RSSAlle items in de "Nieuwe soefi-bewegingen" Categorie

ISLAM, DEMOCRATIE & DE VS:

Cordoba Foundation

Abdullah Faliq

Intro ,


In weerwil van het feit dat zowel een vaste en een complex debat, Bogen Quarterly opnieuw bezien theologische en praktische overwegingen, het belangrijke debat over de relatie en de compatibiliteit tussen de islam en democratie, zoals weerspiegeld in de agenda van hoop en verandering Barack Obama. Terwijl veel vieren Obama's overwicht op de Oval Office als een nationale catharsis voor de VS, anderen blijven minder optimistisch van een verschuiving in de ideologie en de aanpak in de internationale arena. Hoewel veel van de spanning en wantrouwen tussen de islamitische wereld en de Verenigde Staten kan worden toegeschreven aan de aanpak van de bevordering van de democratie, meestal ten gunste van dictaturen en marionettenregimes dat lippendienst bewijzen aan de democratische waarden en mensenrechten, de naschok van 9/11 heeft echt verder gecementeerd het twijfels door Amerika's positie op de politieke islam. Het is een muur negativiteit gemaakt zoals gevonden door worldpublicopinion.org, volgens welke 67% van de Egyptenaren geloven dat wereldwijd Amerika een “overwegend negatief” rol speelt.
America's antwoord is dus apt geweest. Door de verkiezing van Obama, veel over de hele wereld hun hoop voor de ontwikkeling van een minder oorlogszuchtige, maar eerlijker buitenlands beleid ten aanzien van de moslimwereld. Th e test voor Obama, als we bespreken, is hoe Amerika en haar bondgenoten bevordering van de democratie. Zal het vergemakkelijken of het opleggen?
Bovendien, kan het belangrijker een eerlijke bemiddelaar in langdurige zones van confl icts? Mobiliseren van de expertise en het inzicht van prolifi
c geleerden, academici, doorgewinterde journalisten en politici, Arches Quarterly brengt om de relatie tussen de islam en democratie en de rol van Amerika licht - evenals de veranderingen teweeggebracht door Obama, bij het zoeken naar de gemeenschappelijke grond. Anas Altikriti, de CEO van Th e Cordoba Foundation biedt de openingszet om deze discussie, waar hij refl ects op de hoop en uitdagingen die rust op pad Obama's. Na Altikriti, de voormalige adviseur van president Nixon, Dr Robert Crane off ers een grondige analyse van de islamitische beginsel van het recht op vrijheid. Anwar Ibrahim, voormalig vice-premier van Maleisië, verrijkt de discussie met de praktische realiteit van de uitvoering van de democratie in de islamitische dominant samenlevingen, namelijk, in Indonesië en Maleisië.
We hebben ook Dr Shireen Hunter, van Georgetown University, VS, die onderzoekt islamitische landen die achterblijven in de democratisering en modernisering. Th is wordt aangevuld met terrorisme schrijver, Dr Nafeez Ahmed's uitleg van de crisis van de post-moderniteit en de
ondergang van de democratie. Dr Daud Abdullah (Directeur van het Midden-Oosten Media Monitor), Alan Hart (voormalig ITN en BBC Panorama correspondent; auteur van het zionisme: Th e echte vijand van de Joden) en Asem Sondos (Redacteur van Egypte Sawt Al Omma wekelijks) concentreren op Obama en zijn rol ten aanzien van de democratie-promotie in de moslimwereld, evenals Amerikaanse betrekkingen met Israël en de Moslim Broederschap.
Minister van Buitenlandse Zaken, Maldiven, Ahmed Shaheed speculeert over de toekomst van de islam en democratie; Cllr. Gerry Maclochlainn
– een Sinn Féin lid dat vier jaar doorstaan ​​in de gevangenis voor het Ierse Republikeinse activiteiten en een voorvechter van de Guildford 4 en Birmingham 6, refl ects over zijn recente reis naar Gaza, waar hij de impact van de brutaliteit en onrechtvaardigheid getuige uitgedeeld tegen Palestijnen; Dr Marie Breen-Smyth, Directeur van het Centrum voor de Studie van radicalisering en hedendaagse politiek geweld bespreekt de uitdagingen van kritisch onderzoek naar de politieke terreur; Dr Khalid al-Mubarak, schrijver en toneelschrijver, bespreekt de vooruitzichten van de vrede in Darfur; en tenslotte journalist en mensenrechtenactivist Ashur Shamis kijkt kritisch naar de democratisering en politisering van de moslims vandaag de dag.
We hopen dat dit alles zorgt voor een begrijpend lezen en een bron voor refl ectie over onderwerpen die aff ect ons allen in een nieuwe dageraad van hoop.
Dank je

| september 07, 2010 | Reacties 0
Lees meer

Precisie bij de wereldwijde oorlog tegen terreur:

Sherifa Zuhur

Zeven jaar na de in september 11, 2001 (9/11) aanvallen, veel deskundigen geloven dat al-Qaeda heeft herwonnen kracht en dat zijn copycats of filialen zijn dodelijker dan voorheen. De National Intelligence Estimate van 2007 beweerd dat Al-Qaeda is nu gevaarlijker dan voorheen 9/11.1 Al-Qaeda's emulators blijven bedreigen westerse, Midden Oosten, en Europese landen, zoals in de plot verijdeld in september 2007 in Duitsland. Bruce Riedel staten: Grotendeels dankzij gretigheid van Washington in Irak te gaan in plaats van de jacht op de leiders van al-Qaeda, de organisatie heeft nu een solide basis van de operaties in de Badlands van Pakistan en een effectieve franchise in West-Irak. Zijn bereik heeft verspreid in heel de islamitische wereld en in Europa . . . Osama bin Laden heeft een succesvolle propagandacampagne gemonteerd. . . . Zijn ideeën nu trekken meer volgers dan ooit.
Het is waar dat verschillende salafi-jihadistische organisaties nog steeds in opkomst in de hele islamitische wereld. Waarom hebben zwaar middelen reacties op het islamistisch terrorisme dat we roepen de wereldwijde jihad niet bewezen zeer effectief?
Verhuizen naar de instrumenten van “soft power,”Hoe zit het met de effectiviteit van de westerse inspanningen om moslims in de Global War on Terror versterken (GWOT)? Waarom heeft de Verenigde Staten won zo weinig “hearts and minds” in de bredere islamitische wereld? Waarom Amerikaanse strategische berichten over deze kwestie te spelen zo slecht in de regio? Waarom, ondanks brede islamitische afkeuring van extremisme, zoals weergegeven in enquêtes en officiële uitlatingen van de belangrijkste islamitische leiders, is de steun voor bin Ladin zelfs toegenomen in Jordanië en in Pakistan?
Deze monografie zal niet de oorsprong van islamitisch geweld te herzien. Het is in plaats daarvan betrekking op een soort conceptuele storing die de GWOT en die moslims weerhoudt steunen verkeerd construeert. Ze zijn niet in staat zich te identificeren met de voorgestelde transformerende tegenmaatregelen, omdat ze een deel van hun core overtuigingen en instellingen als doelwit bij onderscheiden
dit streven.
Verscheidene diep problematische trends verwarren de Amerikaanse conceptualisaties van de GWOT en de strategische boodschappen gemaakt om te vechten dat War. Deze evolueren van (1) postkoloniale politieke benaderingen van moslims en islamitische meerderheid landen die sterk verschillen en daarom produceren tegenstrijdige en verwarrende indrukken en effecten; en (2) resterende algemene onwetendheid en vooroordelen tegenover de islam en subregionale culturen. Voeg daarbij de Amerikaanse woede, angst, en angst voor de dodelijke gebeurtenissen van 9/11, en bepaalde elementen, ondanks het aandringen van het hoofd koel, houden moslims en hun religie verantwoordelijk voor de wandaden van hun geloofsgenoten, of die vinden het handig om dit te doen om politieke redenen.

