoriek tips van de werkelijke kritiek in islamofobie.’’
Hoewel het uiteindelijk niet winnen van de award, Terwijl Europa sliep de erkenning in de hoogste literaire kringen was het symbool van een integratie van islamofobie, niet alleen in de Amerikaanse uitgeverij, maar in de bredere media. Dit rapport geeft een frisse kijk op islamofobie in de media van vandaag en de perpetratrators, waarin een aantal van de achter-de-schermen-verbindingen die zelden worden verkend in media. Het rapport geeft ook vier snapshots, of “case studies,”Beschrijft hoe islamofoob blijven media manipuleren om met het oog op de moslims te schilderen met een brede, hatelijk borstel. Ons doel is om document smearcasting: de openbare geschriften en de verschijningen van islamofobe activisten en experts die opzettelijk en regelmatig angst verspreiden, onverdraagzaamheid en desinformatie. De term “islamofobie” verwijst naar vijandigheid tegenover de islam en moslims die de neiging heeft om een hele geloof ontmenselijken, uitbeelden als fundamenteel vreemd en kent haar inherente, essentiële set van negatieve eigenschappen, zoals irrationaliteit, onverdraagzaamheid en geweld. En niet anders dan de kosten gemaakt in de klassieke document van anti-semitisme, De Protocollen van de Wijzen van Zion, sommige van meer virulente uitdrukkingen islamofobie's–zoals Terwijl Europa sliep–omvatten evocaties van de islamitische ontwerpt naar het Westen te domineren.
Islamitische instellingen en moslims, natuurlijk, moeten worden onderworpen aan dezelfde soort van controle en kritiek als iemand anders. Bijvoorbeeld, wanneer een Noorse islamitische Raadsdebatten of homo's en lesbiennes moet worden uitgevoerd, men kan krachtig veroordelen individuen of groepen delen die mening zonder te trekken alle Europese moslims erin, net als Bawer pyjama Media bericht (8/7/08),
“Europese moslims Debat: Moeten homo's worden uitgevoerd?”
evenzo, extremisten die hun gewelddadige acties te rechtvaardigen met een beroep op een bepaalde interpretatie van de islam kan worden verweten zonder implicating de enorm gevarieerde bevolking van moslims over de hele wereld. Ten slotte, verslaggevers in geslaagd om de bomaanslag in Oklahoma City door Timothy McVeigh te dekken–een aanhanger van de racistische Christian Identity sekte–zonder toevlucht te nemen tot algemene uitspraken te doen over “christelijke terrorisme.” hetzelfde, media hebben terreurdaden gedekt door fanatici die Joods zijn–bijvoorbeeld de Hebron slachting door Baruch Goldstein gedragen (Extra!, 5/6/94)–zonder impliceert het geheel van het Jodendom.
| september 16, 2010 | Reacties 0
De Totalitarisme jihadistische islamisme en de Challenge naar Europa en de islam
Bassam Tibi
Bij het lezen van de meerderheid van de teksten die de omvangrijke literatuur die door zelfverklaarde experts is gepubliceerd op de politieke islam bestaan, is het gemakkelijk om het feit dat een nieuwe beweging is ontstaan missen. Verder, deze literatuur niet in slaagt om uit te leggen op een bevredigende wijze het feit dat de ideologie die hij rijdt is gebaseerd op een bepaalde interpretatie van de islam, en dat het dus een gepolitiseerd religieus geloof,
niet een wereldlijke. Het enige boek waarin de politieke islam is gericht als een vorm van totalitarisme is die van Paul Berman, Terreur en liberalisme (2003). De auteur is, echter, geen expert, kan niet lezen islamitische bronnen, en berust derhalve op het selectieve gebruik van één of twee secundaire bronnen, dus niet de fenomeen begrijpen.
Een van de redenen voor deze tekortkomingen is het feit dat de meeste van degenen die proberen om ons te informeren over de 'jihadistische dreiging' - en Berman is een typisch voorbeeld van deze beurs - niet alleen niet over de taalvaardigheid van de bronnen geproduceerd door de ideologen van de politieke lezen Islam, maar ook gebrek aan kennis over de culturele dimensie van de beweging. Deze nieuwe totalitaire beweging is in veel opzichten een noviteit
in de geschiedenis van de politiek, omdat het heeft zijn wortels in twee parallelle en aanverwante verschijnselen: eerste, de culturalisering van de politiek, die leidt tot de politiek als een cultureel systeem dat wordt opgevat (het oog ontwikkeld door Clifford Geertz); en ten tweede de terugkeer van het sacrale, of ‘re-betovering’ van de wereld, als reactie op de intensieve seculariseringsproces van de globalisering.
