L-Entrati Kollha Tikkettati Bi: "L-Eġittu"
L-Għarab Għarbi
DAVID B. OTTAWAY
Ottubru 6, 1981, kien maħsub li jkun jum ta’ ċelebrazzjoni fl-Eġittu. Immarka l-anniversarju tal-akbar mument ta’ rebħa tal-Eġittu fi tliet kunflitti Għarab-Iżraeljani, meta l-armata underdog tal-pajjiż imbuttat tul il-Kanal ta 'Suez fil-ġranet tal-ftuħ tal- 1973 Il-Gwerra ta’ Yom Kippur u bagħtet truppi Iżraeljani tkebbib f’irtir. Fuq jibred, filgħodu bla sħab, l-istadium tal-Kajr kien ippakkjat bil-familji Eġizzjani li kienu ġew biex jaraw il-militar jissawwab il-hardware tiegħu.Fuq l-istand tar-reviżjoni, President Anwar el-Sadat,il-perit tal-gwerra, raw b'sodisfazzjon kif irġiel u magni parad quddiemu. Kont fil-qrib, korrispondent barrani li għadu kif wasal.F’daqqa waħda, wieħed mit-trakkijiet tal-armata waqaf direttament quddiem l-istand tar-reviżjoni eżatt kif sitt ġettijiet Mirage ħarġu fuq rashom fi prestazzjoni akrobatika, pittura s-sema bi traċċi twal aħmar, isfar, vjola,u duħħan aħdar. Sadat qam bil-wieqfa, milli jidher qed jipprepara biex jiskambja tislima ma’ kontinġent ieħor ta’ truppi Eġizzjani. Huwa għamel lilu nnifsu mira perfetta għal erba’ assassini Iżlamiċi li qabżu minn fuq it-trakk, daħlet fuq il-podju, u mifni ġismu bil-balal. Hekk kif il-qattiela komplew għal dik li dehret eternità biex isprejjaw l-istand bin-nar fatali tagħhom, Jien ikkunsidrajt għal instant jekk għandux nolqot l-art u nirriskjax li niġi maqtula sal-mewt minn spettaturi ippanikjati jew jekk nibqax bil-mixi u nirriskja li nieħu balla mitlufa. L-istint qalli biex nibqa’ fuq saqajja, u s-sens ta’ dmir ġurnalistiku tiegħi ġegħluni biex immur insir naf jekk Sadat kienx ħaj jew mejjet.
| Settembru 26, 2010 | Kummenti 0
It-Totalitarjaniżmu tal-Iżlamiżmu Jihadist u l-Isfida tiegħu għall-Ewropa u għall-Islam
Basso tibi
Meta taqra l-maġġoranza tat-testi li jinkludu l-letteratura vasta li ġiet ippubblikata minn esperti awtoproklamati dwar l-Iżlam politiku, huwa faċli li taqbeż il-fatt li qam moviment ġdid. Aktar minn hekk, din il-letteratura tonqos milli tispjega b’mod sodisfaċenti l-fatt li l-ideoloġija li tmexxiha hija bbażata fuq interpretazzjoni partikolari tal-Islam., u li għalhekk hija fidi reliġjuża politiċizzata,
mhux sekulari. L-uniku ktieb li fih l-Islam politiku huwa indirizzat bħala forma ta’ totalitarjaniżmu huwa dak ta’ Paul Berman, Terrur u Liberaliżmu (2003). L-awtur huwa, madankollu, mhux espert, ma jistax jaqra sorsi Iżlamiċi, u għalhekk tiddependi fuq l-użu selettiv ta’ sors sekondarju wieħed jew tnejn, b'hekk naqas milli jifhem il-fenomenu.
Waħda mir-raġunijiet għal nuqqasijiet bħal dawn hija l-fatt li ħafna minn dawk li jfittxu li jinfurmawna dwar it-‘theddida tal-ġiħadista’ – u Berman huwa tipiku ta’ din il-borża ta’ studju – mhux biss m’għandhomx il-ħiliet lingwistiċi biex jaqraw is-sorsi prodotti mill-ideoloġi tal-politika. Iżlam, iżda wkoll nuqqas ta’ għarfien dwar id-dimensjoni kulturali tal-moviment. Dan il-moviment totalitarju ġdid huwa f'ħafna modi novità
fl-istorja tal-politika peress li għandha l-għeruq tagħha f’żewġ fenomeni paralleli u relatati: l-ewwel, il-kulturalizzazzjoni tal-politika li twassal biex il-politika tiġi kunċettwali bħala sistema kulturali (fehma li kienet pijuniera minn Clifford Geertz); u t-tieni ir-ritorn tas-sagru, jew ‘re-enchantment’ tad-dinja, bħala reazzjoni għas-sekularizzazzjoni intensiva tagħha li tirriżulta mill-globalizzazzjoni.
L-analiżi ta 'ideoloġiji politiċi li huma bbażati fuq reliġjonijiet, u li jistgħu jeżerċitaw appell bħala reliġjon politika bħala konsegwenza ta 'dan, tinvolvi fehim fix-xjenza soċjali tar-rwol tar-reliġjon li għandha l-politika dinjija, speċjalment wara li s-sistema bi-polari tal-Gwerra Bierda ċediet għal dinja multi-polari. Fi proġett li sar fl-Istitut Hannah Arendt għall-applikazzjoni tat-totalitarjaniżmu għall-istudju tar-reliġjonijiet politiċi, I pproponejt id-distinzjoni bejn ideoloġiji sekulari li jaġixxu bħala sostitut għar-reliġjon, u ideoloġiji reliġjużi bbażati fuq fidi reliġjuża ġenwina, li huwa l-każ fil-fundamentaliżmu reliġjuż (ara n-nota
24). Proġett ieħor dwar ‘Reliġjon Politika’, mwettqa fl-Università ta’ Basel, għamilha aktar ċara l-punt li approċċi ġodda għall-politika jsiru meħtieġa ladarba fidi reliġjuża tilbes ilbies politiku. Ibbażat fuq is-sorsi awtorevoli tal-Iżlam politiku, dan l-artikolu jissuġġerixxi li l-varjetà kbira ta’ organizzazzjonijiet ispirati mill-ideoloġija Iżlamista għandhom jiġu kunċettwali kemm bħala reliġjonijiet politiċi kif ukoll bħala movimenti politiċi.. Il-kwalità unika tal-gideb tal-Islam politiku hija l-fatt li hija bbażata fuq reliġjon transnazzjonali (ara n-nota 26).
| Settembru 15, 2010 | Kummenti 0
Iżlam, Iżlam politiku u l-Amerika
Għarfien Għarbi
Hija "Fratellanza" ma 'l-Amerika Possibbli?
khalil al-anani
“M'hemm l-ebda ċans li tikkomunika ma' xi U.S. amministrazzjoni sakemm l-Istati Uniti żżomm il-ħarsa fit-tul tagħha tal-Islam bħala periklu reali, fehma li tpoġġi lill-Istati Uniti fl-istess dgħajsa tal-għadu Żjonista. M'għandna l-ebda ideat minn qabel dwar il-poplu Amerikan jew l-Istati Uniti. is-soċjetà u l-organizzazzjonijiet ċiviċi u t-think tanks tagħha. M'għandna l-ebda problema biex nikkomunikaw mal-poplu Amerikan iżda m'huma qed isiru l-ebda sforzi adegwati biex iressquna eqreb,” qal Dr. Issam al-Iryan, kap tad-dipartiment politiku tal-Fratellanza Musulmana f’intervista bit-telefon.