| september 06, 2010 | Reacties 0
Lees meer

GLOBALISERING EN POLITIEKE ISLAM: DE SOCIALE BASIS VAN DE WELZIJNSPARTIJ VAN TURKIJE

Haldun Gulalp

Political Islam has gained heightened visibility in recent decades in Turkey. Large numbers of female students have begun to demonstrate their commitment by wearing the banned Islamic headdress on university campuses, and influential pro-Islamist TV
channels have proliferated. This paper focuses on the Welfare (Refah) Party as the foremost institutional representative of political Islam in Turkey.
The Welfare Party’s brief tenure in power as the leading coalition partner from mid-1996 to mid-1997 was the culmination of a decade of steady growth that was aided by other Islamist organizations and institutions. These organizations and institutions
included newspapers and publishing houses that attracted Islamist writers, numerous Islamic foundations, an Islamist labor-union confederation, and an Islamist businessmen’s association. These institutions worked in tandem with, and in support of, Welfare as the undisputed leader and representative of political Islam in Turkey, even though they had their own particularistic goals and ideals, which often diverged from Welfare’s political projects. Focusing on the Welfare Party, then, allows for an analysis of the wider social base upon which the Islamist political movement rose in Turkey. Since Welfare’s ouster from power and its eventual closure, the Islamist movement has been in disarray. Dit papier zal, daarom, be confined to the Welfare Party period.
Welfare’s predecessor, the National Salvation Party, was active in the 1970s but was closed down by the military regime in 1980. Welfare was founded in 1983 and gained great popularity in the 1990s. Starting with a 4.4 percent vote in the municipal elections of 1984, the Welfare Party steadily increased its showing and multiplied its vote nearly five times in twelve years. It alarmed Turkey’s secular establishment first in the municipal elections of 1994, met 19 percent of all votes nationwide and the mayor’s seats in both Istanbul and Ankara, then in the general elections of 1995 when it won a plurality with 21.4 percent of the national vote. Niettemin, the Welfare Party was only briefly able to lead a coalition government in partnership with the right-wing True Path Party of Tansu C¸ iller.

| september 03, 2010 | Reacties 0
Lees meer

Democratie in islamitisch politiek denken

Azzam S. Tamimi

Democracy has preoccupied Arab political thinkers since the dawn of the modern Arab renaissance about two centuries ago. Since then, the concept of democracy has changed and developed under the influence of a variety of social and political developments.The discussion of democracy in Arab Islamic literature can be traced back to Rifa’a Tahtawi, the father of Egyptian democracy according to Lewis Awad,[3] who shortly after his return to Cairo from Paris published his first book, Takhlis Al-Ibriz Ila Talkhis Bariz, in 1834. The book summarized his observations of the manners and customs of the modern French,[4] and praised the concept of democracy as he saw it in France and as he witnessed its defence and reassertion through the 1830 Revolution against King Charles X.[5] Tahtawi tried to show that the democratic concept he was explaining to his readers was compatible with the law of Islam. He compared political pluralism to forms of ideological and jurisprudential pluralism that existed in the Islamic experience:
Religious freedom is the freedom of belief, of opinion and of sect, provided it does not contradict the fundamentals of religion . . . The same would apply to the freedom of political practice and opinion by leading administrators, who endeavour to interpret and apply rules and provisions in accordance with the laws of their own countries. Kings and ministers are licensed in the realm of politics to pursue various routes that in the end serve one purpose: good administration and justice.[6] One important landmark in this regard was the contribution of Khairuddin At-Tunisi (1810- 99), leader of the 19th-century reform movement in Tunisia, who, in 1867, formulated a general plan for reform in a book entitled Aqwam Al-Masalik Fi Taqwim Al- Mamalik (The Straight Path to Reforming Governments). The main preoccupation of the book was in tackling the question of political reform in the Arab world. While appealing to politicians and scholars of his time to seek all possible means in order to improve the status of the
community and develop its civility, he warned the general Muslim public against shunning the experiences of other nations on the basis of the misconception that all the writings, inventions, experiences or attitudes of non-Muslims should be rejected or disregarded.
Khairuddin further called for an end to absolutist rule, which he blamed for the oppression of nations and the destruction of civilizations.
| augustus 27, 2010 | Reacties 0
Lees meer

Islamitische politieke cultuur, Democratie, en mensenrechten

Daniel E. Prijs

Er is beweerd dat de islam autoritarisme faciliteert, is in tegenspraak met de

waarden van westerse samenlevingen, en heeft een aanzienlijke invloed op belangrijke politieke resultaten

in moslimlanden. Vervolgens, geleerden, commentatoren, en overheid

ambtenaren wijzen vaak op ‘islamitisch fundamentalisme’ als het volgende

ideologische bedreiging voor liberale democratieën. Dit beeld, echter, is voornamelijk gebaseerd

over de analyse van teksten, Islamitische politieke theorie, en ad-hocstudies

van individuele landen, die geen rekening houden met andere factoren. Het is mijn bewering

dat de teksten en tradities van de islam, zoals die van andere religies,

kan worden gebruikt ter ondersteuning van een verscheidenheid aan politieke systemen en beleid. Land

specific and descriptive studies do not help us to find patterns that will help

us explain the varying relationships between Islam and politics across the

countries of the Muslim world. Vandaar, een nieuwe benadering van de studie van de

verbinding tussen islam en politiek nodig is.
ik stel voor, door een grondige evaluatie van de relatie tussen de islam,

democratie, en mensenrechten op grensoverschrijdend niveau, that too much

emphasis is being placed on the power of Islam as a political force. I first

use comparative case studies, which focus on factors relating to the interplay

between Islamic groups and regimes, economische invloeden, etnische breuklijnen,

en maatschappelijke ontwikkeling, to explain the variance in the influence of

Islam on politics across eight nations.