De analyse van de politieke ideologieën die gebaseerd zijn op religies, en dat kan beroep uitoefenen als een politieke religie als gevolg van deze, betrekt een sociaal-wetenschappelijk inzicht in de rol van religie gespeeld door de wereldpolitiek, vooral na de bipolaire systeem van de Koude Oorlog plaats heeft gemaakt voor een multipolaire wereld. In een project uitgevoerd op de Hannah Arendt Instituut voor de toepassing van het totalitarisme aan de studie van politieke religies, Ik heb voorgesteld het onderscheid tussen seculiere ideologieën die fungeren als een substituut voor religie, en religieuze ideologieën gebaseerd op echte geloof, wat het geval is in religieus fundamentalisme (zie toelichting
24). Een ander project op ‘politieke religie’, bij de Universiteit van Basel uitgevoerd, heeft verduidelijkt het punt dat een nieuwe benadering van de politiek noodzakelijk worden zodra een religieus geloof wordt gekleed in een politieke garb.Drawing op de gezaghebbende bronnen van de politieke islam, Dit artikel suggereert dat de grote verscheidenheid aan organisaties geïnspireerd door de islamitische ideologie worden opgevat, zowel als politieke religies en als politieke bewegingen. De unieke kwaliteit van de politieke islam leugens is het feit dat het gebaseerd is op een transnationaal religie (zie toelichting 26).
| september 15, 2010 | Reacties 0
Islam en het nieuwe politieke landschap
De Back, Michael Keith, Azra Khan,
Kalbir Shukra en John Solomos
In de nasleep van de aanslag op het World Trade Center op 11 September 2001, en de Madrid en Londen bomaanslagen 2004 en 2005, een literatuur die adressen de vormen en modaliteiten van religieuze expressie - met name islamitische religieuze expressie - heeft bloeide in de penumbral regio's die verwijzen mainstream sociale wetenschappen te ontwerpen sociaal beleid, denktanks en journalistiek. Veel van het werk heeft geprobeerd om de houding of de aanleg van een moslimbevolking te definiëren in een bepaalde site van spanning, zoals Londen of het Verenigd Koninkrijk (Barnes, 2006; Ethnos Consultancy, 2005; GFK, 2006; GLA, 2006; Populus, 2006), of bekritiseerd bepaalde vormen van interventie sociaal beleid (Helder, 2006een; Mirza et al., 2007). Studies van het islamisme en jihadisme hebben een bijzondere nadruk gemaakt op de syncretic en complexe verbanden tussen islamitische religieuze geloof en de vormen van sociale bewegingen en politieke mobilisatie (Husain, 2007; Kepel, 2004, 2006; McRoy, 2006; Neville-Jones et al., 2006, 2007; Phillips, 2006; Roy, 2004, 2006). conventioneel, de analytische focus is de cultuur van de islam onder de aandacht gebracht, de overtuigingen van de gelovigen, en de historische en geografische trajecten van de moslimbevolking in de hele wereld in het algemeen en in ‘het Westen’ in het bijzonder (Abbas, 2005; Ansari, 2002; Eade en Garbin, 2002; Hussein, 2006; Modood, 2005; Ramadan, 1999, 2005). In dit artikel ligt de nadruk anders. We stellen dat studies van de islamitische politieke participatie moeten zorgvuldig worden contextualized zonder beroep te doen op grote algemeenheden over cultuur en geloof. Dit komt omdat zowel de cultuur en het geloof zijn gestructureerd door en op zijn beurt de structuur van de culturele, institutionele en deliberatieve landschappen waardoor zij worden gearticuleerd. In het geval van de Britse ervaring, de verborgen sporen van het christendom in de vorming van de verzorgingsstaat in de vorige eeuw, de snel veranderende cartografie van ruimten van de politieke en de rol van ‘religieuze organisaties’ in de herstructurering van de sociale voorzieningen genereren van de materiële maatschappelijke context bepalen van de kansen en de contouren van nieuwe vormen van politieke participatie.
| september 08, 2010 | Reacties 0
ISLAM, DEMOCRATIE & DE VS:
Cordoba Foundation
Abdullah Faliq
Intro ,
In weerwil van het feit dat zowel een vaste en een complex debat, Bogen Quarterly opnieuw bezien theologische en praktische overwegingen, het belangrijke debat over de relatie en de compatibiliteit tussen de islam en democratie, zoals weerspiegeld in de agenda van hoop en verandering Barack Obama. Terwijl veel vieren Obama's overwicht op de Oval Office als een nationale catharsis voor de VS, anderen blijven minder optimistisch van een verschuiving in de ideologie en de aanpak in de internationale arena. Hoewel veel van de spanning en wantrouwen tussen de islamitische wereld en de Verenigde Staten kan worden toegeschreven aan de aanpak van de bevordering van de democratie, meestal ten gunste van dictaturen en marionettenregimes dat lippendienst bewijzen aan de democratische waarden en mensenrechten, de naschok van 9/11 heeft echt verder gecementeerd het twijfels door Amerika's positie op de politieke islam. Het is een muur negativiteit gemaakt zoals gevonden door worldpublicopinion.org, volgens welke 67% van de Egyptenaren geloven dat wereldwijd Amerika een “overwegend negatief” rol speelt.
America's antwoord is dus apt geweest. Door de verkiezing van Obama, veel over de hele wereld hun hoop voor de ontwikkeling van een minder oorlogszuchtige, maar eerlijker buitenlands beleid ten aanzien van de moslimwereld. Th e test voor Obama, als we bespreken, is hoe Amerika en haar bondgenoten bevordering van de democratie. Zal het vergemakkelijken of het opleggen?
