Alle items in de "Verenigde Staten & Europa" Categorie
Islam en het maken van de staatsmacht
Seyyed Vali Nasr Reza
In 1979 General Mohammed Zia ul-Haq, de militaire leider van Pakistan, verklaarde dat Pakistan een islamitische staat zou worden. Islamitische waarden en normen zou dienen als de basis van de nationale identiteit, wet, economie, en sociale relaties, en zouden alle beleidsvorming inspireren. In 1980 Mahathir Mohammed, de nieuwe premier van Maleisië, introduceerde een soortgelijke brede plan om overheidsbeleid anker maken in islamitische waarden, en tot stand te brengen wetten en economische praktijken van zijn land in overeenstemming met de leer van de islam. Waarom heeft deze heersers kiezen voor de weg van de “islamisering” voor hun land? En hoe deed eenmalige seculiere postkoloniale staten worden de agenten van de islamisering en de voorbode van de “ware” islamitische staat?
Maleisië en Pakistan hebben sinds de late jaren 1970-begin 1980 een uniek pad naar ontwikkeling volgde dat afwijkt van de ervaringen van andere Derde Wereld landen. In deze twee landen werd religieuze identiteit geïntegreerd in staatsideologie om het doel en het proces van ontwikkeling met de islamitische waarden te informeren.
Deze verbintenis heeft presenteerde ook een heel ander beeld van de relatie tussen de islam en politiek in islamitische samenlevingen. In Maleisië en Pakistan, het heeft overheidsinstellingen in plaats van islamistische activisten (degenen die een politieke lezing van de islam pleiten; ook bekend als revivalisten of fundamentalisten) dat de bewakers van de islam en de verdedigers van de belangen van zijn geweest. Dit suggereert een
heel andere dynamiek in de eb en vloed van islampolitiek in het minst wijzen op het belang van de staat in de wee van dit verschijnsel.
Wat te denken van seculiere staten dat de islamitische draaien? Wat doet zo'n transformatie gemiddelde voor de staat als voor de islamitische politiek?
Dit boek worstelt met deze vragen. Dit is niet een volledig overzicht van de politiek van Maleisië of Pakistan, noch betrekking hebben op alle aspecten van de rol van de islam in de samenleving en de politiek, Hoewel de analytische verhaal stil bij deze punten aanzienlijk. Dit boek is eerder een sociaal-wetenschappelijk onderzoek naar het fenomeen van de seculiere postkoloniale staten steeds agenten van islamisering, en meer in het algemeen hoe de cultuur en religie aan de behoeften van de staatsmacht en ontwikkeling. De analyse hier is gebaseerd op theoretische discussies
in de sociale wetenschappen van het gedrag van de overheid en de rol van cultuur en religie daarin. Belangrijker, trekt conclusies uit de onderzochte gevallen bredere conclusies van belang leveren aan de disciplines.
| september 25, 2010 | Reacties 0
Islamistische DAMES Activism in bezet Palestina
Interviews door Khaled Amayreh
Interview met Sameera Al-Halayka
Sameera Al-Halayka is een gekozen lid van de Palestijnse Wetgevende Raad. Zij was
geboren in het dorp van Shoyoukh in de buurt van Hebron in 1964. Ze heeft een BA in de sharia (Islamitische
Jurisprudentie) van Hebron University. Ze werkte als journalist uit 1996 naar 2006 wanneer
Zij ging het Palestijnse Wetgevende Raad als een gekozen lid in de 2006 verkiezingen.
Ze is getrouwd en heeft zeven kinderen.
Q: Er is een algemene indruk in sommige westerse landen dat vrouwen krijgen
inferieure behandeling binnen islamitische verzetsgroepen, zoals Hamas. Is dit waar?
Hoe worden vrouwen activisten behandeld Hamas?
Rechten en plichten van moslimvrouwen stralen in de eerste plaats uit islamitische sharia of de wet.
Ze zijn niet vrijwillig of charitatieve handelingen of gebaren die we van Hamas of iedereen ontvangen
anders. Zo, voor zover de politieke betrokkenheid en activisme betreft, vrouwen hebben over het algemeen
dezelfde rechten en plichten als mannen. Ten slotte, vrouwen make-up op zijn minst 50 procent van
maatschappij. In zekere zin, ze zijn de hele samenleving, omdat ze baren, en raise,
de nieuwe generatie.
daarom, Ik kan zeggen dat de positie van vrouwen binnen de Hamas is volledig in overeenstemming met haar
status islam zelf. Dit betekent dat ze een volwaardige partner op alle niveaus. Inderdaad, het zou zijn
oneerlijk en onrechtvaardig voor een islamitische (of islamistische als u liever) vrouw om partner in lijden
terwijl ze uitgesloten van het besluitvormingsproces. Dit is de reden waarom de vrouw is rol in
Hamas heeft altijd baanbrekend geweest.
Q: Heb je het gevoel dat de opkomst van politiek activisme van vrouwen binnen Hamas is
een natuurlijke ontwikkeling die compatibel zijn met klassieke Islamitische concepten is
met betrekking tot de status en de rol van de vrouw, of is het slechts een noodzakelijk antwoord op
druk van de moderniteit en de eisen van politieke actie en van de aanhoudende
Israëlische bezetting?
