Wszystkie wpisy w "Zagadnienia" Kategoria
Arabskie jutro
DAVID B. OTTAWAY
Październik 6, 1981, miał być dniem świętowania w Egipcie. To była rocznica największego zwycięstwa Egiptu w trzech konfliktach arabsko-izraelskich, kiedy słabsza armia kraju przebiła się przez Kanał Sueski w pierwszych dniach 1973 Wojna Jom Kippur i wysłał wojska izraelskie do odwrotu. Na fajne, bezchmurny poranek, Stadion w Kairze był pełen egipskich rodzin, które przyjechały, aby zobaczyć sprzęt wojskowy. Na stoisku przeglądowym, Prezydent Anwar el-Sadat,architekt wojny, patrzył z satysfakcją, jak ludzie i maszyny paradują przed nim. byłem w pobliżu, nowo przybyły korespondent zagraniczny. Nagle, jedna z wojskowych ciężarówek zatrzymała się bezpośrednio przed trybuną przeglądową w chwili, gdy sześć odrzutowców Mirage przeleciało nad głową w akrobatycznym przedstawieniu, malując niebo długimi smugami czerwieni, żółty, fioletowy,i zielony dym. Sadat wstał, najwyraźniej przygotowuje się do wymiany salutów z jeszcze innym kontyngentem wojsk egipskich?. Stał się idealnym celem dla czterech islamskich zabójców, którzy wyskoczyli z ciężarówki, szturmem podium, i podziurawił jego ciało kulami. Gdy zabójcy kontynuowali, jak się wydawało, wieczność, spryskując trybunę swoim śmiertelnym ogniem, Zastanawiałem się przez chwilę, czy uderzyć w ziemię i ryzykować zadeptaniem na śmierć przez spanikowanych widzów, czy też pozostać na piechotę i zaryzykować wzięcie zabłąkanej kuli. Instynkt kazał mi pozostać na nogach, a moje poczucie dziennikarskiego obowiązku skłoniło mnie do zbadania, czy Sadat jest żywy, czy martwy.
| Sep 26, 2010 | Uwagi 0
FEMINIZM MIĘDZY SEKULARYZMEM A ISLAMIZMEM: PRZYPADEK PALESTYNY
dr, Islah Jad
Wybory parlamentarne na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy w 2006 doprowadził do władzy ruch islamski Hamas, który następnie utworzył większość Palestyńskiej Rady Legislacyjnej, a także pierwszy większościowy rząd Hamasu. W wyniku tych wyborów mianowano pierwszą kobietę pastorem Hamasu, która została Ministrem Spraw Kobiet. Między marcem 2006 i czerwiec 2007, dwie różne pastorki Hamasu objęły to stanowisko, ale obaj mieli trudności z zarządzaniem Ministerstwem, ponieważ większość jego pracowników nie była członkami Hamasu, ale należała do innych partii politycznych”., a większość była członkami Fatah, dominujący ruch kontrolujący większość instytucji Autonomii Palestyńskiej. Napięty okres walki między kobietami Hamasu w Ministerstwie Spraw Kobiet a członkiniami Fatah dobiegł końca po przejęciu władzy przez Hamas w Strefie Gazy i związanym z tym upadku jego rządu na Zachodnim Brzegu – walka które czasami przybierały gwałtowny obrót. Jednym z powodów, które później przytoczono, aby wyjaśnić tę walkę, była różnica między świeckim dyskursem feministycznym a islamistycznym dyskursem o problemach kobiet. W kontekście palestyńskim spór ten nabrał niebezpiecznego charakteru, gdyż służył do usprawiedliwiania kontynuowania krwawej walki politycznej, usunięcie kobiet Hamasu z ich stanowisk lub stanowisk, oraz podziały polityczne i geograficzne panujące w tym czasie zarówno na Zachodnim Brzegu, jak i w okupowanej Strefie Gazy.
Ta walka rodzi szereg ważnych pytań: czy powinniśmy ukarać ruch islamski, który doszedł do władzy?, czy też powinniśmy rozważyć przyczyny, które doprowadziły do porażki Fatah na arenie politycznej?? Czy feminizm może zaoferować kobietom kompleksowe ramy?, niezależnie od ich przynależności społecznej i ideologicznej? Czy dyskurs na temat wspólnej płaszczyzny dla kobiet może pomóc im w realizacji i uzgodnieniu wspólnych celów?? Czy paternalizm jest obecny tylko w ideologii islamistycznej?, a nie w nacjonalizmie i patriotyzmie? Co rozumiemy przez feminizm?? Czy jest tylko jeden feminizm, czy kilka feminizmów? Co rozumiemy przez islam? – czy to ruch znany pod tą nazwą czy religia?, filozofia, czy system prawny? Musimy zejść do sedna tych kwestii i dokładnie je rozważyć, i musimy się na nie zgodzić, abyśmy mogli później zdecydować, jako feministki, jeśli nasza krytyka paternalizmu powinna być skierowana przeciwko religii? (wiara), które powinny być ograniczone do serca wierzącego i nie pozwalać na przejęcie kontroli nad światem w całości, lub orzecznictwo, który odnosi się do różnych szkół wiary, które wyjaśniają system prawny zawarty w Koranie i wypowiedziach Proroka – Sunny.