Bovendien, kan het belangrijker een eerlijke bemiddelaar in langdurige zones van confl icts? Mobiliseren van de expertise en het inzicht van prolifi
c geleerden, academici, doorgewinterde journalisten en politici, Arches Quarterly brengt om de relatie tussen de islam en democratie en de rol van Amerika licht - evenals de veranderingen teweeggebracht door Obama, bij het zoeken naar de gemeenschappelijke grond. Anas Altikriti, de CEO van Th e Cordoba Foundation biedt de openingszet om deze discussie, waar hij refl ects op de hoop en uitdagingen die rust op pad Obama's. Na Altikriti, de voormalige adviseur van president Nixon, Dr Robert Crane off ers een grondige analyse van de islamitische beginsel van het recht op vrijheid. Anwar Ibrahim, voormalig vice-premier van Maleisië, verrijkt de discussie met de praktische realiteit van de uitvoering van de democratie in de islamitische dominant samenlevingen, namelijk, in Indonesië en Maleisië.
We hebben ook Dr Shireen Hunter, van Georgetown University, VS, die onderzoekt islamitische landen die achterblijven in de democratisering en modernisering. Th is wordt aangevuld met terrorisme schrijver, Dr Nafeez Ahmed's uitleg van de crisis van de post-moderniteit en de
ondergang van de democratie. Dr Daud Abdullah (Directeur van het Midden-Oosten Media Monitor), Alan Hart (voormalig ITN en BBC Panorama correspondent; auteur van het zionisme: Th e echte vijand van de Joden) en Asem Sondos (Redacteur van Egypte Sawt Al Omma wekelijks) concentreren op Obama en zijn rol ten aanzien van de democratie-promotie in de moslimwereld, evenals Amerikaanse betrekkingen met Israël en de Moslim Broederschap.
Minister van Buitenlandse Zaken, Maldiven, Ahmed Shaheed speculeert over de toekomst van de islam en democratie; Cllr. Gerry Maclochlainn
– een Sinn Féin lid dat vier jaar doorstaan in de gevangenis voor het Ierse Republikeinse activiteiten en een voorvechter van de Guildford 4 en Birmingham 6, refl ects over zijn recente reis naar Gaza, waar hij de impact van de brutaliteit en onrechtvaardigheid getuige uitgedeeld tegen Palestijnen; Dr Marie Breen-Smyth, Directeur van het Centrum voor de Studie van radicalisering en hedendaagse politiek geweld bespreekt de uitdagingen van kritisch onderzoek naar de politieke terreur; Dr Khalid al-Mubarak, schrijver en toneelschrijver, bespreekt de vooruitzichten van de vrede in Darfur; en tenslotte journalist en mensenrechtenactivist Ashur Shamis kijkt kritisch naar de democratisering en politisering van de moslims vandaag de dag.
We hopen dat dit alles zorgt voor een begrijpend lezen en een bron voor refl ectie over onderwerpen die aff ect ons allen in een nieuwe dageraad van hoop.
Dank je
| september 07, 2010 | Reacties 0
US Hamas beleid blokken vredesproces Midden-Oosten
Henry Siegman
Mislukt bilaterale gesprekken de voorbije 16 jaren hebben aangetoond dat een Midden-Oosten vredesakkoord nooit kan worden bereikt door de partijen zelf. Israëlische regeringen denken dat ze kunnen een internationale veroordeling van hun illegale koloniale project op de Westelijke Jordaanoever trotseren omdat ze kunnen rekenen op de Verenigde Staten zich te verzetten tegen internationale sancties. Bilaterale gesprekken die niet worden omlijst door US-geformuleerd parameters (gebaseerd op de resoluties van de Veiligheidsraad, de Oslo-akkoorden, het Arabische vredesinitiatief, de “road map” en andere eerdere Israëlisch-Palestijnse akkoorden) kan niet slagen. Israëlische regering is van mening dat het Amerikaanse Congres een Amerikaanse president niet zal toestaan dat dergelijke parameters uit te geven en vragen om hun aanvaarding. Wat hoop dat er voor de bilaterale gesprekken die CV in Washington DC on September 2 is volledig afhankelijk van President Obama bewijst dat geloof niet te kloppen, en over de vraag of de “bridging voorstellen” Hij heeft beloofd, moeten de gesprekken te bereiken een impasse, zijn een eufemisme voor het indienen van de Amerikaanse parameters. Een dergelijk initiatief van de VS Israël moet keiharde garanties te bieden voor zijn veiligheid binnen de grenzen van vóór 1967, maar tegelijkertijd moet duidelijk maken deze verzekeringen zijn niet beschikbaar als Israël dringt aan op het ontkennen van de Palestijnen een levensvatbare en soevereine staat op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Dit artikel richt zich op de andere belangrijke belemmering voor een permanente status overeenkomst: het ontbreken van een effectieve Palestijnse gesprekspartner. Het aanpakken van Hamas’ legitieme grieven - en zoals opgemerkt in een recent CENTCOM rapport, Hamas heeft legitieme grieven - zou kunnen leiden tot de terugkeer naar een Palestijnse coalitieregering dat Israël zou voorzien van een geloofwaardig vredesproces partner. Als dat outreach mislukt als gevolg van Hamas’ rejectionisme, vermogen van de organisatie om een redelijk akkoord onderhandeld door andere Palestijnse politieke partijen te voorkomen zal zijn aanzienlijk belemmerd. Als de regering-Obama een internationaal initiatief niet zal leiden tot de parameters van een Israëlisch-Palestijnse overeenkomst vastleggen en actief bevorderen van de Palestijnse politieke verzoening, Europa moet doen, en hoop Amerika zal volgen. helaas, er is geen zilveren kogel dat het doel van kan garanderen “twee staten naast elkaar leven in vrede en veiligheid.”