| augustus 24, 2010 | Reacties 0
Lees meer

Islamitische politieke cultuur, Democratie, en mensenrechten

Daniel E. Prijs

Er is beweerd dat de islam autoritarisme faciliteert, is in tegenspraak met de

waarden van westerse samenlevingen, en heeft een aanzienlijke invloed op belangrijke politieke resultaten
in moslimlanden. Vervolgens, geleerden, commentatoren, en overheid
ambtenaren wijzen vaak op ‘islamitisch fundamentalisme’ als het volgende
ideologische bedreiging voor liberale democratieën. Dit beeld, echter, is voornamelijk gebaseerd
over de analyse van teksten, Islamitische politieke theorie, en ad-hocstudies
van individuele landen, die geen rekening houden met andere factoren. Het is mijn bewering
dat de teksten en tradities van de islam, zoals die van andere religies,
kan worden gebruikt ter ondersteuning van een verscheidenheid aan politieke systemen en beleid. Land
specific and descriptive studies do not help us to find patterns that will help
us explain the varying relationships between Islam and politics across the
countries of the Muslim world. Vandaar, een nieuwe benadering van de studie van de
verbinding tussen islam en politiek nodig is.
ik stel voor, door een grondige evaluatie van de relatie tussen de islam,
democratie, en mensenrechten op grensoverschrijdend niveau, that too much
emphasis is being placed on the power of Islam as a political force. I first
use comparative case studies, which focus on factors relating to the interplay
between Islamic groups and regimes, economische invloeden, etnische breuklijnen,

en maatschappelijke ontwikkeling, to explain the variance in the influence of

Islam on politics across eight nations.

| augustus 22, 2010 | Reacties 0
Lees meer

ISLAMISTISCHE BEWEGINGEN EN HET DEMOCRATISCHE PROCES IN DE ARABISCHE WERELD: De grijze zones verkennen

Nathan J. Bruin, Amr Hamzawy,

Marina Ottaway

Tijdens het laatste decennium, Islamitische bewegingen hebben zich gevestigd als belangrijke politieke spelers in het Midden-Oosten. Samen met de overheden, Islamistische bewegingen, zowel gematigd als radicaal, zal bepalen hoe de politiek van de regio zich in de nabije toekomst zal ontwikkelen. Ze hebben laten zien dat ze niet alleen in staat zijn om berichten te maken met een wijdverbreide aantrekkingskracht, maar ook:, en vooral:, om organisaties te creëren met een echte sociale basis en coherente politieke strategieën te ontwikkelen. Andere partijen,
over het algemeen, zijn mislukt op alle accounts.
Het publiek in het Westen en, met name, de Verenigde Staten, is zich pas bewust geworden van het belang van islamistische bewegingen na dramatische gebeurtenissen, zoals de revolutie in Iran en de moord op president Anwar al-Sadat in Egypte. De aandacht is veel groter geworden sinds de terroristische aanslagen van september 11, 2001. Als resultaat, Islamitische bewegingen worden algemeen beschouwd als gevaarlijk en vijandig. Hoewel een dergelijke karakterisering juist is met betrekking tot organisaties aan het radicale einde van het islamistische spectrum, die gevaarlijk zijn vanwege hun bereidheid om hun toevlucht te nemen tot willekeurig geweld bij het nastreven van hun doelen, het is geen nauwkeurige beschrijving van de vele groepen die geweld hebben afgezworen of vermeden. Omdat terroristische organisaties een onmiddellijke
bedreiging, echter, beleidsmakers in alle landen hebben onevenredig veel aandacht besteed aan de gewelddadige organisaties.
Het zijn de reguliere islamitische organisaties, niet de radicale, die de grootste impact zullen hebben op de toekomstige politieke evolutie van het Midden-Oosten. De grootse doelen van de radicalen om een ​​kalifaat te herstellen dat de hele Arabische wereld verenigt, of zelfs het opleggen van wetten en sociale gebruiken aan individuele Arabische landen, geïnspireerd door een fundamentalistische interpretatie van de islam, zijn gewoon te ver verwijderd van de realiteit van vandaag om te worden gerealiseerd. Dit betekent niet dat terroristische groeperingen niet gevaarlijk zijn - ze zouden zelfs bij het nastreven van onmogelijke doelen grote levens kunnen veroorzaken - maar dat het onwaarschijnlijk is dat ze het gezicht van het Midden-Oosten zullen veranderen. Mainstream islamistische organisaties zijn over het algemeen een andere zaak. Ze hebben al een krachtige invloed gehad op de sociale gebruiken in veel landen, het stoppen en omkeren van seculiere trends en het veranderen van de manier waarop veel Arabieren zich kleden en gedragen. En hun onmiddellijke politieke doel, een machtige kracht worden door deel te nemen aan de normale politiek van hun land, is niet onmogelijk. In landen als Marokko wordt het al gerealiseerd, Jordanië, en zelfs Egypte, die nog steeds alle islamitische politieke organisaties verbiedt, maar nu achtentachtig moslimbroeders in het parlement heeft. Politiek, geen geweld, is wat de mainstream islamisten hun invloed geeft.