Er is geen tekst in de islamitische jurisprudentie, noch in Hamas handvest dat belemmert vrouwen uit
politieke participatie. Ik denk dat het tegendeel waar is — zijn er tal van Koranverzen
en uitspraken van de profeet Mohammed spoort vrouwen actief in de politiek en publiek
kwesties die moslims. Maar het is ook waar dat voor vrouwen, want het is voor mannen, politiek activisme
is niet verplicht, maar vrijwillig, en wordt grotendeels bepaald in het licht van de capaciteiten van elke vrouw,
kwalificaties en individuele omstandigheden. Niettemin, betrokkenheid te tonen voor de openbare
zaken is verplicht op elke moslim man en vrouw. De profeet
Mohammed zei: “Hij die niet de zorg voor de zaken van de moslims te laten zien geen moslim is.”
Bovendien, Palestijnse islamitische vrouwen moeten alle objectieve factoren op de grond rekening
rekening bij de beslissing of de politiek te gaan of doe mee aan politiek activisme.
| september 19, 2010 | Reacties 0
Iraanse vrouwen na de Islamitische revolutie
Ansiia Khaz Allii
Meer dan dertig jaar zijn verstreken sinds de triomf van de islamitische revolutie in Iran voorbij, toch is er nog steeds een aantal vragen en onduidelijkheden over de manier waarop de Islamitische Republiek en zijn wetten omgaan met hedendaagse problemen en huidige omstandigheden, vooral met betrekking tot vrouwen en de rechten van vrouwen. Deze korte paper zal licht werpen op deze kwesties en de studie van de huidige positie van vrouwen in verschillende sferen, deze te vergelijken met de situatie voorafgaand aan de Islamitische Revolutie. Betrouwbare en geverifieerde data is gebruikt waar mogelijk. De introductie geeft een overzicht van een aantal theoretische en juridische studies die het verstrekken basis waarvan vervolgens praktischer analyse en de bronnen waaruit de gegevens zijn verkregen.
Het eerste hoofdstuk gaat in de houding van de leiding van de Islamitische Republiek van Iran ten opzichte van vrouwen en vrouwenrechten, en neemt vervolgens een uitgebreide blik op de wetten afgekondigd sinds de islamitische revolutie met betrekking tot vrouwen en hun positie in de maatschappij. Het tweede deel beschouwt vrouwen culturele en educatieve ontwikkelingen sinds de revolutie en vergelijkt deze met de pre-revolutionaire situatie. De derde deel wordt gekeken naar vrouwen politiek, sociale en economische participatie en beschouwt zowel kwantitatieve en kwalitatieve aspecten van hun dienstverband. Het vierde hoofdstuk onderzoekt vervolgens vragen van de familie, de relatie tussen de vrouw en de familie, en de rol van de familie in de rechten van vrouwen in het beperken van of het verhogen de Islamitische Republiek Iran.
| september 19, 2010 | Reacties 0
smearcasting: Hoe islamofoben spread angst, onverdraagzaamheid en desinformatie
EERLIJK
Julie Hollar
Jim Naureckas
Het maken van islamofobie Mainstream:
Hoe Moslim-bashers zenden hun fanatisme
Een opmerkelijk ding gebeurde op de National Book Critics Circle (NBCC) nominaties in februari 2007: De normaal elitaire en tolerant groep genomineerd voor beste boek op het gebied van de kritiek een boek alom gezien als denigrerend een hele religieuze groep.
De voordracht van Bruce Bawer terwijl Europe Slept: Hoe De radicale islam is het vernietigen van het Westen From Within niet passeren zonder controverse. Past genomineerde Eliot Weinberger hekelde het boek tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van de NBCC's, noemde het ‘‘racisme als kritiek’’ (New York Times, 2/8/07). NBCC bestuursvoorzitter John Freeman schreef op de blog van de groep (Kritieke massa, 2/4/07): ‘‘Ik heb nog nooit geweest
meer in verlegenheid gebracht door een keuze dan ik met Bruce Bawer zijn geweest Terwijl Europa sliep…. Zijn hypergeventileerde retoriek tips van de werkelijke kritiek in islamofobie.’’
Hoewel het uiteindelijk niet winnen van de award, Terwijl Europa sliep de erkenning in de hoogste literaire kringen was het symbool van een integratie van islamofobie, niet alleen in de Amerikaanse uitgeverij, maar in de bredere media. Dit rapport geeft een frisse kijk op islamofobie in de media van vandaag en de perpetratrators, waarin een aantal van de achter-de-schermen-verbindingen die zelden worden verkend in media. Het rapport geeft ook vier snapshots, of “case studies,”Beschrijft hoe islamofoob blijven media manipuleren om met het oog op de moslims te schilderen met een brede, hatelijk borstel. Ons doel is om document smearcasting: de openbare geschriften en de verschijningen van islamofobe activisten en experts die opzettelijk en regelmatig angst verspreiden, onverdraagzaamheid en desinformatie. De term “islamofobie” verwijst naar vijandigheid tegenover de islam en moslims die de neiging heeft om een hele geloof ontmenselijken, uitbeelden als fundamenteel vreemd en kent haar inherente, essentiële set van negatieve eigenschappen, zoals irrationaliteit, onverdraagzaamheid en geweld. En niet anders dan de kosten gemaakt in de klassieke document van anti-semitisme, De Protocollen van de Wijzen van Zion, sommige van meer virulente uitdrukkingen islamofobie's–zoals Terwijl Europa sliep–omvatten evocaties van de islamitische ontwerpt naar het Westen te domineren.