Maar huidige koers van president Obama zich verzet tegen het absoluut.
| september 07, 2010 | Reacties 0
islamisme revisited
MAHA Azzam
Er is een politiek en veiligheid crisis rond wat wordt aangeduid als islamisme genoemd, een crisis waarvan de antecedenten lang voorafgaan 9/11. In de afgelopen 25 jaar, zijn er verschillende accenten over hoe uit te leggen en te bestrijden islamisme geweest. Analisten en beleidsmakers
in de jaren 1980 en 1990 sprak over de oorzaken van de militante islam als zijnde economische malaise en marginalisering. Meer recent is er een focus op politieke hervormingen is geweest als een middel om het ondermijnen van de aantrekkingskracht van radicalisme. Steeds vandaag, de ideologische en religieuze aspecten van het islamisme moeten worden aangepakt, omdat ze kenmerken van een breder politiek en veiligheid debat zijn geworden. Of het nu in verband met Al-Qaeda terrorisme, politieke hervormingen in de moslimwereld, de nucleaire kwestie in Iran of gebieden van crisis, zoals Palestina en Libanon, Het is gemeengoed te fi nd die ideologie en religie worden gebruikt door partijen tegenover elkaar als bron van legitimatie worden, inspiratie en vijandschap.
De situatie wordt vandaag verder gecompliceerd door de groeiende antagonisme tegen en angst voor de islam in het Westen als gevolg van terreur aanslagen die op hun beurt van invloed zijn op houding ten opzichte van immigratie, religie en cultuur. De grenzen van de umma of de gemeenschap van de gelovigen hebben opgerekt dan moslimstaten naar Europese steden. De umma bestaat potentieel waar er moslimgemeenschappen. De gedeelde gevoel te behoren tot een gemeenschappelijk geloof toeneemt in een omgeving waar het gevoel van integratie in de omringende gemeenschap is onduidelijk en waar de discriminatie duidelijk kan zijn. Hoe groter de verwerping van de waarden van de samenleving,
of in het Westen of zelfs in een islamitische staat, hoe groter de consolidatie van de morele kracht van de islam als een culturele identiteit en de waarde-systeem.
Naar aanleiding van de bomaanslagen in Londen op 7 Juli 2005 werd het steeds duidelijker dat sommige jonge mensen beweren religieuze betrokkenheid als een manier van uitdrukken etniciteit. De banden tussen moslims over de hele wereld en hun perceptie dat moslims kwetsbaar zijn velen in zeer diff Erent delen van de wereld heeft geleid tot hun eigen lokale dilemma's samen te voegen in de bredere islamitische één, met identifi ed cultureel, zijn hoofdzakelijk of gedeeltelijk, met een breed defi ned Islam.
| september 06, 2010 | Reacties 0
ISLAM EN DE RECHTSSTAAT
Birgit Krawietz
Helmut Reifeld
In onze moderne westerse samenleving, door de staat georganiseerde rechtsstelsels trekken normaal gesproken een onderscheidende lijn die religie en de wet scheidt. Omgekeerd, er zijn een aantal islamitische regionale samenlevingen waar religie en wetten tegenwoordig net zo nauw met elkaar verbonden en verweven zijn als vóór het begin van de moderne tijd. Tegelijkertijd, de verhouding waarin de religieuze wet (sharia in Arabisch) en publiekrecht (de wet) gemengd zijn, verschilt van land tot land. Wat is meer, de status van de islam en dus ook die van de islamitische wet verschilt. Volgens informatie verstrekt door de Organisatie van de Islamitische Conferentie: (OIC), Er zijn momenteel 57 Islamitische staten wereldwijd, gedefinieerd als landen waar de islam de religie is van (1) de staat, (2) de meerderheid van de bevolking, of (3) een grote minderheid. Dit alles heeft invloed op de ontwikkeling en de vorm van het islamitisch recht.