| Sep 19, 2010 | Uwagi 0
AKTYWIZM ISLAMSKICH KOBIET W OJĘTEJ PALESTYNIE
Wywiady Khaleda Amayreh
Wywiad z Sameerą Al-Halayka
Sameera Al-Halayka jest wybraną członkinią Palestyńskiej Rady Legislacyjnej. Ona była
urodzony we wsi Shoyoukh niedaleko Hebronu w In 1964. Ma licencjat z szariatu (islamski
Prawoznawstwo) z Uniwersytetu w Hebronie. Pracowała jako dziennikarka z 1996 do 2006 gdy
weszła do Palestyńskiej Rady Legislacyjnej jako członek z wyboru w 2006 wybory.
Jest mężatką i ma siedmioro dzieci.
Q: W niektórych krajach zachodnich panuje ogólne wrażenie, jakie odbierają kobiety
gorsze traktowanie w islamskich grupach oporu, takich jak Hamas. Czy to prawda?
Jak traktowane są aktywistki w Hamasie??
Prawa i obowiązki muzułmańskich kobiet wywodzą się przede wszystkim z islamskiego szariatu lub prawa.
Nie są to dobrowolne ani charytatywne działania ani gesty, które otrzymujemy od Hamasu lub kogokolwiek innego
w przeciwnym razie. Zatem, jeśli chodzi o zaangażowanie polityczne i aktywizm, kobiety na ogół mają
te same prawa i obowiązki, co mężczyźni. W sumie, kobiety przynajmniej nadrabiają 50 procent
społeczeństwo. W pewnym sensie, są całym społeczeństwem, ponieważ rodzą, i podnieś,
Nowa generacja.
W związku z tym, Mogę powiedzieć, że status kobiet w Hamasie jest z nią w pełni zgodny
status w samym islamie. Oznacza to, że jest pełnoprawnym partnerem na wszystkich poziomach. Rzeczywiście, to byłby
niesprawiedliwe i niesprawiedliwe dla islamu (lub islamistą, jeśli wolisz) kobieta być partnerem w cierpieniu
podczas gdy jest wykluczona z procesu decyzyjnego. Dlatego rola kobiety w
Hamas zawsze był pionierem.
Q: Czy uważasz, że pojawienie się politycznego aktywizmu kobiet w Hamasie jest?
naturalny rozwój zgodny z klasycznymi koncepcjami islamu
dotyczące statusu i roli kobiet, czy jest to tylko niezbędna odpowiedź na?
naciski nowoczesności i wymogi działań politycznych i kontynuacji
okupacja izraelska?
W orzecznictwie islamskim ani w Karcie Hamasu nie ma tekstu, który utrudniałby kobietom
Udział polityczny. Uważam, że jest odwrotnie — istnieje wiele wersetów Koranu
i wypowiedzi proroka Mahometa wzywające kobiety do aktywności politycznej i publicznej
problemy dotykające muzułmanów. Ale prawdą jest również, że dla kobiet, jak to jest dla mężczyzn, aktywizm polityczny
nie jest obowiązkowe, ale dobrowolne, i jest w dużej mierze ustalana w świetle umiejętności każdej kobiety,
kwalifikacje i indywidualne okoliczności. Niemniej jednak, okazywanie troski o opinię publiczną
sprawy są obowiązkowe dla każdego muzułmanina i każdego muzułmanina. Prorok
Mahomet powiedział: „Ten, kto nie troszczy się o sprawy muzułmanów, nie jest muzułmaninem”.
Ponadto, Palestyńskie kobiety-islamistki muszą wziąć pod uwagę wszystkie obiektywne czynniki w terenie
konto przy podejmowaniu decyzji o dołączeniu do polityki lub zaangażowaniu się w działalność polityczną.
| Sep 19, 2010 | Uwagi 0
smużenie: Jak islamofobowie sieją strach, bigoteria i dezinformacja
SPRAWIEDLIWY
Julie Hollar
Jim Naureckas
Wprowadzanie islamofobii do głównego nurtu:
Jak napastnicy muzułmańscy rozpowszechniają swoją bigoterię?
Niezwykła rzecz wydarzyła się w National Book Critics Circle (NBCC) nominacje w lutym 2007: Normalnie arogancka i tolerancyjna grupa nominowana do najlepszej książki w dziedzinie krytyki, książka powszechnie postrzegana jako oczerniająca całą grupę religijną.