Islamitische instellingen en moslims, natuurlijk, moeten worden onderworpen aan dezelfde soort van controle en kritiek als iemand anders. Bijvoorbeeld, wanneer een Noorse islamitische Raadsdebatten of homo's en lesbiennes moet worden uitgevoerd, men kan krachtig veroordelen individuen of groepen delen die mening zonder te trekken alle Europese moslims erin, net als Bawer pyjama Media bericht (8/7/08),
“Europese moslims Debat: Moeten homo's worden uitgevoerd?”
evenzo, extremisten die hun gewelddadige acties te rechtvaardigen met een beroep op een bepaalde interpretatie van de islam kan worden verweten zonder implicating de enorm gevarieerde bevolking van moslims over de hele wereld. Ten slotte, verslaggevers in geslaagd om de bomaanslag in Oklahoma City door Timothy McVeigh te dekken–een aanhanger van de racistische Christian Identity sekte–zonder toevlucht te nemen tot algemene uitspraken te doen over “christelijke terrorisme.” hetzelfde, media hebben terreurdaden gedekt door fanatici die Joods zijn–bijvoorbeeld de Hebron slachting door Baruch Goldstein gedragen (Extra!, 5/6/94)–zonder impliceert het geheel van het Jodendom.
| september 16, 2010 | Reacties 0
Islam, De politieke islam en Amerika
Arabische Insight
Is “Brotherhood” met Amerika Mogelijke?
Khalil al-Anani
“Er is geen kans om te communiceren met elke U.S. administratie zolang de Verenigde Staten handhaaft haar al lang bestaande visie op de islam als een reëel gevaar, een standpunt dat de Verenigde Staten in hetzelfde schuitje zet als de zionistische vijand. We hebben no-pre bedacht begrippen met betrekking tot het Amerikaanse volk of de U.S. samenleving en haar maatschappelijke organisaties en denktanks. We hebben geen probleem te communiceren met het Amerikaanse volk, maar geen voldoende inspanningen worden gedaan om ons dichterbij te brengen,”Zei Dr. Issam al-Iryan, chef van de politieke afdeling van de Moslim Broederschap in een telefonisch interview.
Al-Iryan's woorden vatten de Moslim Broederschap standpunten van het Amerikaanse volk en het Amerikaanse. regering. Andere leden van de Moslim Broederschap zijn het erover eens, zo zou het einde van Hassan al-Banna, die de groep opgericht 1928. al- Banna bekeken het Westen vooral als een symbool van moreel verval. Andere salafisten - een islamitische school van denken die is gebaseerd op voorouders als voorbeeld modellen - hebben dezelfde opvatting van de Verenigde Staten genomen, maar missen de ideologische flexibiliteit aangehangen door de Moslim Broederschap. Terwijl de Moslim Broederschap gelooft in het aangaan van de Amerikanen in dialoog met de burger, andere extremistische groepen te zien geen enkel punt in de dialoog en in stand houden die kracht is de enige manier van omgaan met de Verenigde Staten.
| september 15, 2010 | Reacties 0
Islamitische reformatie
Adnan Khan
De Italiaanse premier, Berlusconi schepte na de gebeurtenissen van 9/11:
“... we moeten zich bewust zijn van de superioriteit van onze beschaving, een systeem dat is gegarandeerd
welzijn, eerbiediging van de mensenrechten en – in tegenstelling met de islamitische landen – respecteren
voor religieuze en politieke rechten, een systeem dat de waarden begrip diversiteit heeft
en tolerantie ... Het Westen zal volkeren veroveren, alsof het veroverde het communisme, zelfs als het
: een confrontatie met een andere beschaving, de islamitische één, geplakt waar het was
1,400 jaren geleden ...”1
En in een 2007 verslag van de RAND instituut verklaard:
“De strijd aan de gang in een groot deel van de islamitische wereld is in wezen een oorlog van
ideeën. De uitkomst zal de toekomstige richting van de moslimwereld te bepalen.”
Het bouwen van gematigde moslim Networks, RAND Institute
Het begrip ‘Islah’ (hervorming) is een concept onbekend moslims. Het bestond nooit in de hele
geschiedenis van de islamitische beschaving; het was nooit besproken of zelfs overwogen. Een vluchtige blik op klassieke
De islamitische literatuur toont ons dat wanneer de klassieke geleerden legde de fundamenten van usul, en gecodificeerd
hun islamitische uitspraken (fiqh) ze waren alleen op zoek naar het begrip van de islamitische regels om
toe te passen. Een soortgelijke situatie deed zich voor toen de regels vastgesteld voor de hadith werden gelegd, tafseer en de
Arabische taal. geleerden, denkers en intellectuelen de hele islamitische geschiedenis veel tijd doorgebracht
het begrijpen van Allah's openbaring - de Koran en het aanbrengen van de ayaat op de realiteit en bedacht
opdrachtgevers en disciplines om het begrip te vergemakkelijken. Vandaar de koran bleef basis van
studie en alle disciplines die geëvolueerd zijn altijd gebaseerd op de Koran. Degenen die werd
geslagen door de Griekse filosofie, zoals de islamitische filosofen en een aantal van onder de Mut'azilah
werden beschouwd als de plooi van de islam te hebben verlaten als de Koran beëindiging van hun basis van de studie. dus voor
elke moslim een poging om regels af te leiden of te begrijpen welke houding moeten worden genomen op een bepaald
uitgifte van de Koran is de basis van deze studie.