| augustus 18, 2010 | Reacties 0
Lees meer

ISLAMISTISCHE RADICALISERING

VOORWOORD
RICHARD JONGEREN
MICHAEL EMERSON

Kwesties met betrekking tot de politieke islam blijven uitdagingen vormen voor het Europese buitenlands beleid in het Midden-Oosten en Noord-Afrika (MENA). Naarmate het EU-beleid de afgelopen tien jaar heeft getracht om met dergelijke uitdagingen om te gaan, is de politieke islam zelf geëvolueerd. Experts wijzen op de groeiende complexiteit en verscheidenheid aan trends binnen de politieke islam. Sommige islamitische organisaties hebben hun inzet voor democratische normen versterkt en zetten zich volledig in voor vreedzame, mainstream nationale politiek. Anderen blijven trouw aan gewelddadige middelen. En weer anderen zijn afgedreven naar een meer quiëtistische vorm van islam, losgekoppeld van politieke activiteiten. De politieke islam in de MENA-regio vertoont geen uniforme trend voor Europese beleidsmakers. Er is een analytisch debat ontstaan ​​rond het begrip ‘radicalisering’. Dit heeft op zijn beurt geleid tot onderzoek naar de factoren die aan de basis liggen van ‘deradicalisering’, en omgekeerd, ‘re-radicalisering’. Veel van de complexiteit komt voort uit de wijdverbreide opvatting dat alle drie deze verschijnselen zich tegelijkertijd voordoen. Zelfs de voorwaarden zelf worden betwist. Er is vaak op gewezen dat de dichotomie gematigd-radicalen er niet in slaagt om de nuances van trends binnen de politieke islam volledig te vatten.. Sommige analisten klagen ook dat het praten over ‘radicalisme’ ideologisch geladen is. Op het niveau van terminologie, we begrijpen dat radicalisering wordt geassocieerd met extremisme, maar de meningen verschillen over de centrale plaats van zijn religieus-fundamentalistische versus politieke inhoud, en over de vraag of de bereidheid om geweld te gebruiken al dan niet geïmpliceerd is?.

Dergelijke verschillen worden weerspiegeld in de opvattingen van de islamisten zelf, evenals in de perceptie van buitenstaanders.

| augustus 17, 2010 | Reacties 0
Lees meer

ISLAM, ISLAMISTEN, EN HET VERKIEZINGSPRINCIPE IN HET MIDDEN-OOSTEN

James Piscatori

Voor een idee waarvan de tijd zogenaamd is gekomen, ÒdemocratieÓ maskeert een verbazingwekkende

aantal onbeantwoorde vragen en, in de moslimwereld, heeft gegenereerd

een opmerkelijke hoeveelheid warmte. Is het een cultureel specifieke term?, weerspiegeling van westerse

Europese ervaringen gedurende meerdere eeuwen? Bezitten niet-westerse samenlevingen?

hun eigen normen voor deelname en verantwoording (en inderdaad die van henzelf)

ontwikkelingsritmes (die de aandacht trekken), als het geen respect is? Is de islam?,

met zijn nadruk op schriftuurlijk gezag en de centrale plaats van de heilige wet, toestaan

voor flexibele politiek en participatieve overheid?