Kliem Al-Iryan jiġbor il-fehmiet tal-Fratellanza Musulmana dwar il-poplu Amerikan u l-Istati Uniti.. gvern. Membri oħra tal-Fratellanza Musulmana jaqblu, kif kien il-mibki Hassan al-Banna, li waqqaf il-grupp fi 1928. Al- Banna qieset il-Punent l-aktar bħala simbolu ta’ tħassir morali. Salafi oħra – skola ta’ ħsieb Iżlamiku li tiddependi fuq l-antenati bħala mudelli eżemplari – ħadu l-istess fehma tal-Istati Uniti, iżda m'għandhomx il-flessibbiltà ideoloġika mħaddna mill-Fratellanza Musulmana. Filwaqt li l-Fratellanza Musulmana temmen fl-involviment tal-Amerikani fi djalogu ċivili, gruppi estremisti oħra ma jaraw l-ebda punt fid-djalogu u jsostnu li l-forza hija l-uniku mod kif tittratta l-Istati Uniti.
| Settembru 15, 2010 | Kummenti 0
Demokrazija Liberali u Islam Politiku: it-Tiftix għal Common Ground.
Mostapha Benhenda
Dan id-dokument ifittex li jistabbilixxi djalogu bejn it-teoriji politiċi demokratiċi u Islamiċi.1 L-interazzjoni bejniethom hija mħawwda.: pereżempju, sabiex jispjegaw ir-relazzjoni li teżisti bejn id-demokrazija u l-konċepiment tagħhom tal-politika Islamika ideali
reġim, l-istudjuż Pakistani Abu ‘Ala Maududi ħoloq in-neoloġiżmu “teodemokrazija” filwaqt li l-istudjuż Franċiż Louis Massignon issuġġerixxa l-ossimoron “teokrazija sekulari”. Dawn l-espressjonijiet jissuġġerixxu li xi aspetti tad-demokrazija jiġu evalwati b’mod pożittiv u oħrajn jiġu ġġudikati b’mod negattiv. Pereżempju, L-istudjużi u l-attivisti Musulmani spiss japprovaw il-prinċipju tar-responsabbiltà tal-ħakkiema, li hija karatteristika li tiddefinixxi d-demokrazija. Għall-kuntrarju, spiss jiċħdu l-prinċipju tas-separazzjoni bejn ir-reliġjon u l-istat, li ħafna drabi titqies bħala parti mid-demokrazija (għalinqas, tad-demokrazija kif magħrufa fl-Istati Uniti llum). Minħabba din il-valutazzjoni mħallta tal-prinċipji demokratiċi, jidher interessanti li jiġi determinat il-konċepiment tad-demokrazija sottostanti mudelli politiċi Iżlamiċi. Fi kliem ieħor, għandna nippruvaw insiru nafu x'inhu demokratiku fit-"teodemokrazija". Għal dak il-għan, fost id-diversità impressjonanti u l-pluralità tat-tradizzjonijiet Iżlamiċi tal-ħsieb politiku normattiv, essenzjalment niffukaw fuq il-kurrent wiesa’ tal-ħsieb li jmur lura għal Abu ‘Ala Maududi u l-intellettwali Eġizzjan Sayyed Qutb.8 Din it-tendenza partikolari tal-ħsieb hija interessanti għax fid-dinja Musulmana., tinsab fil-bażi ta’ wħud mill-aktar oppożizzjonijiet ta’ sfida għat-tixrid tal-valuri li joriġinaw mill-Punent. Ibbażat fuq valuri reliġjużi, din it-tendenza elaborat mudell politiku alternattiva għad-demokrazija liberali. B'mod ġenerali, il-konċepiment tad-demokrazija inkluża f’dan il-mudell politiku Iżlamiku huwa proċedurali. B'xi differenzi, dan il-konċepiment huwa ispirat minn teoriji demokratiċi sostnuti minn xi kostituzzjonalisti u xjentisti politiċi.10 Hija rqiqa u minimalista., sa ċertu punt. Pereżempju, ma tistrieħ fuq l-ebda kunċett ta’ sovranità popolari u ma teħtieġ l-ebda separazzjoni bejn ir-reliġjon u l-politika. L-ewwel għan ta’ dan id-dokument huwa li jelabora dan il-kunċett minimalista. Nagħmlu dikjarazzjoni mill-ġdid dettaljata dwarha sabiex niżolaw dan il-konċepiment mill-morali tiegħu (liberali) fondazzjonijiet, li huma kontroversjali mill-perspettiva Iżlamika partikolari kkunsidrata hawn. Tabilħaqq, il-proċess demokratiku ġeneralment ikun derivat minn prinċipju ta’ awtonomija personali, li mhux approvat minn dawn it-teoriji Iżlamiċi.11 Hawnhekk, nuru li prinċipju bħal dan mhuwiex meħtieġ biex jiġġustifika proċess demokratiku.