| september 06, 2010 | Reacties 0
Islamitische politieke cultuur, Democratie, en mensenrechten
Daniel E. Prijs
Er is beweerd dat de islam autoritarisme faciliteert, in tegenspraak is met de waarden van westerse samenlevingen, en heeft een aanzienlijke invloed op belangrijke politieke resultaten in moslimlanden. Vervolgens, geleerden, commentatoren, en regeringsfunctionarissen wijzen vaak op ‘islamitisch fundamentalisme’ als de volgende ideologische bedreiging voor liberale democratieën. Dit beeld, echter, is voornamelijk gebaseerd op de analyse van teksten, Islamitische politieke theorie, en ad-hocstudies van individuele landen, die geen rekening houden met andere factoren. Het is mijn stelling dat de teksten en tradities van de islam, zoals die van andere religies, kan worden gebruikt ter ondersteuning van een verscheidenheid aan politieke systemen en beleid. Landspecifieke en beschrijvende studies helpen ons niet om patronen te vinden die ons zullen helpen de verschillende relaties tussen de islam en de politiek in de landen van de moslimwereld te verklaren. Vandaar, een nieuwe benadering van de studie van de
verbinding tussen islam en politiek nodig is.
ik stel voor, door een grondige evaluatie van de relatie tussen de islam, democratie, en mensenrechten op grensoverschrijdend niveau, dat er te veel nadruk wordt gelegd op de macht van de islam als politieke kracht. Ik gebruik eerst vergelijkende case studies, die zich richten op factoren die verband houden met de wisselwerking tussen islamitische groepen en regimes, economische invloeden, etnische breuklijnen, en maatschappelijke ontwikkeling, om de variatie in de invloed van de islam op de politiek in acht landen te verklaren. Ik beweer dat veel van de macht
toegeschreven aan de islam als de drijvende kracht achter beleid en politieke systemen in moslimlanden, kan beter worden verklaard door de eerder genoemde factoren. ik vind ook, in tegenstelling tot wat algemeen wordt gedacht, dat de toenemende macht van islamitische politieke groeperingen vaak in verband wordt gebracht met een bescheiden pluralisering van politieke systemen.
Ik heb een index gemaakt van de islamitische politieke cultuur, op basis van de mate waarin de islamitische wet wordt gebruikt en of en, als, hoe,Westerse ideeën, instellingen, en technologieën worden geïmplementeerd, om de aard van de relatie tussen islam en democratie en islam en mensenrechten te testen. Deze indicator wordt gebruikt in statistische analyse, waaronder een steekproef van drieëntwintig overwegend moslimlanden en een controlegroep van drieëntwintig niet-moslim ontwikkelingslanden. Naast vergelijken
Islamitische landen naar niet-islamitische ontwikkelingslanden, statistische analyse stelt me in staat om te controleren voor de invloed van andere variabelen waarvan is vastgesteld dat ze de niveaus van democratie en de bescherming van individuele rechten beïnvloeden. Het resultaat zou een realistischer en nauwkeuriger beeld moeten zijn van de invloed van de islam op politiek en beleid.
| september 06, 2010 | Reacties 0
Precisie bij de wereldwijde oorlog tegen terreur:
Sherifa Zuhur
Zeven jaar na de in september 11, 2001 (9/11) aanvallen, veel deskundigen geloven dat al-Qaeda heeft herwonnen kracht en dat zijn copycats of filialen zijn dodelijker dan voorheen. De National Intelligence Estimate van 2007 beweerd dat Al-Qaeda is nu gevaarlijker dan voorheen 9/11.1 Al-Qaeda's emulators blijven bedreigen westerse, Midden Oosten, en Europese landen, zoals in de plot verijdeld in september 2007 in Duitsland. Bruce Riedel staten: Grotendeels dankzij gretigheid van Washington in Irak te gaan in plaats van de jacht op de leiders van al-Qaeda, de organisatie heeft nu een solide basis van de operaties in de Badlands van Pakistan en een effectieve franchise in West-Irak. Zijn bereik heeft verspreid in heel de islamitische wereld en in Europa . . . Osama bin Laden heeft een succesvolle propagandacampagne gemonteerd. . . . Zijn ideeën nu trekken meer volgers dan ooit.
Het is waar dat verschillende salafi-jihadistische organisaties nog steeds in opkomst in de hele islamitische wereld. Waarom hebben zwaar middelen reacties op het islamistisch terrorisme dat we roepen de wereldwijde jihad niet bewezen zeer effectief?
Verhuizen naar de instrumenten van “soft power,”Hoe zit het met de effectiviteit van de westerse inspanningen om moslims in de Global War on Terror versterken (GWOT)? Waarom heeft de Verenigde Staten won zo weinig “hearts and minds” in de bredere islamitische wereld? Waarom Amerikaanse strategische berichten over deze kwestie te spelen zo slecht in de regio? Waarom, ondanks brede islamitische afkeuring van extremisme, zoals weergegeven in enquêtes en officiële uitlatingen van de belangrijkste islamitische leiders, is de steun voor bin Ladin zelfs toegenomen in Jordanië en in Pakistan?
Deze monografie zal niet de oorsprong van islamitisch geweld te herzien. Het is in plaats daarvan betrekking op een soort conceptuele storing die de GWOT en die moslims weerhoudt steunen verkeerd construeert. Ze zijn niet in staat zich te identificeren met de voorgestelde transformerende tegenmaatregelen, omdat ze een deel van hun core overtuigingen en instellingen als doelwit bij onderscheiden
dit streven.