De antwoorden op deze vragen maken deel uit van een verhalend en tegenverhaal

die zelf een integraal onderdeel zijn van een omstreden discours. Het grotere verhaal

betreft of de 'islam' al dan niet een bedreiging vormt voor het Westen, en de aanvullende

verhaal gaat over de verenigbaarheid van de islam met democratie. de intellectuele

bagage, om de metafoor te veranderen, is nauwelijks neutraal. De discussie zelf heeft

acuut gepolitiseerd worden, gevangen in de gerelateerde controverses over oriëntalisme,

het uitzonderlijke karakter van het Midden-Oosten in het bijzonder en de moslimwereld in het algemeen,

en het modernisme van religieuze 'fundamentalistische' bewegingen.

| augustus 17, 2010 | Reacties 0
Lees meer

Een moslim zijn

Fathi Yakan

All praises to Allah, and blessings and peace to His Messenger.This book is divided into two parts. The first part focuses on the characteristics that every single Muslim should portray in order to fulfill the conditions of being a Muslim in both belief and practice. Many people are Muslim by identity,because they were ”born Muslim” from Muslim parents. Theymay not know what Islam really means or its requirements, an dso may lead a very secular life. The purpose of this first partis to explain the responsibility of every Muslim to become aknowledgeable and true believer in Islam.The second part of this book discusses the responsibility to become an activist for Islam and participate in the Islamic Movement. It explains the nature of this movement and its goals, philosophy, strategy, and tactics, as well as the desirable characteristics of it members.The failure of various movements in the Islamic world, and especially in the Arab countries, result from a spiritual emptiness in these movements as well as in society generally. In sucha situation the principles and institutions of Islam are forgotten.The westernized leaders and movements collapse when they encounter serious challenges. These leaders and movements and the systems of government and economics they try to imposehave fallen because they lacked a solid base. They fell becausethey were artificial constructs copied from alien cultures anddid not represent the Muslim community. Therefore they wererejected by it. This situation is comparable to a kidney transplantin a human body. Although the body is able to tolerate it painfully for a short period of time, eventually the kidney willbe rejected and die.When the sickness of the Muslim Ummah became acute few Muslims thought of building a new society on Islamic principles.Instead many tried to import man made systems and principles, which looked good but really were grossly defectiveand so could be easily toppled and crushed.

| Jul 31, 2010 | Reacties 0
Lees meer

de 500 meest invloedrijke moslims

John Esposito

Ibrahim Kalin

De publicatie die u in uw handen is de eerste van wat we hopen anannual serie die een venster biedt op de movers en shakers van de Muslimworld worden. We hebben gestreefd naar mensen die invloedrijk als moslims hoogtepunt, hetin de ASN genoemde, mensen wier invloed is afgeleid van hun praktijk van de islam of van de factthat ze zijn moslim. We denken dat dit waardevol inzicht geeft in de verschillende manieren waarop moslims de wereld beïnvloeden, en laat ook de diversiteit zien van hoe mensen tegenwoordig als moslims leven. Invloed is een lastig concept. De betekenis is afgeleid van het Latijnse woord 'influens' betekent instromen, wijzend op een oud astrologisch idee dat onzichtbare krachten (zoals de maan) de mensheid beïnvloeden. De cijfers op deze lijst kunnen ook de mensheid beïnvloeden. Elke persoon op deze lijst heeft op verschillende manieren invloed op het leven van een groot aantal mensen op aarde. De 50 meest invloedrijke figurenzijn geprofileerd. Hun invloed komt uit verschillende bronnen; ze zijn echter verenigd door het feit dat ze elk grote delen van de mensheid beïnvloeden. We hebben toen de 500 leiders in 15 categorieën—Wetenschappelijk, politiek,administratief, afstamming, predikers, Vrouwen, Jeugd, Filantropie, Ontwikkeling,Wetenschap en technologie, Kunst en cultuur, Media, radicalen, Internationale Islamitische Netwerken, en Kwesties van de Dag – om u te helpen de verschillende manieren waarop de islam en moslims de wereld van vandaag beïnvloeden te begrijpen. Twee samengestelde lijsten laten zien hoe invloed op verschillende manieren werkt: InternationalIslamic Networks toont mensen die aan het hoofd staan ​​van belangrijke transnationale netwerken van moslims, en Issues of the Day belicht individuen wiens belang te wijten is aan actuele problemen die de mensheid aangaan.