| Settembru 09, 2010 | Kummenti 0
L-Islam u l-Pajsaġġ Politiku Ġdid
Les Back, Michael Keith, Azra Khan,
Kalbir Shukra u John Solomos
FID-dawl ta 'l-attakk fuq il-World Trade Center fuq 11 Settembru 2001, u l-bumbardamenti ta’ Madrid u Londra ta’ 2004 u 2005, letteratura li tindirizza l-forom u l-modalitajiet tal-espressjoni reliġjuża – partikolarment l-espressjoni reliġjuża Iżlamika – iffjorixxiet fir-reġjuni penumbrali li jorbtu x-xjenza soċjali prinċipali mad-disinn tal-politika soċjali, think tanks u ġurnaliżmu. Ħafna mix-xogħol ipprova jiddefinixxi l-attitudnijiet jew il-predispożizzjonijiet ta’ popolazzjoni Musulmana f’sit partikolari ta’ tensjoni bħal Londra jew ir-Renju Unit. (Barnes, 2006; Konsulenza Ethnos, 2005; GFK, 2006; GLA, 2006; Populus, 2006), jew ikkritika forom partikolari ta’ intervent tal-politika soċjali (Bright, 2006a; Mirza et al., 2007). Studji tal-Iżlamiżmu u l-Ġiħadiżmu ħolqu fokus partikolari fuq ir-rabtiet sinkretiċi u kumplessi bejn il-fidi reliġjuża Iżlamika u l-forom ta’ moviment soċjali u mobilizzazzjoni politika (Husain, 2007; Kepel, 2004, 2006; McRoy, 2006; Neville-Jones et al., 2006, 2007; Phillips, 2006; Roy, 2004, 2006). Konvenzjonalment, il-fokus analitiku enfasizza l-kultura tal-Islam, is-sistemi tat-twemmin tal-fidili, u t-trajettorji storiċi u ġeografiċi tal-popolazzjonijiet Musulmani madwar id-dinja b’mod ġenerali u fil-‘Punent’ b’mod partikolari (Abbas, 2005; Ansari, 2002; Eade u Garbin, 2002; Hussein, 2006; Modi, 2005; Ramadan, 1999, 2005). F'dan l-artikolu l-enfasi hija differenti. Aħna nargumentaw li l-istudji tal-parteċipazzjoni politika Iżlamika jeħtieġ li jiġu kuntestwali bir-reqqa mingħajr ma jirrikorru għal ġeneralitajiet kbar dwar il-kultura u l-fidi. Dan għaliex kemm il-kultura kif ukoll il-fidi huma strutturati minn u min-naħa tagħhom jistrutturaw il-kulturali, pajsaġġi istituzzjonali u deliberattivi li permezz tagħhom huma artikolati. Fil-każ tal-esperjenza Brittanika, it-traċċi moħbija tal-Kristjaneżmu fil-formazzjoni tal-istat soċjali fl-aħħar seklu, il-kartografija li qed tinbidel malajr ta’ spazji tal-politika u r-rwol ta’ ‘organizzazzjonijiet tal-fidi’ fir-ristrutturar tal-provvista tal-benesseri jiġġeneraw il-kuntest soċjali materjali li jiddetermina l-opportunitajiet u l-kontorni ta’ forom ġodda ta’ parteċipazzjoni politika.
| Settembru 08, 2010 | Kummenti 0
Riforma Iżlamika
Adnan Khan
Il-Prim Ministru Taljan, Silvio Berlusconi ftaħar wara l-avvenimenti ta 9/11:
“... irridu nkunu konxji tas-superjorità taċ-ċiviltà tagħna, sistema li tkun garantita
benesseri, rispett għad-drittijiet tal-bniedem u – b’kuntrast mal-pajjiżi Iżlamiċi – rispett
għad-drittijiet reliġjużi u politiċi, sistema li għandha l-valuri tagħha fehim tad-diversità
u tolleranza... Il-Punent se jirbaħ il-popli, qisu rebaħ il-komuniżmu, anki jekk dan
tfisser konfront ma’ ċiviltà oħra, dik Iżlamika, mwaħħla fejn kien
1,400 snin ilu…”1
U fi a 2007 jirrapporta l-istitut RAND iddikjarat:
“Il-ġlieda li għaddejja f’ħafna mid-dinja Musulmana hija essenzjalment gwerra ta’
ideat. Ir-riżultat tiegħu se jiddetermina d-direzzjoni futura tad-dinja Musulmana.”
Nibnu Netwerks Musulmani moderati, Istitut RAND
Il-kunċett ta ''islah' (riforma) huwa kunċett mhux magħruf mill-Musulmani. Qatt ma eżistiet matul il-
istorja taċ-ċiviltà Iżlamika; qatt ma ġiet diskussa jew saħansitra kkunsidrata. Ħarsa sommarja lejn il-klassiku
Il-letteratura Iżlamika turina li meta l-istudjużi klassiċi poġġew il-pedamenti ta 'usul, u kkodifikati
deċiżjonijiet Iżlamiċi tagħhom (fiqh) kienu biss iħarsu lejn il-komprensjoni tar-regoli Iżlamiċi sabiex
japplikawhom. Sitwazzjoni simili seħħet meta r-regoli ġew stabbiliti għall-hadith, tafseer u l-
Lingwa Għarbi. Skulari, ħassieba u intellettwali matul l-istorja Iżlamika qattgħu ħafna ħin
tifhem ir-rivelazzjoni ta 'Allah - il-Koran u tapplika l-ayaat fuq ir-realtajiet u maħluqa
prinċipali u dixxiplini sabiex jiffaċilitaw il-fehim. Għalhekk il-Koran baqa’ l-bażi ta’
studju u d-dixxiplini kollha li evolvew kienu dejjem ibbażati fuq il-Koran. Dawk li saru
milquta mill-filosofija Griega bħall-filosfi Musulmani u xi wħud minn fost il-Mut'azilah
kienu kkunsidrati li ħallew il-qasma tal-Islam hekk kif il-Koran ma baqax il-bażi ta’ studju tagħhom. Għalhekk għal
kwalunkwe Musulman li jipprova jiddeduċi regoli jew jifhem x'pożizzjoni għandha tittieħed fuq partikolari
il-ħruġ tal-Koran huwa l-bażi ta’ dan l-istudju.
L-ewwel tentattiv ta’ riforma tal-Iżlam seħħ fil-bidu tas-seklu 19. Sad-dawra tal-
seklu l-Ummah kienet f’perjodu twil ta’ tnaqqis fejn il-bilanċ globali tal-poter inbidel
mill-Khilafah sal-Gran Brittanja. Problemi ta 'immuntar ħakmu l-Khilafah waqt li l-Ewropa tal-Punent kienet fiha
f’nofs ir-rivoluzzjoni industrijali. L-Ummah tilfet il-fehim verġni tagħha tal-Islam, u
f’tentattiv biex ireġġa’ lura t-tnaqqis li ħakem lil Uthmani’s (Ottomani) xi Musulmani intbagħtu lill-
Punent, u b’riżultat ta’ dan laqtu b’dak li raw. Rifa’a Rafi’ al-Tahtawi tal-Eġittu (1801-1873),
mar-ritorn tiegħu minn Pariġi, kiteb ktieb bijografiku bl-isem Takhlis al-ibriz ila talkhis Bariz (Il
Estrazzjoni tad-Deheb, jew Ħarsa ġenerali lejn Pariġi, 1834), ifaħħar l-indafa tagħhom, imħabba għax-xogħol, u fuq
il-moralità soċjali kollha. Hu ddikjara li rridu nimitaw dak li qed isir f’Pariġi, favur bidliet għal
is-soċjetà Iżlamika mil-liberalizzazzjoni tan-nisa għas-sistemi ta’ ħakma. Dan il-ħsieb, u oħrajn bħalha,
immarka l-bidu tax-xejra ta’ reinventing fl-Islam.