De eerste poging tot hervorming van de islam vond plaats aan het begin van de 19e eeuw. Tegen het einde van de
eeuw de Ummah had in een lange periode van verval waar de mondiale machtsverhoudingen verschoven
van de Khilafah naar Groot-Brittannië. Toenemende problemen overspoelde de Khilafah, terwijl West-Europa in
het midden van de industriële revolutie. De Ummah kwam naar haar oorspronkelijke begrip van de islam te verliezen, en
in een poging om de daling engulfing de Ottomaanse te keren (Ottomanen) sommige moslims werden gestuurd naar de
Westen, en als gevolg daarvan werd geslagen door wat ze zagen. Rifa'a Rafi’al-Tahtawi Egypte (1801-1873),
bij zijn terugkeer uit Parijs, schreef een biografische boek genaamd Takhlis al-ibriz ila talkhis Bariz (De
Winning van Gold, of een Overzicht van Parijs, 1834), prees hun netheid, werklust, en hoger
alle sociale moraal. Hij verklaarde dat we moeten nabootsen wat er gedaan wordt in Parijs, pleiten voor veranderingen in
de islamitische samenleving van de liberalisering van de vrouwen om de systemen van de heersende. deze gedachte, en anderen het leuk,
markeerde het begin van het opnieuw uitvinden van trend in de islam.
| september 07, 2010 | Reacties 0
WORTELS VAN MISLUKKING
IBRAHIM KALIN
In de nasleep van september 11, de lange en wisselvallige relatie tussen de islam en het Westen ging een nieuwe fase in. De aanslagen werden geïnterpreteerd als de vervulling van een profetie die al lang in het bewustzijn van het Westen was, d.w.z., de komst van de islam als een dreigende macht met een duidelijke bedoeling om de westerse beschaving te vernietigen. Voorstellingen van de islam als een gewelddadige, activist, en onderdrukkende religieuze ideologie strekte zich uit van televisieprogramma's en staatsbureaus tot scholen en internet. Er werd zelfs gesuggereerd dat Mekka, de heiligste stad van de islam, worden "gebombardeerd" om een blijvende les te geven aan alle moslims. Hoewel men kan kijken naar het wijdverbreide gevoel van woede, vijandigheid, en wraak als een normale menselijke reactie op het afschuwelijke verlies van onschuldige levens, de demonisering van moslims is het resultaat van diepere filosofische en historische kwesties.
Op veel subtiele manieren, de lange geschiedenis van de islam en het westen, van de theologische polemiek van Bagdad in de achtste en negende eeuw tot de ervaring van convivencia in Andalusië in de twaalfde en dertiende eeuw, informeert de huidige percepties en scrupules van elke beschaving ten opzichte van de andere. Dit artikel zal enkele van de meest opvallende kenmerken van deze geschiedenis onderzoeken en beargumenteren dat de monolithische representaties van de islam, gemaakt en ondersteund door een zeer complexe reeks beeldproducenten, denktanks, academici, lobbyisten, beleidsmakers, en media, het huidige westerse geweten domineren, hebben hun wortels in de lange geschiedenis van het Westen met de islamitische wereld. Er zal ook worden betoogd dat de diepgewortelde twijfels over de islam en moslims hebben geleid en blijven leiden tot fundamenteel gebrekkige en foutieve beleidsbeslissingen die een directe impact hebben op de huidige verhoudingen van de islam en het Westen. De bijna ondubbelzinnige identificatie van de islam met terrorisme en extremisme in de hoofden van veel Amerikanen na september 11 is een uitkomst die wordt gegenereerd door beide historische misvattingen, die hieronder in enig detail zal worden geanalyseerd:, en de politieke agenda van bepaalde belangengroepen die confrontatie zien als de enige manier om met de islamitische wereld om te gaan. Het is te hopen dat de volgende analyse een historische context zal bieden waarin we deze tendensen en hun repercussies voor beide werelden kunnen begrijpen..
| september 07, 2010 | Reacties 0
Islam in het Westen
Jocelyne Cesari
De immigratie van moslims naar Europa, Noord Amerika, en Australië en de complexe sociaal-religieuze dynamiek die zich daarna heeft ontwikkeld, hebben de islam in het Westen tot een dwingend nieuw onderzoeksgebied gemaakt. De zaak Salman Rushdie, hijab controverses, de aanslagen op het World Trade Center, en de furore over de Deense cartoons zijn allemaal voorbeelden van internationale crises die de banden tussen moslims in het Westen en de mondiale moslimwereld aan het licht hebben gebracht.. Deze nieuwe situaties brengen theoretische en methodologische uitdagingen met zich mee voor de studie van de hedendaagse islam, en het is cruciaal geworden dat we de essentialisering van de islam of moslims vermijden en ons verzetten tegen de retorische structuren van discoursen die zich bezighouden met veiligheid en terrorisme.
In dit artikel, Ik betoog dat de islam als religieuze traditie een terra incognita is. Een eerste reden voor deze situatie is dat er geen consensus bestaat over religie als onderzoeksobject. Religie, als academische discipline, is verscheurd tussen historisch, sociologisch, en hermeneutische methodologieën. Met de islam, de situatie is zelfs nog ingewikkelder. In het westen, de studie van de islam begon als een tak van oriëntalistische studies en volgde daarom een aparte en onderscheidende weg van de studie van religies. Hoewel de kritiek op het oriëntalisme centraal stond in de opkomst van de studie van de islam op het gebied van de sociale wetenschappen, De spanningen tussen islamisten en zowel antropologen als sociologen blijven groot. Het onderwerp islam en moslims in het Westen is ingebed in deze strijd. Een implicatie van deze methodologische spanning is dat studenten van de islam die hun academische carrière begonnen, de islam in Frankrijk te bestuderen, Duitsland, of Amerika vindt het een uitdaging om geloofwaardigheid te vestigen als geleerden van de islam, vooral in de Noord-Amerikaanse academische wereld
context.