Verscheidene diep problematische trends verwarren de Amerikaanse conceptualisaties van de GWOT en de strategische boodschappen gemaakt om te vechten dat War. Deze evolueren van (1) postkoloniale politieke benaderingen van moslims en islamitische meerderheid landen die sterk verschillen en daarom produceren tegenstrijdige en verwarrende indrukken en effecten; en (2) resterende algemene onwetendheid en vooroordelen tegenover de islam en subregionale culturen. Voeg daarbij de Amerikaanse woede, angst, en angst voor de dodelijke gebeurtenissen van 9/11, en bepaalde elementen, ondanks het aandringen van het hoofd koel, houden moslims en hun religie verantwoordelijk voor de wandaden van hun geloofsgenoten, of die vinden het handig om dit te doen om politieke redenen.
| september 06, 2010 | Reacties 0
Democratie, Verkiezingen en de Egyptische Moslimbroederschap
Israël Elad-Altman
De door Amerika geleide hervormings- en democratiseringscampagne van de afgelopen twee jaar heeft geholpen om een nieuwe politieke realiteit in Egypte vorm te geven. Kansen zijn geopend voor afwijkende meningen. Met ons. en Europese steun, lokale oppositiegroepen hebben initiatief kunnen nemen, hun doelen te bevorderen en concessies van de staat af te dwingen. De beweging van de Egyptische Moslimbroederschap (MB), die officieel is verboden als politieke organisatie, behoort nu tot de groepen met beide nieuwe kansen
en nieuwe risico's.
westerse regeringen, inclusief de regering van de Verenigde Staten, overwegen de MB en andere "gematigde islamistische" groepen als potentiële partners om de democratie in hun land te helpen bevorderen, en misschien ook bij het uitroeien van islamistisch terrorisme. Zou de Egyptische MB die rol kunnen vervullen?? Zou het het spoor kunnen volgen van de Turkse Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling? (AKP) en de Indonesische Welvarende Rechtvaardigheidspartij (PKS), twee islamitische partijen die, volgens sommige analisten, zich met succes aanpassen aan de regels van de liberale democratie en hun landen naar een grotere integratie leiden met, respectievelijk, Europa en een “heidens” Azië?
Dit artikel onderzoekt hoe de MB heeft gereageerd op de nieuwe realiteit, hoe het is omgegaan met de ideologische en praktische uitdagingen en dilemma's die zich de afgelopen twee jaar hebben voorgedaan?. In hoeverre heeft de beweging haar vooruitzichten aangepast aan nieuwe omstandigheden?? Wat zijn haar doelstellingen en haar visie op de politieke orde?? Hoe heeft het gereageerd op de VS?. toenadering tot de hervormings- en democratiseringscampagne?
Hoe heeft het enerzijds zijn betrekkingen met het Egyptische regime genavigeerd?, en andere oppositiekrachten aan de andere kant, terwijl het land afstevent op twee dramatische verkiezingen in de herfst 2005? In hoeverre kan de MB worden beschouwd als een kracht die Egypte zou kunnen leiden?
in de richting van liberale democratie?
| september 05, 2010 | Reacties 0
Egyptische Moslimbroeders: CONFRONTATIE of integratie?
Onderzoek
De Vereniging van het succes Moslimbroeders in het november-december 2005 verkiezingen voor de Volksvergadering zond schokgolven door middel van politieke systeem van Egypte. In antwoord, het regime met harde hand op de beweging, lastiggevallen andere potentiële rivalen en zijn vliegvlug hervormingsproces omgekeerd. Dit is gevaarlijk kortzichtig. Er is reden om bezorgd te zijn over het politieke programma van de Moslimbroeders, en ze te danken aan de mensen echte opheldering over een aantal van zijn aspecten. Maar de regerende Nationale Democratische
Party's (NDP) weigering om zijn greep los te maken risico's verergeren spanningen in een tijd van zowel de politieke onzekerheid rond de presidentiële successie en ernstige sociaal-economische onrust. Hoewel dit zal waarschijnlijk een langdurige, geleidelijk proces, de regeling moet voorbereidende stappen te nemen om de deelname van de Moslimbroeders in het politieke leven te normaliseren. De Moslimbroeders, wier sociale activiteiten zijn reeds lang getolereerd, maar waarvan de rol in de formele politiek strikt beperkt, won een ongekende 20 procent van de parlementszetels in de 2005 verkiezingen. Zij deden dat ondanks concurreren voor slechts een derde van de beschikbare zitplaatsen en ondanks aanzienlijke hindernissen, inbegrip van de politie repressie en verkiezingsfraude. Dit succes bevestigt hun positie als een uiterst, overzichtelijk en diepgewortelde politieke kracht. Tegelijkertijd, Hij benadrukte dat er zwakke punten van zowel de legale oppositie en de regerende partij. Het regime zou goed hebben ingezet, dat een bescheiden toename van de parlementaire vertegenwoordiging van de Moslimbroeders kunnen worden gebruikt om stoke vrees voor een islamistische overname en daarbij dienen als een reden om kraam hervorming. Als, de strategie is op zware risico van terugslag.
