Alle items in de "Libanon" Categorie
De Arabische Morgen
DAVID B. Ottaway
oktober 6, 1981, was bedoeld als een feestdag in Egypte. Het was de verjaardag van de mooiste moment van de Egyptische overwinning in drie Arabisch-Israëlische conflict, toen het land de underdog leger stuwkracht over het Suezkanaal in de opening dagen Ofthe 1973 Yom Kippoer-oorlog en stuurde de Israëlische troepen afgehaspeld in retraite. Op een koele, wolkenloze ochtend, het Cairo stadion zat vol met Egyptische gezinnen die waren gekomen om te zien de militaire strut haar hardware.On het toetsen stand, President Anwar el-Sadat,architect van de oorlog, keek met voldoening als mannen en machines voor hem paradeerden. Ik was in de buurt, een pas gearriveerde buitenlandse correspondent.Suddenly, een van het leger vrachtwagens gestopt direct voor de herziening stand net zoals zes Mirage jets overhead brulde in een acrobatische voorstelling, het schilderen van de hemel met lange paden van rood, geel, Purper,en groene rook. Sadat stond op, blijkbaar bereidt zich voor om te wisselen salutes met nog een contingent van de Egyptische troepen. Hij maakte zich een perfect doelwit voor vier islamitische moordenaars die uit de vrachtwagen gesprongen, bestormden het podium, en bezaaid zijn lichaam met bullets.As de moordenaars bleef voor wat leek een eeuwigheid om de stand te spuiten met hun dodelijke brand, Ik overwoog een ogenblik of op de grond en het risico getroffen te worden vertrapt tot de dood door paniek toeschouwers of blijven te voet en het nemen van risico een verdwaalde kogel. Instinct vertelde me om te verblijven op mijn voeten, en mijn gevoel voor journalistieke plicht dreef me om te gaan erachter te komen of Sadat was levend of dood.
Uitdagend autoritarisme, Kolonialisme, en verdeeldheid: De islamitische politieke hervormingsbewegingen van al-Afghani en Rida
Ahmed Ali Salem
These reformers perceived the decline of the Muslim world in general,
and of the Ottoman Empire in particular, to be the result of an increasing
disregard for implementing the Shari`ah (Islamic law). Evenwel, since the
late eighteenth century, an increasing number of reformers, sometimes supported
by the Ottoman sultans, began to call for reforming the empire along
modern European lines. The empire’s failure to defend its lands and to
respond successfully to the West’s challenges only further fueled this call
for “modernizing” reform, which reached its peak in the Tanzimat movement
in the second half of the nineteenth century.
Other Muslim reformers called for a middle course. On the one hand,
they admitted that the caliphate should be modeled according to the Islamic
sources of guidance, especially the Qur’an and Prophet Muhammad’s
teachings (Sunnah), and that the ummah’s (the world Muslim community)
unity is one of Islam’s political pillars. Aan de andere kant, they realized the
need to rejuvenate the empire or replace it with a more viable one. Inderdaad,
their creative ideas on future models included, but were not limited to, de
following: replacing the Turkish-led Ottoman Empire with an Arab-led
caliphate, building a federal or confederate Muslim caliphate, establishing
a commonwealth of Muslim or oriental nations, and strengthening solidarity
and cooperation among independent Muslim countries without creating
a fixed structure. These and similar ideas were later referred to as the
Muslim league model, which was an umbrella thesis for the various proposals
related to the future caliphate.
Two advocates of such reform were Jamal al-Din al-Afghani and
Muhammad `Abduh, both of whom played key roles in the modern
Islamic political reform movement.1 Their response to the dual challenge
facing the Muslim world in the late nineteenth century – European colonization
and Muslim decline – was balanced. Their ultimate goal was to
revive the ummah by observing the Islamic revelation and benefiting
from Europe’s achievements. Evenwel, they disagreed on certain aspects
and methods, as well as the immediate goals and strategies, of reform.
While al-Afghani called and struggled mainly for political reform,
`Abduh, once one of his close disciples, developed his own ideas, die
emphasized education and undermined politics.
Organisatorische Continuïteit in de Egyptische Moslimbroederschap
Tess Lee Eisenhart
Secularisme, Hermeneutiek, en keizerrijk: De politiek van de islamitische reformatie
Saba Mahmood
Hezbollah politiek manifest 2009
Islamitische politieke cultuur, Democratie, en mensenrechten
Daniel E. Prijs
Islamitische politieke cultuur, Democratie, en mensenrechten
Daniel E. Prijs
Islamistische oppositiepartijen en het potentieel voor de inzet van de EU
Toby Archer
Heidi Huuhtanen
Politieke islam in het Midden-Oosten
Zijn Knudsen
islamitische partijen : waarom ze niet democratisch kunnen zijn?