| september 07, 2010 | Reacties 0
ISLAM, DEMOCRATIE & DE VS:
Cordoba Foundation
Abdullah Faliq
Intro ,
In weerwil van het feit dat zowel een vaste en een complex debat, Bogen Quarterly opnieuw bezien theologische en praktische overwegingen, het belangrijke debat over de relatie en de compatibiliteit tussen de islam en democratie, zoals weerspiegeld in de agenda van hoop en verandering Barack Obama. Terwijl veel vieren Obama's overwicht op de Oval Office als een nationale catharsis voor de VS, anderen blijven minder optimistisch van een verschuiving in de ideologie en de aanpak in de internationale arena. Hoewel veel van de spanning en wantrouwen tussen de islamitische wereld en de Verenigde Staten kan worden toegeschreven aan de aanpak van de bevordering van de democratie, meestal ten gunste van dictaturen en marionettenregimes dat lippendienst bewijzen aan de democratische waarden en mensenrechten, de naschok van 9/11 heeft echt verder gecementeerd het twijfels door Amerika's positie op de politieke islam. Het is een muur negativiteit gemaakt zoals gevonden door worldpublicopinion.org, volgens welke 67% van de Egyptenaren geloven dat wereldwijd Amerika een “overwegend negatief” rol speelt.
America's antwoord is dus apt geweest. Door de verkiezing van Obama, veel over de hele wereld hun hoop voor de ontwikkeling van een minder oorlogszuchtige, maar eerlijker buitenlands beleid ten aanzien van de moslimwereld. Th e test voor Obama, als we bespreken, is hoe Amerika en haar bondgenoten bevordering van de democratie. Zal het vergemakkelijken of het opleggen?
Bovendien, kan het belangrijker een eerlijke bemiddelaar in langdurige zones van confl icts? Mobiliseren van de expertise en het inzicht van prolifi
c geleerden, academici, doorgewinterde journalisten en politici, Arches Quarterly brengt om de relatie tussen de islam en democratie en de rol van Amerika licht - evenals de veranderingen teweeggebracht door Obama, bij het zoeken naar de gemeenschappelijke grond. Anas Altikriti, de CEO van Th e Cordoba Foundation biedt de openingszet om deze discussie, waar hij refl ects op de hoop en uitdagingen die rust op pad Obama's. Na Altikriti, de voormalige adviseur van president Nixon, Dr Robert Crane off ers een grondige analyse van de islamitische beginsel van het recht op vrijheid. Anwar Ibrahim, voormalig vice-premier van Maleisië, verrijkt de discussie met de praktische realiteit van de uitvoering van de democratie in de islamitische dominant samenlevingen, namelijk, in Indonesië en Maleisië.
We hebben ook Dr Shireen Hunter, van Georgetown University, VS, die onderzoekt islamitische landen die achterblijven in de democratisering en modernisering. Th is wordt aangevuld met terrorisme schrijver, Dr Nafeez Ahmed's uitleg van de crisis van de post-moderniteit en de
ondergang van de democratie. Dr Daud Abdullah (Directeur van het Midden-Oosten Media Monitor), Alan Hart (voormalig ITN en BBC Panorama correspondent; auteur van het zionisme: Th e echte vijand van de Joden) en Asem Sondos (Redacteur van Egypte Sawt Al Omma wekelijks) concentreren op Obama en zijn rol ten aanzien van de democratie-promotie in de moslimwereld, evenals Amerikaanse betrekkingen met Israël en de Moslim Broederschap.
Minister van Buitenlandse Zaken, Maldiven, Ahmed Shaheed speculeert over de toekomst van de islam en democratie; Cllr. Gerry Maclochlainn
– een Sinn Féin lid dat vier jaar doorstaan in de gevangenis voor het Ierse Republikeinse activiteiten en een voorvechter van de Guildford 4 en Birmingham 6, refl ects over zijn recente reis naar Gaza, waar hij de impact van de brutaliteit en onrechtvaardigheid getuige uitgedeeld tegen Palestijnen; Dr Marie Breen-Smyth, Directeur van het Centrum voor de Studie van radicalisering en hedendaagse politiek geweld bespreekt de uitdagingen van kritisch onderzoek naar de politieke terreur; Dr Khalid al-Mubarak, schrijver en toneelschrijver, bespreekt de vooruitzichten van de vrede in Darfur; en tenslotte journalist en mensenrechtenactivist Ashur Shamis kijkt kritisch naar de democratisering en politisering van de moslims vandaag de dag.
We hopen dat dit alles zorgt voor een begrijpend lezen en een bron voor refl ectie over onderwerpen die aff ect ons allen in een nieuwe dageraad van hoop.