| september 05, 2010 | Reacties 0
Irak en de toekomst van de politieke islam
James Piscatori
Vijfenzestig jaar geleden een van de grootste geleerden van de moderne islam vroeg de simpele vraag, “Waar de islam?”, Waar was de islamitische wereld gaan? Het was een tijd van intense onrust in zowel de westerse en islamitische wereld - de ondergang van het imperialisme en kristallisatie van een nieuwe staat systeem buiten Europa; de creatie en het testen van de neo- Wilsonian wereld orde in de Volkenbond; de opkomst van het Europese fascisme. Sir Hamilton Gibb erkend dat islamitische samenlevingen, niet in staat om een dergelijke wereld trends te vermijden, werden ook geconfronteerd met de even onvermijdelijke penetratie van nationalisme, secularisme, en verwestersing. Terwijl hij voorzichtig waarschuwde tegen het maken van voorspellingen - gevaren voor ons allen die geïnteresseerd zijn in het Midden-Oosten en de islamitische politiek - voelde hij zeker van twee dingen:
(een) de islamitische wereld zou bewegen tussen het ideaal van solidariteit en de realiteit van de divisie;
(b) de sleutel tot de toekomst lag in leiderschap, of die spreekt met gezag voor de islam.
Vandaag Gibb's voorspellingen kan heel goed zijn vernieuwd relevantie als we geconfronteerd met een toenemende crisis over Irak, het ontvouwen van een expansieve en controversiële oorlog tegen het terrorisme, en de voortdurende Palestijnse kwestie. In deze lezing wil ik kijken naar de factoren die de loop van de islamitische politiek van invloed kunnen zijn in de huidige periode en de nabije toekomst. Hoewel de punten zal ik verhogen zullen waarschijnlijk tot een bredere relevantie hebben, Ik zal vooral putten uit het geval van de Arabische wereld.
Veronderstellingen over de politieke islam Er is geen gebrek aan voorspellingen als het gaat om een gepolitiseerde islam of het islamisme. ‘Islamisme’ wordt het best begrepen als een gevoel dat er iets mis is gegaan met de hedendaagse islamitische samenlevingen en dat de oplossing moet in een reeks van politieke actie liggen. Vaak door elkaar gebruikt met ‘fundamentalisme’, Islamisme is beter gelijkgesteld met ‘politieke islam’. Verschillende commentatoren hebben haar ondergang en de komst van de post-islamitische tijdperk verkondigd. Zij stellen dat het repressieve apparaat van de staat duurzamer heeft bewezen dan de islamitische oppositie en dat de ideologische incoherentie van de islamisten zij ongeschikt zijn om de moderne politieke concurrentie heeft gemaakt. De gebeurtenissen van 11 september leek deze voorspelling tegenspreken, nog, ongeschokt, zij hebben betoogd dat een dergelijke spectaculaire, vrijwel anarchistische acts alleen bewijzen dat het faillissement van islamitische ideeën en suggereren dat de radicalen enige echte hoop van de machtsovername hebben verlaten.
| september 04, 2010 | Reacties 0
Islam en democratie
ITAC
Als men leest de pers of luistert naar de commentatoren van internationale zaken, Er wordt vaak gezegd - en nog vaker impliciet maar niet gezegd - dat de islam niet verenigbaar is met de democratie. In de jaren negentig, Samuel Huntington verrekening een intellectueel storm toen hij publiceerde Botsende beschavingen, waarin presenteert hij zijn prognoses voor de wereld - met een hoofdletter. In het politieke domein, Hij merkt op dat terwijl Turkije en Pakistan een aantal kleine aanspraak op “democratische legitimiteit” alle andere “... zou kunnen hebben islamitische landen waren overweldigend ondemocratische: monarchieën, one-party systemen, militaire regimes, persoonlijke dictaturen of een combinatie van deze, meestal rustend op een beperkt gezin, stam, of tribale base”. Het uitgangspunt waarop zijn betoog is gebaseerd, is dat ze niet alleen ‘niet zoals wij’, ze zijn eigenlijk in tegenstelling tot onze essentiële democratische waarden. Hij gelooft, als de anderen, dat terwijl het idee van de westerse democratie wordt verzet in andere delen van de wereld, de confrontatie is het meest opmerkelijk in die regio's waar de islam de dominante geloof.
Het argument is ook gemaakt van de andere kant ook. Een Iraanse religieuze geleerde, na te denken over een vroeg twintigste-eeuwse constitutionele crisis in zijn land, verklaarde dat islam en democratie zijn niet compatibel omdat de mensen niet gelijk zijn en een wetgevend orgaan niet nodig is vanwege de inclusieve karakter van het islamitische religieuze wet. Een soortgelijke positie werd meer recent door Ali Belhadj, een Algerijnse middelbare school leraar, prediker en (in deze context) leider van de FIS, toen hij verklaarde “democratie was geen islamitische begrip”. Misschien wel de meest dramatische verklaring van die strekking was dat van Abu Musab al-Zarqawi, leider van de soennitische opstandelingen in Irak, die, wanneer zij worden geconfronteerd met het vooruitzicht van een verkiezing, kaak democratie als “een kwade principe”.