| Settembru 07, 2010 | Kummenti 0
Iżlam fil-Punent
Jocelyne Cesari
L-immigrazzjoni tal-Musulmani lejn l-Ewropa, L-Amerka ta 'Fuq, u l-Awstralja u d-dinamika soċjoreliġjuża kumplessa li żviluppaw sussegwentement għamlu l-Islam fil-Punent qasam ġdid ta’ riċerka konvinċenti.. L-affari Salman Rushdie, kontroversji tal-hijab, l-attakki fuq il-World Trade Center, u l-furur fuq il-cartoons Daniżi huma kollha eżempji ta’ kriżijiet internazzjonali li ħarġu fid-dawl il-konnessjonijiet bejn il-Musulmani fil-Punent u d-dinja Musulmana globali. Dawn is-sitwazzjonijiet ġodda jinvolvu sfidi teoretiċi u metodoloġiċi għall-istudju tal-Islam kontemporanju, u sar kruċjali li nevitaw li nistabbilizzaw jew l-Islam jew il-Musulmani u nirreżistu l-istrutturi retoriċi ta’ diskorsi li huma mħassba bis-sigurtà u t-terroriżmu..
F'dan l-artikolu, Jiena nargumenta li l-Islam bħala tradizzjoni reliġjuża hija terra incognita. Raġuni preliminari għal din is-sitwazzjoni hija li m'hemm l-ebda kunsens dwar ir-reliġjon bħala oġġett ta 'riċerka. Reliġjon, bħala dixxiplina akkademika, saret maqsuma bejn storiċi, soċjoloġiċi, u metodoloġiji ermenewtiċi. Mal-Islam, is-sitwazzjoni hija saħansitra aktar kumplessa. Fil-Punent, l-istudju tal-Iżlam beda bħala fergħa tal-istudji Orjentalisti u għalhekk segwa triq separata u distintiva mill-istudju tar-reliġjonijiet. Anke jekk il-kritika tal-Orjentaliżmu kienet ċentrali għall-emerġenza tal-istudju tal-Islam fil-qasam tax-xjenzi soċjali, it-tensjonijiet jibqgħu qawwija bejn l-Iżlamiċi u kemm l-antropoloġi kif ukoll is-soċjologi. Is-suġġett tal-Islam u l-Musulmani fil-Punent huwa inkorporat f'din il-ġlieda. Implikazzjoni waħda ta 'din it-tensjoni metodoloġika hija li l-istudenti tal-Islam li bdew il-karriera akkademika tagħhom jistudjaw l-Iżlam fi Franza, il-Ġermanja, jew l-Amerika u hija sfida biex tiġi stabbilita l-kredibilità bħala studjużi tal-Islam, partikolarment fl-akkademiku tal-Amerika ta’ Fuq
kuntest.
| Settembru 07, 2010 | Kummenti 0
L-ISLAM, DEMOKRAZIJA & L-Istati Uniti:
Fondazzjoni Cordoba
Abdullah Faliq |
Intro ,
Minkejja li huwa kemm dibattitu perenni kif ukoll kumpless, Arches Quarterly jeżamina mill-ġdid minn raġunijiet teoloġiċi u prattiċi, id-dibattitu importanti dwar ir-relazzjoni u l-kompatibilità bejn l-Islam u d-Demokrazija, kif imtenni fl-aġenda ta’ tama u bidla ta’ Barack Obama. Filwaqt li ħafna jiċċelebraw l-axxendent ta’ Obama fl-Uffiċċju Ovali bħala katarsi nazzjonali għall-Istati Uniti, oħrajn jibqgħu inqas ottimisti dwar bidla fl-ideoloġija u l-approċċ fl-arena internazzjonali. Filwaqt li ħafna mit-tensjoni u n-nuqqas ta’ fiduċja bejn id-dinja Musulmana u l-Istati Uniti jistgħu jiġu attribwiti għall-approċċ tal-promozzjoni tad-demokrazija, tipikament jiffavorixxu dittatorjati u reġimi tal-pupazzi li jħallsu s-servizz bla xkiel għall-valuri demokratiċi u d-drittijiet tal-bniedem, il-konsegwenza ta ' 9/11 tassew ikkummenta aktar id-dubji permezz tal-pożizzjoni ta ’l-Amerika dwar l-Islam politiku. Ħoloq ħajt ta ’negattività kif jinstab minn worldpublicopinion.org, skond liema 67% tal-Eġizzjani jemmnu li globalment l-Amerika għandha rwol "prinċipalment negattiv".
Ir-rispons ta ’l-Amerika b’hekk kien xieraq. Billi jeleġġi lil Obama, ħafna madwar id-dinja qed jagħżlu t-tamiet tagħhom biex jiżviluppaw inqas beligeranti, iżda politika barranija aktar ġusta lejn id-dinja Musulmana. It-test għal Obama, kif niddiskutu, huwa kif l-Amerika u l-alleati tagħha jippromwovu d-demokrazija. Se jkun qed jiffaċilita jew jimponi?
Barra minn hekk, jista 'jkun importanti li jkun sensar onest f'żoni mtawla ta' kunflitti? Ir-rikors għall-għarfien espert u għarfien tal-prolifi
c studjużi, akkademiċi, ġurnalisti u politiċi imħawwar, Arches Quarterly joħroġ għar-relazzjoni bejn l-Iżlam u d-Demokrazija u r-rwol tal-Amerika - kif ukoll il-bidliet li ġab Obama, fit-tfittxija tal-bażi komuni. Anas Altikriti, il-Kap Eżekuttiv tal-Fondazzjoni Cordoba jipprovdi l-gambit tal-ftuħ għal din id-diskussjoni, fejn jirrifletti fuq it-tamiet u l-isfidi li jistrieħu fit-triq ta ’Obama. Wara Altikriti, l-eks konsulent tal-President Nixon, Dr Robert Crane joffri analiżi bir-reqqa tal-prinċipju Iżlamiku tad-dritt għal-libertà. Anwar Ibrahim, eks Deputat Prim Ministru tal-Malasja, tarrikkixxi d-diskussjoni bir-realtajiet prattiċi tal-implimentazzjoni tad-demokrazija f'soċjetajiet dominanti Musulmani, jiġifieri, fl-Indoneżja u l-Malasja.