Bassam Tibi
Voor het contact POLITIEKE ISLAM
SHADI HAMID
AMANDA Kadlec
ISLAMISTISCHE BEWEGINGEN EN HET DEMOCRATISCHE PROCES IN DE ARABISCHE WERELD: De grijze zones verkennen
Nathan J. Bruin, Amr Hamzawy,
Marina Ottaway
Politieke islam en Europees buitenlands beleid
POLITIEKE ISLAM EN HET EUROPEES NABUURSCHAPSBELEID
MICHAEL EMERSON
RICHARD JONGEREN
Sinds 2001 en de internationale gebeurtenissen die volgden, is de aard van de relatie tussen het Westen en de politieke islam een bepalende kwestie geworden voor het buitenlands beleid. In de afgelopen jaren is er een aanzienlijke hoeveelheid onderzoek en analyse gedaan naar de kwestie van de politieke islam. Dit heeft geholpen om een aantal van de simplistische en alarmerende veronderstellingen te corrigeren die eerder in het Westen bestonden over de aard van islamitische waarden en bedoelingen.. Parallel hieraan, de Europese Unie (EU) heeft een aantal beleidsinitiatieven ontwikkeld, voornamelijk het Europees nabuurschapsbeleid(ENP) die zich in principe inzetten voor dialoog en diepere betrokkenheid allemaal(niet gewelddadig) politieke actoren en maatschappelijke organisaties in Arabische landen. Toch klagen veel analisten en beleidsmakers nu over een zekere trofee in zowel conceptueel debat als beleidsontwikkeling. Het is vastgesteld dat de politieke islam een veranderend landschap is, diep getroffen door een reeks van omstandigheden, maar het debat lijkt vaak te zijn blijven hangen op de simplistische vraag 'zijn islamisten democratisch'?’ Toch hebben veel onafhankelijke analisten gepleit voor engagement met islamisten, maar de daadwerkelijke toenadering tussen westerse regeringen en islamitische organisaties blijft beperkt .
ISLAMITISCHE UITSPRAKEN OVER OORLOG
The United States no doubt will be involved in the Middle East for many decades. To be sure, settling the Israeli–Palestinian dispute or alleviating poverty could help to stem the tides of Islamic radicalism and anti-American sentiment. But on an ideological level, we must confront a specific interpretation of Islamic law, geschiedenis,and scripture that is a danger to both the United States and its allies. To win that ideological war, we must understand the sources of both Islamic radicalism and liberalism. We need to comprehend more thoroughly the ways in which militants misinterpret and pervert Islamic scripture. Al-Qaeda has produced its own group of spokespersons who attempt to provide religious legitimacy to the nihilism they preach. Many frequently quote from the Quran and hadith (the Prophet Muhammad’s sayings and deeds) in a biased manner to draw justification for their cause. Lieutenant Commander Youssef Aboul-Enein and Dr. Sherifa Zuhur delve into the Quran and hadith to articulate a means by which Islamic militancy can be countered ideologically, drawing many of their insights from these and other classical Islamic texts. In so doing, they expose contradictions and alternative approaches in the core principles that groups like al-Qaeda espouse. The authors have found that proper use of Islamic scripture actually discredits the tactics of al-Qaeda and other jihadist organizations. This monograph provides a basis for encouraging our Muslim allies to challenge the theology supported by Islamic militants. Seeds of doubt planted in the minds of suicide bombers might dissuade them from carrying out their missions. The Strategic Studies Institute is pleased to offer this study of Islamic rulings on warfare to the national defense community as an effort to contribute to the ongoing debate over how to defeat Islamic militancy.
Van rebellenbeweging tot politieke partij
Alastair Crooke
De opvatting van velen in het Westen dat de transformatie van een gewapende verzetsbeweging naar een politieke partij lineair zou moeten zijn, moet worden voorafgegaan door het afzweren van geweld, moet worden gefaciliteerd door het maatschappelijk middenveld en bemiddeld door gematigde politici heeft weinig realiteit voor het geval van de Islamitische Verzetsbeweging (Hamas). Dit wil niet zeggen dat Hamas geen politieke transformatie heeft ondergaan: het heeft. Maar die transformatie is bereikt ondanks westerse inspanningen en niet mogelijk gemaakt door die inspanningen. Terwijl het een verzetsbeweging blijft, Hamas is de regering van de Palestijnse Autoriteit geworden en heeft haar militaire houding gewijzigd. Maar deze transformatie heeft een andere koers gevolgd dan die welke is geschetst in traditionele modellen voor conflictoplossing. Hamas en andere islamistische groeperingen blijven zichzelf zien als verzetsbewegingen, maar steeds meer zien ze het vooruitzicht dat hun organisaties kunnen evolueren naar politieke stromingen die gericht zijn op geweldloos verzet. Standaard modellen voor conflictoplossing leunen sterk op westerse ervaring bij conflictoplossing en negeren vaak de verschillen in benadering in de islamitische geschiedenis van vredesopbouw. Niet verrassend, de Hamas-benadering van politieke onderhandelingen is anders in stijl dan die van het Westen. Ook, als een islamitische beweging die de bredere optiek deelt van de impact van het Westen op hun samenlevingen, Hamas has requirements of authenticity and legitimacy within its own constituency that bear on the importance attached to maintaining an armed capability. These factors, together with the overwhelming effect of long term conflict on a community’s psychology (an aspect that receives little attention in Western models that put preponderant weight on political analysis), suggests that the transformation process for Hamas has been very different from the transformation of arms movements in traditional analysis. In aanvulling, the harsh landscape of the Israeli – Palestinian conflict gives the Hamas experience its special characteristics.Hamas is in the midst of an important transformation, but the political currents within Israel, and within the region, make the outcome of this transformation unpredictable. Veel zal afhangen van de koers van het westerse beleid (zijn "Global War on Terror") en hoe dat beleid invloed heeft op heropleving van islamistische groeperingen zoals Hamas, groepen die zich inzetten voor verkiezingen, hervorming en goed bestuur.
Arabisch hervormingsbulletin
group of researchers
Egypte: Regression in the Muslim Brotherhood’s Party Platform?
Amr hamzawy