Maar volgens sommige islamitische geleerden, democratie blijft een belangrijk ideaal in de islam, met het voorbehoud dat het altijd onderworpen aan de religieuze wet. De nadruk op de voornaamste plaats van de shari'a is een element van bijna elke islamitische reactie bestuur, matige of extreme. Alleen als de heerser, die zijn gezag van God ontvangt, beperkt zijn acties aan de “toezicht op het bestuur van de shari'a” is hij moet worden gehoorzaamd. Als hij anders doet dan dit, hij is een niet-gelovige en toegewijde moslims zijn in opstand te komen tegen hem. Hierin ligt de rechtvaardiging voor een groot deel van het geweld dat de moslimwereld in zulke vormen van strijd heeft geteisterd als die heerst in Algerije in de jaren '90
| september 04, 2010 | Reacties 0
Organisatorische Continuïteit in de Egyptische Moslimbroederschap
Tess Lee Eisenhart
Als oudste en meest vooraanstaande oppositiebeweging van Egypte, de Vereniging van
Moslimbroeders, al-Ikhwan al-Moeslimien, al lang een uitdaging bleef opeenvolgende seculaire
regimes door het aanbieden van een integrale visie op een islamitische staat en uitgebreid sociaal
Welzijnsdiensten. Sinds de oprichting in 1928, de Broederschap (Ichwaan) heeft bloeide in een
parallel sector religieuze en sociale diensten, algemeen vermijden directe confrontatie met
regerende regimes.1 Meer recent in de afgelopen twee decennia, echter, de Broederschap heeft
dabbled met partijdigheid in de formele politieke domein. Dit experiment culmineerde in
de verkiezing van de achtentachtig Brothers aan de Volksvergadering in 2005-de grootste
oppositionele blok in de moderne Egyptische geschiedenis en de daarop volgende arrestaties van bijna
1,000 Brothers.2 De electorale vooruitgang in de reguliere politiek biedt voldoende voeder
voor wetenschappers om te testen theorieën en voorspellingen over de toekomst van de Egyptische
regime: het zal vallen aan de islamistische oppositie en blijft een baken van secularisme in de
Arabische wereld?
Dit proefschrift schuwt het maken van dergelijke brede speculaties. In plaats daarvan, verkent
de mate waarin de Moslimbroederschap is ingericht als organisatie in het verleden
decennium.
| september 01, 2010 | Reacties 0
Toespraak van Dr,MOHAMMED BADIE
Dr,Mohammed Badie
In the name of Allah, the Most Merciful, the Most Compassionate Praise be to Allah and Blessing on His messenger, companions and followers
Dear Brothers and Sisters,
I greet you with the Islamic greeting; Peace be upon you and God’s mercy and blessings;
It is the will of Allah that I undertake this huge responsibility which Allah has chosen for me and a request from the MB Movement which I respond to with the support of Allah. With the support of my Muslim Brothers I look forward to achieving the great goals, we devoted ourselves to, solely for the sake of Allah.
Dear Brothers and Sisters,
At the outset of my speech I would like to address our teacher, older brother, and distinguished leader Mr. Mohamed Mahdy Akef, the seventh leader of the MB group a strong, dedicated and enthusiastic person who led the group’s journey amid storms and surpassed all its obstacles, thus providing this unique and outstanding model to all leaders and senior officials in the government, associations and other parties by fulfilling his promise and handing over the leadership after only one term, words are not enough to express our feelings to this great leader and guide and we can only say “May Allah reward you all the best”.
We say to our beloved Muslim brothers who are spread around the globe, it is unfortunate for us to have this big event happening while you are not among us for reasons beyond our control, however we feel that your souls are with us sending honest and sincere smiles and vibes.
As for the beloved ones who are behind the bars of tyranny and oppression for no just reason other than reiterating Allah is our God, and for seeking the dignity, pride and development of their country, we sincerely applaud and salute them for their patience, steadfastness and sacrifices which we are sure will not be without gain. We pray that those tyrants and oppressors salvage their conscience and that we see you again in our midst supporting our cause, may Allah bless and protect you all.
Dear Brothers and Sisters,
As you are aware, the main goal of the Muslim Brotherhood Movement (MB) is comprehensive modification, which deals with all kinds of corruption through reform and change. “I only desire (your) betterment to the best of my power; and my success (in my task) can only come from Allah.” (Hud-88) and through cooperation with all powers of the nation and those with high spirits who are sincere to their religion and nation.
The MB believes that Allah has placed all the foundations necessary for the development and welfare of nations in the great Islam; daarom, Islam is their reference towards reform, which starts from the disciplining and training of the souls of individuals, followed by regulating families and societies by strengthening them, preceded by bringing justice to it and the continuous jihad to liberate the nation from any foreign dominance or intellectual, spiritual, cultural hegemony and economic, political or military colonialism, as well as leading the nation to development, prosperity and assuming its appropriate place in the world.
| augustus 30, 2010 | Reacties 0
IkhwanScope Op Facebook
Op IkhwanScope Scribd
IkhwanScope Op Twitter