| Februari 20, 2010 | Reacties 0
Lees meer

Naast post-islamisme

Ihsan Yilmaz


With the increased international prominence of Turkey and its successful and internationallyrespected AK Party government, the Academia’s attention has focused on the Turkish Islamistexperience. Turkey had already been seen as an almost unique case as far Islam-state-secularismdemocracyrelations were concerned but the recent transformation of Turkish Islamism coupledwith the global turmoil in the post-9/11 world has made the Turkish case much more important.While Turkish Islamists’ recent transformation that has brought about their rise to the power hasbeen applauded at home and abroad, there are relatively very few studies that analyze theirtransformation by taking into account the unique experience of Turkish Islamism starting from the18th & 19th centuries’ Ottoman secularization, Young Ottomans of the 1860s and the Ottomanconstitutionalism and democracy. Bovendien, some dynamics that affected the change in theTurkish Islamists’ Islamic normative framework have not been analyzed in detail. Zo, this studyendeavors to analyze the main factors behind the newly emerged tolerant normative framework ofthe AK Party leaders who were formerly Islamists. After showing that there are good historicalreasons arising from the Ottoman experience of secularism and democracy and arguing based on abrief theoretical discussion of the plurality of Islamisms, it argues that the Turkish Islamism hasalways differed from the other Islamist experiences. daarom, in this study, a detailed evaluationof the Turkish Islamist experience starting from the Young Ottomans is undertaken. Dan, thispaper attempts to show that Islamic groups’ physical and discursive interaction has been a crucialfactor in the Turkish Islamism’s transformation. Main premise of this paper is that the Gülenmovement has been the most influential factor that has helped the AK Party leaders to develop amore tolerant normative framework and to eventually jettison their Islamism. It is of coursedifficult to establish casual relationship between two social phenomena but one can underscorecorrelations. As the main hypothesis is that the Gülen movement has been the most influentialfactor in the normative transformation of the former Islamists’ mental frameworks and theirreligio-political worldviews, this paper provides a comparative discourse analysis betweenFethullah Gülen’s and Islamists’ ideas on several issues that have been relevant for both Islamismand newly-emerged post-Islamism. To identify these relevant issues (secularisme, pluralism,democratie, rule of law, nationalism, state, Islamisme, religiosity, the other, borders and dialogue),the paper provides a brief theoretical discussion of Islamism and post-Islamism that will also helpthe reader to understand the fundamental differences between Islamism and the Gülenian thought.

| Februari 17, 2010 | Reacties 1
Lees meer

ISLAMITISCHE moderniteiten: Fethullah Gülen en HEDENDAAGSE ISLAMITISCHE

Ere-Knife

De Nurju movement1, de oudste gematigde islamistische beweging die waarschijnlijk kenmerkend is voor moderne Turkije, werd opgesplitst in verschillende groepen Said Nursi sinds, de oprichter van de beweging, overleed in 1960. Op dit moment, Er zijn meer dan tien Nurcu-groepen met verschillende agenda's en strategieën. Ondanks al hun verschillen, vandaag de Nurju groepen lijken elkaars identiteit erkennen en proberen om een bepaalde mate van solidariteit te houden. Theplace van de Fethullah Gülen-groep binnen de Nurju verkeer, echter, lijkt een beetje shaky.Fethullah Gulen (b.1938) split himself, ten minste in schijn, van de algemene beweging in Nurju 1972 en slaagde er in om zijn eigen groep met een sterke organisatorische structuur in de jaren 1980 en de jaren 90. Door de ontwikkeling van de brede school netwerk, zowel in Turkije en abroad2, zijn fractie de aandacht getrokken. Die scholen gefascineerd niet alleen islamitische zakenlieden en de middenklasse, maar ook een groot aantal seculiere intellectuelen en politici. Hoewel het oorspronkelijk ontstond uit van het totale verkeer Nurju, Sommigen geloven dat het nummer van de volgelingen van de Fethullah Gülen-groep is veel groter dan dat van het totaal van de rest van de groepen nurju. Nog, lijkt er genoeg reden om te denken dat er een prijs te betalen voor dit succes: vervreemding van andere islamistische groeperingen, alsook van de algemene Nurju verkeer waarvan de Fethullah Gülen group3 zelf wordt verondersteld een deel uit te maken.

| Februari 17, 2010 | Reacties 0
Lees meer