Għandna wkoll lil Dr Shireen Hunter, ta 'l-Università ta' Georgetown, L-Istati Uniti, li jesplora pajjiżi Musulmani li għadhom lura fid-demokratizzazzjoni u l-modernizzazzjoni. Dan huwa kkumplimentat minn kittieb tat-terroriżmu, L-ispjegazzjoni ta ’Dr Nafeez Ahmed dwar il-kriżi ta’ wara l-modernità u l-
mewt tad-demokrazija. Dr Daud Abdullah (Direttur tal-Lvant Nofsani Media Monitor), Alan Hart (ex korrispondent tal-ITN u tal-BBC Panorama; awtur taż-Żjoniżmu: L-Għedewwa Veru tal-Lhud) u Asem Sondos (Editur ta ’kull ġimgħa ta’ l-Eġittu Sawt Al Omma) tikkonċentra fuq Obama u r-rwol tiegħu vis-à-vis il-promozzjoni tad-demokrazija fid-dinja Musulmana, kif ukoll ir-relazzjonijiet tal-Istati Uniti mal-Iżrael u l-Fratellanza Musulmana.
Il-Ministru tal-Affarijiet Barranin jixxandar, Maldivi, Ahmed Shaheed jispekula dwar il-futur tal-Iżlam u d-Demokrazija; Cllr. Gerry Maclochlainn
– membru tas-Sinn Féin li ġarrab erba' snin ħabs għal attivitajiet Repubblikani Irlandiżi u kampanjatur għall-Guildford 4 u Birmingham 6, jirrifletti fuq il-vjaġġ reċenti tiegħu f'Gaża fejn ra l-impatt tal-brutalità u l-inġustizzja li saru kontra l-Palestinjani; Dr Marie Breen-Smyth, Id-Direttur taċ-Ċentru għall-Istudju tar-Radikalizzazzjoni u l-Vjolenza Politika Kontemporanja jiddiskuti l-isfidi tar-riċerka kritika tat-terrur politiku; Dr Khalid al-Mubarak, kittieb u drammaturgu, jiddiskuti prospetti ta' paċi fid-Darfur; u fl-aħħar il-ġurnalist u attivist tad-drittijiet tal-bniedem Ashur Shamis iħares b’mod kritiku lejn id-demokratizzazzjoni u l-politiċizzazzjoni tal-Musulmani llum.
Nittamaw li dan kollu jagħmel qari komprensiv u sors ta 'riflessjoni fuq kwistjonijiet li jaffettwawna lkoll f'dawl ġdid ta' tama.
Grazzi
| Settembru 07, 2010 | Kummenti 0
Il-politika tal-Ħamas tal-Istati Uniti timblokka l-paċi fil-Lvant Nofsani
Henry Siegman
Taħditiet bilaterali falluti fuq dawn il-passat 16 snin urew li ftehim ta’ paċi fil-Lvant Nofsani qatt ma jista’ jintlaħaq mill-partijiet infushom. Il-gvernijiet Iżraeljani jemmnu li jistgħu jisfidaw il-kundanna internazzjonali tal-proġett kolonjali illegali tagħhom fix-Xatt tal-Punent għax jistgħu joqogħdu fuq l-Istati Uniti biex jopponu sanzjonijiet internazzjonali. Taħditiet bilaterali li mhumiex inkwadrati minn parametri fformulati mill-Istati Uniti (ibbażata fuq riżoluzzjonijiet tal-Kunsill tas-Sigurtà, il-ftehim ta’ Oslo, l-Inizjattiva Għarbija għall-Paċi, ir-“road map” u ftehimiet oħra preċedenti Iżraeljani-Palestinjani) ma jistax jirnexxi. Il-gvern tal-Iżrael jemmen li l-Kungress tal-Istati Uniti mhux se jippermetti lil president Amerikan joħroġ tali parametri u jitlob l-aċċettazzjoni tagħhom. X'tama hemm għat-taħditiet bilaterali li jerġgħu jibdew f'Washington DC f'Settembru 2 jiddependi kompletament fuq il-President Obama jipprova li dak it-twemmin huwa żbaljat, u dwar jekk il-“bridging proposals” hu wiegħed, jekk it-taħditiet jaslu f’impass, huma ewfemiżmu għas-sottomissjoni tal-parametri Amerikani. Inizjattiva ta’ l-Istati Uniti bħal din trid toffri lill-Iżrael assigurazzjonijiet miksija bil-ħadid għas-sigurtà tiegħu fil-fruntieri tiegħu ta’ qabel l-1967., iżda fl-istess ħin irid jagħmilha ċara li dawn l-assigurazzjonijiet mhumiex disponibbli jekk l-Iżrael jinsisti li jiċħad lill-Palestinjani stat vijabbli u sovran fix-Xatt tal-Punent u f'Gaża.. Dan id-dokument jiffoka fuq l-ostaklu kbir ieħor għal ftehim ta' status permanenti: in-nuqqas ta’ interlokutur Palestinjan effettiv. Jindirizzaw l-ilmenti leġittimi tal-Ħamas - u kif innutat f'rapport riċenti tas-CENTCOM, Il-Ħamas għandu lmenti leġittimi - jista' jwassal għar-ritorn tiegħu għal gvern ta' koalizzjoni Palestinjan li jipprovdi lill-Iżrael b'sieħeb ta' paċi kredibbli. Jekk dak it-tixrid ifalli minħabba ċ-ċaħda tal-Ħamas, l-abbiltà tal-organizzazzjoni li tipprevjeni ftehim raġonevoli nnegozjat minn partiti politiċi Palestinjani oħra se tkun ġiet imfixkla b'mod sinifikanti. Jekk l-amministrazzjoni Obama mhux se tmexxi inizjattiva internazzjonali biex tiddefinixxi l-parametri ta’ ftehim Iżraeljan-Palestinjan u tippromwovi b’mod attiv ir-rikonċiljazzjoni politika Palestinjana, L-Ewropa trid tagħmel hekk, u nittama li l-Amerika ssegwi. Sfortunatament, m’hemm l-ebda bulit tal-fidda li jista’ jiggarantixxi l-għan ta’ “żewġ stati jgħixu spalla ma’ spalla fil-paċi u s-sigurtà.”