Dank je
| september 07, 2010 | Reacties 0
US Hamas beleid blokken vredesproces Midden-Oosten
Henry Siegman
Mislukt bilaterale gesprekken de voorbije 16 jaren hebben aangetoond dat een Midden-Oosten vredesakkoord nooit kan worden bereikt door de partijen zelf. Israëlische regeringen denken dat ze kunnen een internationale veroordeling van hun illegale koloniale project op de Westelijke Jordaanoever trotseren omdat ze kunnen rekenen op de Verenigde Staten zich te verzetten tegen internationale sancties. Bilaterale gesprekken die niet worden omlijst door US-geformuleerd parameters (gebaseerd op de resoluties van de Veiligheidsraad, de Oslo-akkoorden, het Arabische vredesinitiatief, de “road map” en andere eerdere Israëlisch-Palestijnse akkoorden) kan niet slagen. Israëlische regering is van mening dat het Amerikaanse Congres een Amerikaanse president niet zal toestaan dat dergelijke parameters uit te geven en vragen om hun aanvaarding. Wat hoop dat er voor de bilaterale gesprekken die CV in Washington DC on September 2 is volledig afhankelijk van President Obama bewijst dat geloof niet te kloppen, en over de vraag of de “bridging voorstellen” Hij heeft beloofd, moeten de gesprekken te bereiken een impasse, zijn een eufemisme voor het indienen van de Amerikaanse parameters. Een dergelijk initiatief van de VS Israël moet keiharde garanties te bieden voor zijn veiligheid binnen de grenzen van vóór 1967, maar tegelijkertijd moet duidelijk maken deze verzekeringen zijn niet beschikbaar als Israël dringt aan op het ontkennen van de Palestijnen een levensvatbare en soevereine staat op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Dit artikel richt zich op de andere belangrijke belemmering voor een permanente status overeenkomst: het ontbreken van een effectieve Palestijnse gesprekspartner. Het aanpakken van Hamas’ legitieme grieven - en zoals opgemerkt in een recent CENTCOM rapport, Hamas heeft legitieme grieven - zou kunnen leiden tot de terugkeer naar een Palestijnse coalitieregering dat Israël zou voorzien van een geloofwaardig vredesproces partner. Als dat outreach mislukt als gevolg van Hamas’ rejectionisme, vermogen van de organisatie om een redelijk akkoord onderhandeld door andere Palestijnse politieke partijen te voorkomen zal zijn aanzienlijk belemmerd. Als de regering-Obama een internationaal initiatief niet zal leiden tot de parameters van een Israëlisch-Palestijnse overeenkomst vastleggen en actief bevorderen van de Palestijnse politieke verzoening, Europa moet doen, en hoop Amerika zal volgen. helaas, er is geen zilveren kogel dat het doel van kan garanderen “twee staten naast elkaar leven in vrede en veiligheid.”
Maar huidige koers van president Obama zich verzet tegen het absoluut.
| september 07, 2010 | Reacties 0
ISLAM EN DE RECHTSSTAAT
Birgit Krawietz
Helmut Reifeld
In onze moderne westerse samenleving, door de staat georganiseerde rechtsstelsels trekken normaal gesproken een onderscheidende lijn die religie en de wet scheidt. Omgekeerd, er zijn een aantal islamitische regionale samenlevingen waar religie en wetten tegenwoordig net zo nauw met elkaar verbonden en verweven zijn als vóór het begin van de moderne tijd. Tegelijkertijd, de verhouding waarin de religieuze wet (sharia in Arabisch) en publiekrecht (de wet) gemengd zijn, verschilt van land tot land. Wat is meer, de status van de islam en dus ook die van de islamitische wet verschilt. Volgens informatie verstrekt door de Organisatie van de Islamitische Conferentie: (OIC), Er zijn momenteel 57 Islamitische staten wereldwijd, gedefinieerd als landen waar de islam de religie is van (1) de staat, (2) de meerderheid van de bevolking, of (3) een grote minderheid. Dit alles heeft invloed op de ontwikkeling en de vorm van het islamitisch recht.
| september 06, 2010 | Reacties 0
Islamitische politieke cultuur, Democratie, en mensenrechten
Daniel E. Prijs
Er is beweerd dat de islam autoritarisme faciliteert, in tegenspraak is met de waarden van westerse samenlevingen, en heeft een aanzienlijke invloed op belangrijke politieke resultaten in moslimlanden. Vervolgens, geleerden, commentatoren, en regeringsfunctionarissen wijzen vaak op ‘islamitisch fundamentalisme’ als de volgende ideologische bedreiging voor liberale democratieën. Dit beeld, echter, is voornamelijk gebaseerd op de analyse van teksten, Islamitische politieke theorie, en ad-hocstudies van individuele landen, die geen rekening houden met andere factoren. Het is mijn stelling dat de teksten en tradities van de islam, zoals die van andere religies, kan worden gebruikt ter ondersteuning van een verscheidenheid aan politieke systemen en beleid. Landspecifieke en beschrijvende studies helpen ons niet om patronen te vinden die ons zullen helpen de verschillende relaties tussen de islam en de politiek in de landen van de moslimwereld te verklaren. Vandaar, een nieuwe benadering van de studie van de
verbinding tussen islam en politiek nodig is.
ik stel voor, door een grondige evaluatie van de relatie tussen de islam, democratie, en mensenrechten op grensoverschrijdend niveau, dat er te veel nadruk wordt gelegd op de macht van de islam als politieke kracht. Ik gebruik eerst vergelijkende case studies, die zich richten op factoren die verband houden met de wisselwerking tussen islamitische groepen en regimes, economische invloeden, etnische breuklijnen, en maatschappelijke ontwikkeling, om de variatie in de invloed van de islam op de politiek in acht landen te verklaren. Ik beweer dat veel van de macht
toegeschreven aan de islam als de drijvende kracht achter beleid en politieke systemen in moslimlanden, kan beter worden verklaard door de eerder genoemde factoren. ik vind ook, in tegenstelling tot wat algemeen wordt gedacht, dat de toenemende macht van islamitische politieke groeperingen vaak in verband wordt gebracht met een bescheiden pluralisering van politieke systemen.
Ik heb een index gemaakt van de islamitische politieke cultuur, op basis van de mate waarin de islamitische wet wordt gebruikt en of en, als, hoe,Westerse ideeën, instellingen, en technologieën worden geïmplementeerd, om de aard van de relatie tussen islam en democratie en islam en mensenrechten te testen. Deze indicator wordt gebruikt in statistische analyse, waaronder een steekproef van drieëntwintig overwegend moslimlanden en een controlegroep van drieëntwintig niet-moslim ontwikkelingslanden. Naast vergelijken
Islamitische landen naar niet-islamitische ontwikkelingslanden, statistische analyse stelt me in staat om te controleren voor de invloed van andere variabelen waarvan is vastgesteld dat ze de niveaus van democratie en de bescherming van individuele rechten beïnvloeden. Het resultaat zou een realistischer en nauwkeuriger beeld moeten zijn van de invloed van de islam op politiek en beleid.
| september 06, 2010 | Reacties 0
Precisie bij de wereldwijde oorlog tegen terreur:
Sherifa Zuhur
Zeven jaar na de in september 11, 2001 (9/11) aanvallen, veel deskundigen geloven dat al-Qaeda heeft herwonnen kracht en dat zijn copycats of filialen zijn dodelijker dan voorheen. De National Intelligence Estimate van 2007 beweerd dat Al-Qaeda is nu gevaarlijker dan voorheen 9/11.1 Al-Qaeda's emulators blijven bedreigen westerse, Midden Oosten, en Europese landen, zoals in de plot verijdeld in september 2007 in Duitsland. Bruce Riedel staten: Grotendeels dankzij gretigheid van Washington in Irak te gaan in plaats van de jacht op de leiders van al-Qaeda, de organisatie heeft nu een solide basis van de operaties in de Badlands van Pakistan en een effectieve franchise in West-Irak. Zijn bereik heeft verspreid in heel de islamitische wereld en in Europa . . . Osama bin Laden heeft een succesvolle propagandacampagne gemonteerd. . . . Zijn ideeën nu trekken meer volgers dan ooit.
Het is waar dat verschillende salafi-jihadistische organisaties nog steeds in opkomst in de hele islamitische wereld. Waarom hebben zwaar middelen reacties op het islamistisch terrorisme dat we roepen de wereldwijde jihad niet bewezen zeer effectief?
Verhuizen naar de instrumenten van “soft power,”Hoe zit het met de effectiviteit van de westerse inspanningen om moslims in de Global War on Terror versterken (GWOT)? Waarom heeft de Verenigde Staten won zo weinig “hearts and minds” in de bredere islamitische wereld? Waarom Amerikaanse strategische berichten over deze kwestie te spelen zo slecht in de regio? Waarom, ondanks brede islamitische afkeuring van extremisme, zoals weergegeven in enquêtes en officiële uitlatingen van de belangrijkste islamitische leiders, is de steun voor bin Ladin zelfs toegenomen in Jordanië en in Pakistan?
Deze monografie zal niet de oorsprong van islamitisch geweld te herzien. Het is in plaats daarvan betrekking op een soort conceptuele storing die de GWOT en die moslims weerhoudt steunen verkeerd construeert. Ze zijn niet in staat zich te identificeren met de voorgestelde transformerende tegenmaatregelen, omdat ze een deel van hun core overtuigingen en instellingen als doelwit bij onderscheiden
dit streven.
Verscheidene diep problematische trends verwarren de Amerikaanse conceptualisaties van de GWOT en de strategische boodschappen gemaakt om te vechten dat War. Deze evolueren van (1) postkoloniale politieke benaderingen van moslims en islamitische meerderheid landen die sterk verschillen en daarom produceren tegenstrijdige en verwarrende indrukken en effecten; en (2) resterende algemene onwetendheid en vooroordelen tegenover de islam en subregionale culturen. Voeg daarbij de Amerikaanse woede, angst, en angst voor de dodelijke gebeurtenissen van 9/11, en bepaalde elementen, ondanks het aandringen van het hoofd koel, houden moslims en hun religie verantwoordelijk voor de wandaden van hun geloofsgenoten, of die vinden het handig om dit te doen om politieke redenen.
| september 06, 2010 | Reacties 0
DEBATEREN OVER DEMOCRATIE IN DE ARABISCHE WERELD
Ibtisam Ibrahim
Wat is democratie?
Westerse geleerden definiëren democratie als een methode om de burgerrechten en politieke rechten van individuen te beschermen. Het voorziet in de vrijheid van meningsuiting, druk, geloof, mening, eigendom, en montage, evenals het stemrecht, nomineren en zoeken naar een openbaar ambt. Huntington (1984) stelt dat een politiek systeem democratisch is in de mate dat de machtigste collectieve besluitvormers worden geselecteerd
periodieke verkiezingen waarbij kandidaten vrij strijden om stemmen en waarbij vrijwel alle volwassenen stemgerechtigd zijn. Rothstein (1995) stelt dat democratie een regeringsvorm is en een bestuursproces dat verandert en zich aanpast als reactie op de omstandigheden. Hij voegt er ook aan toe dat dit de westerse definitie van democratie is — naast verantwoordelijkheid, concurrentie, een zekere mate van participatie — bevat een garantie voor belangrijke burger- en politieke rechten. Anderson (1995) stelt dat de term democratie een systeem betekent waarin de machtigste collectieve besluitvormers worden geselecteerd door middel van periodieke verkiezingen waarin kandidaten vrij strijden om stemmen en waarin vrijwel de hele volwassen bevolking stemgerechtigd is. Saad Eddin Ibrahim (1995), een Egyptische geleerde, beschouwt democratie die van toepassing zou kunnen zijn op de Arabische wereld als een geheel van regels en instellingen die zijn ontworpen om bestuur door middel van vreedzaamheid mogelijk te maken
beheer van concurrerende groepen en/of tegenstrijdige belangen. Evenwel, Samir Amin (1991) baseerde zijn definitie van democratie op het sociaal-marxistische perspectief. Hij verdeelt de democratie in twee categorieën: burgerlijke democratie die gebaseerd is op individuele rechten en vrijheid voor het individu, maar zonder sociale gelijkheid; en politieke democratie die alle mensen in de samenleving het recht geeft om te stemmen en hun regering en institutionele vertegenwoordigers te kiezen, wat zal helpen hun gelijke sociale rechten te verkrijgen.