Iżda l-kors preżenti tal-President Obama jipprekludih assolutament.
| Settembru 07, 2010 | Kummenti 0
Iżlamiżmu rivedut
MAHA AZZAM
Hemm kriżi politika u ta’ sigurtà madwar dak li jissejjaħ l-Iżlamiżmu, kriżi li l-anteċedenti tagħha ħafna qabel 9/11. Matul il-passat 25 snin, kien hemm enfasi differenti dwar kif tispjega u tiġġieled l-Iżlamiżmu. Analisti u dawk li jfasslu l-politika
fis-snin tmenin u disgħin tkellmu dwar il-kawżi ewlenin tal-militanza Iżlamika bħala mard ekonomiku u emarġilizzazzjoni. Iktar reċentement kien hemm enfasi fuq ir-riforma politika bħala mezz biex jimmina l-appell tar-radikaliżmu. Illum dejjem aktar, l-aspetti ideoloġiċi u reliġjużi tal-Iżlamiżmu jeħtieġ li jiġu indirizzati għaliex saru karatteristiċi ta’ dibattitu politiku u ta’ sigurtà usa’. Kemm jekk b’rabta mat-terroriżmu tal-Al-Qaeda, riforma politika fid-dinja Musulmana, il-kwistjoni nukleari fl-Iran jew żoni ta’ kriżi bħall-Palestina jew il-Libanu, sar komuni li ssib li l-ideoloġija u r-reliġjon jintużaw minn partiti opposti bħala sorsi ta’ leġittimizzazzjoni, ispirazzjoni u mibdija.
Is-sitwazzjoni hija kkumplikata aktar illum bl-antagoniżmu dejjem jikber lejn u l-biża’ tal-Iżlam fil-Punent minħabba attakki terroristiċi li mbagħad jolqtu l-attitudnijiet lejn l-immigrazzjoni., reliġjon u kultura. Il-konfini tal-umma jew tal-komunità tal-fidili jiġġebbed lil hinn mill-istati Musulmani għal bliet Ewropej. L-umma potenzjalment teżisti kull fejn hemm komunitajiet Musulmani. Is-sens kondiviż ta’ appartenenza għal fidi komuni jiżdied f’ambjent fejn is-sens ta’ integrazzjoni fil-komunità tal-madwar mhuwiex ċar u fejn id-diskriminazzjoni tista’ tkun apparenti. Iktar ma jkun kbir iċ-ċaħda tal-valuri tas-soċjetà,
kemm jekk fil-Punent jew anke fi stat Musulman, akbar tkun il-konsolidazzjoni tal-forza morali tal-Iżlam bħala identità kulturali u sistema ta’ valuri.
Wara l-bumbardamenti f’Londra fuq 7 Lulju 2005 deher aktar ċar li xi żgħażagħ kienu qed jasserixxu l-impenn reliġjuż bħala mod kif jesprimu l-etniċità. Ir-rabtiet bejn il-Musulmani madwar id-dinja u l-perċezzjoni tagħhom li l-Musulmani huma vulnerabbli wasslu lil ħafna f’partijiet differenti ħafna tad-dinja biex jingħaqdu l-qagħdiet lokali tagħhom stess f’wieħed Musulman usa’., wara li identifika kulturalment, jew primarjament jew parzjalment, b’Islam definit b’mod wiesa’.
| Settembru 06, 2010 | Kummenti 0
L-ISLAM U R-REGOLA TAL-LIĠI
Birgit Krawietz
Helmut Reifeld
Fis-soċjetà moderna tal-Punent tagħna, is-sistemi legali organizzati mill-istat normalment jiġbdu linja distintiva li tifred ir-reliġjon u l-liġi. Bil-maqlub, hemm numru ta 'soċjetajiet reġjonali Iżlamiċi fejn ir-reliġjon u l-liġijiet huma marbutin u marbutin mill-qrib illum bħal ma kienu qabel il-bidu ta' l-era moderna. Fl-istess waqt, il-proporzjon li fih il-liġi reliġjuża (shariah bl-Għarbi) u l-liġi pubblika (il-liġi) huma mħallta tvarja minn pajjiż għall-ieħor. X'inhu aktar, l-istatus tal-Iżlam u konsegwentement dak tal-liġi Iżlamika jvarjaw ukoll. Skond informazzjoni provduta mill-Organizzazzjoni tal-Konferenza Iżlamika (OIC), bħalissa hemm 57 Stati Iżlamiċi mad-dinja kollha, definiti bħala pajjiżi li fihom l-Islam huwa r-reliġjon ta ' (1) l-istat, (2) il-maġġoranza tal-popolazzjoni, jew (3) minoranza kbira. Dan kollu jaffettwa l-iżvilupp u l-forma tal-liġi Iżlamika.
| Settembru 06, 2010 | Kummenti 0
Kultura Politika Iżlamika, Demokrazija, u Drittijiet tal-Bniedem
Daniele. Prezz
Ġie argumentat li l-Iżlam jiffaċilita l-awtoritarjaniżmu, jikkontradixxi l-valuri tas-soċjetajiet tal-Punent, u taffettwa b'mod sinifikanti riżultati politiċi importanti fin-nazzjonijiet Musulmani. Konsegwentement, studjużi, kummentaturi, u l-uffiċjali tal-gvern ta’ spiss jindikaw ‘‘fundamentaliżmu Iżlamiku’’ bħala t-theddida ideoloġika li jmiss għad-demokraziji liberali. Din il-fehma, madankollu, hija bbażata primarjament fuq l-analiżi tat-testi, Teorija politika Islamika, u studji ad hoc ta’ pajjiżi individwali, li ma jqisux fatturi oħra. Hija l-argument tiegħi li t-testi u t-tradizzjonijiet tal-Islam, bħal dawk ta’ reliġjonijiet oħra, jistgħu jintużaw biex jappoġġjaw varjetà ta’ sistemi u politiki politiċi. Studji speċifiċi għall-pajjiż u deskrittivi ma jgħinunax insibu mudelli li jgħinuna nispjegaw ir-relazzjonijiet differenti bejn l-Islam u l-politika madwar il-pajjiżi tad-dinja Musulmana.. Għalhekk, approċċ ġdid għall-istudju tal-
konnessjoni bejn l-Islam u l-politika hija mitluba.
Nissuġġerixxi, permezz ta’ evalwazzjoni rigoruża tar-relazzjoni bejn l-Islam, demokrazija, u d-drittijiet tal-bniedem fil-livell transnazzjonali, li qed titpoġġa wisq enfasi fuq il-qawwa tal-Iżlam bħala forza politika. L-ewwel nuża studji ta' każijiet komparattivi, li jiffokaw fuq fatturi relatati mal-interazzjoni bejn gruppi u reġimi Iżlamiċi, influwenzi ekonomiċi, qsim etniku, u l-iżvilupp tas-soċjetà, biex tispjega l-varjanza fl-influwenza tal-Islam fuq il-politika madwar tmien nazzjonijiet. Nargumenta li ħafna mill-poter
attribwit lill-Iżlam bħala l-mutur wara l-politiki u s-sistemi politiċi fin-nazzjonijiet Musulmani jistgħu jiġu spjegati aħjar mill-fatturi msemmija qabel. Insib ukoll, kuntrarju għat-twemmin komuni, li s-saħħa dejjem tikber tal-gruppi politiċi Iżlamiċi spiss ġiet assoċjata ma’ pluralizzazzjoni modesta tas-sistemi politiċi.
Bnejt indiċi tal-kultura politika Iżlamika, ibbażat fuq il-punt sa fejn il-liġi Iżlamika tiġi utilizzata u jekk u, jekk iva, kif,Ideat tal-Punent, istituzzjonijiet, u t-teknoloġiji huma implimentati, biex tittestja n-natura tar-relazzjoni bejn l-Islam u d-demokrazija u l-Islam u d-drittijiet tal-bniedem. Dan l-indikatur jintuża fl-analiżi statistika, li jinkludi kampjun ta’ tlieta u għoxrin pajjiż fil-biċċa l-kbira Musulmani u grupp ta’ kontroll ta’ tlieta u għoxrin pajjiż li qed jiżviluppaw mhux Musulmani. Minbarra li tqabbel
Nazzjonijiet Iżlamiċi għal nazzjonijiet li qed jiżviluppaw mhux Iżlamiċi, analiżi statistika tippermettili nikkontrolla għall-influwenza ta’ varjabbli oħra li nstabu li jaffettwaw il-livelli ta’ demokrazija u l-protezzjoni tad-drittijiet individwali. Ir-riżultat għandu jkun stampa aktar realistika u preċiża tal-influwenza tal-Islam fuq il-politika u l-politiki.
| Settembru 06, 2010 | Kummenti 0
PREĊIŻJONI FIL-GWERRA GLOBALI DWAR IT-TERROR:
Sherifa zuhur
Seba’ snin wara Settembru 11, 2001 (9/11) attakki, ħafna esperti jemmnu li l-al-Qa'ida reġgħet kisbet is-saħħa u li l-kopja jew l-affiljati tagħha huma aktar letali minn qabel. L-Istima ta' l-Intelliġenza Nazzjonali ta' 2007 sostna li al-Qa’ida hija aktar perikoluża issa minn qabel 9/11.1 L-emulaturi ta’ Al-Qa’ida jkomplu jheddu l-Punent, Lvant Nofsani, u nazzjonijiet Ewropej, bħal fil-plott żbaljat f'Settembru 2007 fil-Ġermanja. Bruce Riedel jiddikjara: Grazzi l-aktar għall-ħeġġa ta’ Washington li jmur fl-Iraq aktar milli jikkaċċa lill-mexxejja tal-al Qaeda, l-organizzazzjoni issa għandha bażi soda ta 'operazzjonijiet fil-badlands tal-Pakistan u franchise effettiva fil-Punent tal-Iraq. Il-firxa tagħha nfirxet mad-dinja Musulmana u fl-Ewropa . . . Osama bin Laden organizza kampanja ta’ propaganda ta’ suċċess. . . . L-ideat tiegħu issa jattiraw aktar segwaċi minn qatt qabel.
Huwa minnu li diversi organizzazzjonijiet salafi-jihadist għadhom qed jitfaċċaw madwar id-dinja Iżlamika. Għaliex risponsi ħafna riżorsi għat-terroriżmu Iżlamiku li qed insejħu jihad globali ma ppruvawx estremament effettivi?
Nimxu għall-għodod ta '"soft power,” xi ngħidu dwar l-effikaċja tal-isforzi tal-Punent biex isaħħu lill-Musulmani fil-Gwerra Globali kontra t-Terroriżmu (GWOT)? Għaliex l-Istati Uniti rebħu daqshekk ftit "qlub u mħuħ" fid-dinja Iżlamika usa'? Għaliex il-messaġġi strateġiċi Amerikani dwar din il-kwistjoni jilagħbu daqshekk ħażin fir-reġjun? Għaliex, minkejja diżapprovazzjoni Musulmana wiesgħa tal-estremiżmu kif muri fi stħarriġ u stqarrijiet uffiċjali minn mexxejja Musulmani ewlenin, għandu l-appoġġ għal bin Ladin fil-fatt żdied fil-Ġordan u fil-Pakistan?
Din il-monografija mhux se tirrevedi l-oriġini tal-vjolenza Iżlamista. Minflok hija mħassba b’tip ta’ falliment kunċettwali li jibni ħażin il-GWOT u li jiskoraġġixxi lill-Musulmani milli jappoġġjawh. Huma ma jistgħux jidentifikaw mal-kontromiżuri trasformattivi proposti minħabba li jagħrfu xi wħud mit-twemmin u l-istituzzjonijiet ewlenin tagħhom bħala miri fil-
dan l-isforz.
Diversi xejriet problematiċi profondament iħawdu l-kunċettwali Amerikani tal-GWOT u l-messaġġi strateġiċi mfassla biex tiġġieled dik il-Gwerra.. Dawn jevolvu minn (1) approċċi politiċi post-kolonjali lejn Musulmani u nazzjonijiet b’maġġoranza Musulmana li jvarjaw ħafna u għalhekk jipproduċu impressjonijiet u effetti konfliġġenti u konfużi; u (2) injoranza ġeneralizzata residwa ta' u preġudizzju lejn l-Islam u l-kulturi subreġjonali. Żid ma’ din ir-rabja Amerikana, biża, u ansjetà dwar l-avvenimenti fatali ta 9/11, u ċerti elementi li, minkejja t-tħeġġiġ tal-irjus li jkessħu, iżommu lill-Musulmani u r-reliġjon tagħhom responsabbli għall-atti ħżiena tal-korreliġjonarji tagħhom, jew li jsibuha utli li jagħmlu dan għal raġunijiet politiċi.
| Settembru 06, 2010 | Kummenti 0
Demokrazija, Elezzjonijiet u l-Fratellanza Musulmana Eġizzjana
Iżrael Elad-Altman
Ir-riforma tal-Lvant Nofsani mmexxija mill-Amerika u l-kampanja ta’ demokratizzazzjoni ta’ dawn l-aħħar sentejn għenet biex tissawwar realtà politika ġdida fl-Eġittu. Infetħu opportunitajiet għad-dissens. Maghna. u appoġġ Ewropew, gruppi tal-oppożizzjoni lokali setgħu jieħdu inizjattiva, javvanzaw il-kawżi tagħhom u estratt konċessjonijiet mill-istat. Il-moviment tal-Fratellanza Musulmana Eġizzjana (MB), li ġiet uffiċjalment illegali bħala organizzazzjoni politika, issa huwa fost il-gruppi li qed jiffaċċjaw iż-żewġ opportunitajiet ġodda
u riskji ġodda.