Ter afsluiting van dit gedeelte, Ik zou zeggen dat er niet één enkele definitie van democratie bestaat die precies aangeeft wat democratie is of wat niet. Evenwel, zoals wij merkten, De meeste van de hierboven genoemde definities bevatten in wezen soortgelijke elementen – verantwoordelijkheid, concurrentie, en een zekere mate van participatie – die dominant zijn geworden in de westerse wereld en internationaal.
| september 05, 2010 | Reacties 0
Democratie, Verkiezingen en de Egyptische Moslimbroederschap
Israël Elad-Altman
De door Amerika geleide hervormings- en democratiseringscampagne van de afgelopen twee jaar heeft geholpen om een nieuwe politieke realiteit in Egypte vorm te geven. Kansen zijn geopend voor afwijkende meningen. Met ons. en Europese steun, lokale oppositiegroepen hebben initiatief kunnen nemen, hun doelen te bevorderen en concessies van de staat af te dwingen. De beweging van de Egyptische Moslimbroederschap (MB), die officieel is verboden als politieke organisatie, behoort nu tot de groepen met beide nieuwe kansen
en nieuwe risico's.
westerse regeringen, inclusief de regering van de Verenigde Staten, overwegen de MB en andere "gematigde islamistische" groepen als potentiële partners om de democratie in hun land te helpen bevorderen, en misschien ook bij het uitroeien van islamistisch terrorisme. Zou de Egyptische MB die rol kunnen vervullen?? Zou het het spoor kunnen volgen van de Turkse Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling? (AKP) en de Indonesische Welvarende Rechtvaardigheidspartij (PKS), twee islamitische partijen die, volgens sommige analisten, zich met succes aanpassen aan de regels van de liberale democratie en hun landen naar een grotere integratie leiden met, respectievelijk, Europa en een “heidens” Azië?
Dit artikel onderzoekt hoe de MB heeft gereageerd op de nieuwe realiteit, hoe het is omgegaan met de ideologische en praktische uitdagingen en dilemma's die zich de afgelopen twee jaar hebben voorgedaan?. In hoeverre heeft de beweging haar vooruitzichten aangepast aan nieuwe omstandigheden?? Wat zijn haar doelstellingen en haar visie op de politieke orde?? Hoe heeft het gereageerd op de VS?. toenadering tot de hervormings- en democratiseringscampagne?
Hoe heeft het enerzijds zijn betrekkingen met het Egyptische regime genavigeerd?, en andere oppositiekrachten aan de andere kant, terwijl het land afstevent op twee dramatische verkiezingen in de herfst 2005? In hoeverre kan de MB worden beschouwd als een kracht die Egypte zou kunnen leiden?
in de richting van liberale democratie?
| september 05, 2010 | Reacties 0
Egyptische Moslimbroeders: CONFRONTATIE of integratie?
Onderzoek
De Vereniging van het succes Moslimbroeders in het november-december 2005 verkiezingen voor de Volksvergadering zond schokgolven door middel van politieke systeem van Egypte. In antwoord, het regime met harde hand op de beweging, lastiggevallen andere potentiële rivalen en zijn vliegvlug hervormingsproces omgekeerd. Dit is gevaarlijk kortzichtig. Er is reden om bezorgd te zijn over het politieke programma van de Moslimbroeders, en ze te danken aan de mensen echte opheldering over een aantal van zijn aspecten. Maar de regerende Nationale Democratische
Party's (NDP) weigering om zijn greep los te maken risico's verergeren spanningen in een tijd van zowel de politieke onzekerheid rond de presidentiële successie en ernstige sociaal-economische onrust. Hoewel dit zal waarschijnlijk een langdurige, geleidelijk proces, de regeling moet voorbereidende stappen te nemen om de deelname van de Moslimbroeders in het politieke leven te normaliseren. De Moslimbroeders, wier sociale activiteiten zijn reeds lang getolereerd, maar waarvan de rol in de formele politiek strikt beperkt, won een ongekende 20 procent van de parlementszetels in de 2005 verkiezingen. Zij deden dat ondanks concurreren voor slechts een derde van de beschikbare zitplaatsen en ondanks aanzienlijke hindernissen, inbegrip van de politie repressie en verkiezingsfraude. Dit succes bevestigt hun positie als een uiterst, overzichtelijk en diepgewortelde politieke kracht. Tegelijkertijd, Hij benadrukte dat er zwakke punten van zowel de legale oppositie en de regerende partij. Het regime zou goed hebben ingezet, dat een bescheiden toename van de parlementaire vertegenwoordiging van de Moslimbroeders kunnen worden gebruikt om stoke vrees voor een islamistische overname en daarbij dienen als een reden om kraam hervorming. Als, de strategie is op zware risico van terugslag.
| september 05, 2010 | Reacties 0
IkhwanScope Op Facebook
Op IkhwanScope Scribd
IkhwanScope Op Twitter