Gvernijiet tal-Punent, inkluż il-gvern tal-Istati Uniti, qed iqisu lill-MB u gruppi oħra “Iżlamisti moderati” bħala sħab potenzjali biex jgħinu biex id-demokrazija tiġi avvanzata f’pajjiżi tagħhom, u forsi wkoll fil-qerda tat-terroriżmu Iżlamiku. Jista' l-MB Eġizzjan jimla dak ir-rwol? Jista' jsegwi l-mogħdija tal-Partit Tork tal-Ġustizzja u l-Iżvilupp (AKP) u l-Partit tal-Ġustizzja Prospera Indoneżjan (PKS), żewġ partiti Iżlamiċi li, skond xi analisti, qed jadattaw b'suċċess għar-regoli tad-demokrazija liberali u jwasslu lill-pajjiżi tagħhom lejn integrazzjoni akbar magħhom, rispettivament, Ewropa u Asja "pagana".?
Dan l-artikolu jeżamina kif l-MB wieġeb għar-realtà l-ġdida, kif trattat l-isfidi u d-dilemmi ideoloġiċi u prattiċi li nqalgħu matul dawn l-aħħar sentejn. Sa liema punt il-moviment akkomoda l-perspettiva tiegħu għal ċirkostanzi ġodda? X'inhuma l-għanijiet tagħha u l-viżjoni tagħha tal-ordni politiku? Kif irreaġixxa għall-U.S. overtures u għall-kampanja ta' riforma u demokratizzazzjoni?
Kif navigat ir-relazzjonijiet tiegħu mar-reġim Eġizzjan minn naħa waħda, u forzi oħra tal-oppożizzjoni fuq in-naħa l-oħra, hekk kif il-pajjiż mexxa lejn żewġ elezzjonijiet drammatiċi fil-ħarifa 2005? Sa liema punt l-MB jista' jitqies bħala forza li tista' tmexxi l-Eġittu
lejn id-demokrazija liberali?
| Settembru 05, 2010 | Kummenti 0
EGYPT’S MUSLIM BROTHERS: CONFRONTATION OR INTEGRATION?
Research
The Society of Muslim Brothers’ success in the November-December 2005 elections for the People’s Assembly sent shockwaves through Egypt’s political system. In response, the regime cracked down on the movement, harassed other potential rivals and reversed its fledging reform process. This is dangerously short-sighted. There is reason to be concerned about the Muslim Brothers’ political program, and they owe the people genuine clarifications about several of its aspects. But the ruling National Democratic
Party’s (NDP) refusal to loosen its grip risks exacerbating tensions at a time of both political uncertainty surrounding the presidential succession and serious socio-economic unrest. Though this likely will be a prolonged, gradual process, the regime should take preliminary steps to normalise the Muslim Brothers’ participation in political life. The Muslim Brothers, whose social activities have long been tolerated but whose role in formal politics is strictly limited, won an unprecedented 20 per cent of parliamentary seats in the 2005 elezzjonijiet. They did so despite competing for only a third of available seats and notwithstanding considerable obstacles, including police repression and electoral fraud. This success confirmed their position as an extremely wellorganised and deeply rooted political force. Fl-istess waqt, it underscored the weaknesses of both the legal opposition and ruling party. The regime might well have wagered that a modest increase in the Muslim Brothers’ parliamentary representation could be used to stoke fears of an Islamist takeover and thereby serve as a reason to stall reform. If so, the strategy is at heavy risk of backfiring.
| Settembru 05, 2010 | Kummenti 0
Islam and Democracy: Text, Tradition, and History
Ahrar Ahmad
Popular stereotypes in the West tend to posit a progressive, rational, and free West against a backward, oppressive, and threatening Islam. Public opinion polls conducted in the United States during the 1990s revealed a consistent pattern of Americans labeling Muslims as “religious fanatics” and considering Islam’s ethos as fundamentally “anti-democratic.”1 These characterizations
and misgivings have, for obvious reasons, significantly worsened since the tragedy of 9/11. Madankollu, these perceptions are not reflected merely in the popular consciousness or crude media representations. Respected scholars also have contributed to this climate of opinion by writing about the supposedly irreconcilable differences between Islam and the West, the famous “clash of civilizations” that is supposed to be imminent and inevitable, and about the seeming incompatibility between Islam and democracy. Pereżempju, Professor Peter Rodman worries that “we are challenged from the outside by a militant atavistic force driven by hatred of all Western political thought harking back to age-old grievances against Christendom.” Dr. Daniel Pipes proclaims that the Muslims challenge the West more profoundly than the communists ever did, for “while the Communists disagree with our policies, the fundamentalist Muslims despise our whole way of life.” Professor Bernard Lewis warns darkly about “the historic reaction of an ancient rival against our Judeo–Christian heritage, our secular present, and the expansion of both.” Professor Amos Perlmutter asks: “Is Islam, fundamentalist or otherwise, compatible with human-rights oriented Western style representative democracy? The answer is an emphatic NO.” And Professor Samuel Huntington suggests with a flourish that “the problem is not Islamic fundamentalism, but Islam itself.” It would be intellectually lazy and simple-minded to dismiss their positions as based merely on spite or prejudice. Fil-fatt, if one ignores some rhetorical overkill, some of their charges, though awkward for Muslims, are relevant to a discussion of the relationship between Islam and democracy in the modern world. Pereżempju, the position of women or sometimes non-Muslims in some Muslim countries is problematic in terms of the supposed legal equality of all people in a democracy. Bl-istess mod, the intolerance directed by some Muslims against writers (e.g., Salman Rushdie in the UK, Taslima Nasrin in Bangladesh, and Professor Nasr Abu Zaid in Egypt) ostensibly jeopardizes the principle of free speech, which is essential to a democracy.
It is also true that less than 10 of the more than 50 members of the Organization of the Islamic Conference have institutionalized democratic principles or processes as understood in the West, and that too, only tentatively. Fl-aħħarnett, the kind of internal stability and external peace that is almost a prerequisite for a democracy to function is vitiated by the turbulence of internal implosion or external aggression evident in many Muslim countries today (e.g., Is-Somalja, Is-Sudan, L-Indoneżja, Pakistan, Iraq, Afganistan, L-Alġerija, and Bosnia).
| Settembru 04, 2010 | Kummenti 0
IkhwanScope Fuq Facebook
IkhwanScope On Scribd
IkhwanScope Fuq Twitter