Nominacja Bruce Bawer’s While Europe Slept: Jak radykalny islam niszczy Zachód od wewnątrz nie obyło się bez kontrowersji. Wcześniej nominowany Eliot Weinberger potępił książkę na dorocznym zgromadzeniu NBCC, nazywając to „rasizmem jako krytyką” (New York Times, 2/8/07). Prezes zarządu NBCC John Freeman napisał na blogu grupy (Masa Krytyczna, 2/4/07): ''Nigdy nie byłem
bardziej zawstydzony wyborem niż byłem z Bruce Bawer’s While Europe Slept…. Jego hiperwentylowana retoryka prowadzi od rzeczywistej krytyki do islamofobii”.
Chociaż ostatecznie nie zdobył nagrody, Podczas gdy uznanie Europe Slept w najwyższych kręgach literackich było symbolem włączenia islamofobii do głównego nurtu, nie tylko w wydawnictwach amerykańskich, ale w szerszych mediach. Niniejszy raport to świeże spojrzenie na islamofobię w dzisiejszych mediach i jej sprawców, nakreślenie niektórych zakulisowych połączeń, które są rzadko eksplorowane w mediach. Raport zawiera również cztery migawki, lub „studia przypadków,” opisujący, w jaki sposób islamofobowie nadal manipulują mediami, aby malować muzułmanów szerokim, nienawistny pędzel. Naszym celem jest udokumentowanie smearcastingu: publiczne pisma i wystąpienia islamofobicznych aktywistów i ekspertów, którzy celowo i regularnie sieją strach, bigoteria i dezinformacja. Termin „islamofobia” odnosi się do wrogości wobec islamu i muzułmanów, która ma tendencję do odczłowieczania całej wiary, przedstawianie go jako zasadniczo obcego i przypisywanie mu nieodłącznego, niezbędny zestaw negatywnych cech, takich jak irracjonalność, nietolerancja i przemoc. I podobnie jak zarzuty zawarte w klasycznym dokumencie o antysemityzmie, Protokoły mędrców Syjonu, niektóre z bardziej zjadliwych wyrażeń islamofobii–jak podczas gdy Europa spała–obejmują przywoływanie islamskich projektów, aby zdominować Zachód.
Instytucje islamskie i muzułmanie, oczywiście, powinien podlegać takiej samej kontroli i krytyce jak wszyscy inni. Na przykład, kiedy Norweska Rada Islamska debatuje, czy geje i lesbijki powinni zostać straceni, można zdecydowanie potępić osoby lub grupy podzielające tę opinię bez wciągania w to wszystkich europejskich muzułmanów, podobnie jak post Bawer’s Pajamas Media (8/7/08),
„Debata europejskich muzułmanów”: Czy geje powinni być straceni??”
podobnie, ekstremiści, którzy usprawiedliwiają swoje brutalne działania, powołując się na jakąś szczególną interpretację islamu, mogą być krytykowani bez ingerowania w niezwykle zróżnicowaną populację muzułmanów na całym świecie. W sumie, reporterom udało się opisać zamach bombowy w Oklahoma City przez Timothy'ego McVeigh–wyznawca rasistowskiej sekty Chrześcijańskiej Tożsamości–bez uciekania się do uogólnionych stwierdzeń o „chrześcijańskim terroryzmie”. Podobnie, media relacjonowały akty terroryzmu ze strony fanatyków, którzy są Żydami–na przykład masakra w Hebronie dokonana przez Barucha Goldsteina (Dodatkowy!, 5/6/94)–bez implikowania całości judaizmu.
| Sep 16, 2010 | Uwagi 0
Totalitaryzm dżihadystycznego islamizmu i jego wyzwanie dla Europy i islamu
BAS DLA CIEBIE
Czytając większość tekstów składających się na ogromną literaturę publikowaną przez samozwańczych ekspertów od politycznego islamu, łatwo przeoczyć fakt, że powstał nowy ruch. Dalej, literatura ta nie wyjaśnia w zadowalający sposób faktu, że ideologia, która ją napędza, opiera się na określonej interpretacji islamu, i że w ten sposób jest to upolityczniona wiara religijna”.,
nie świecki?. Jedyną książką, w której polityczny islam jest traktowany jako forma totalitaryzmu, jest książka Paula Bermana, Terror i liberalizm (2003). Autorem jest, jednakże, nie ekspert, nie mogę czytać źródeł islamskich, and therefore relies on the selective use of one or two secondary sources, thus failing to grasp the phenomenon.
Jednym z powodów takich niedociągnięć jest fakt, że większości tych, którzy starają się poinformować nas o „zagrożeniu dżihadystycznym” – a Berman jest typowym dla tego stypendium – nie tylko nie posiada umiejętności językowych, by czytać źródła wytwarzane przez ideologów polityki. islam, ale też brak wiedzy o kulturowym wymiarze ruchu. Ten nowy ruch totalitarny jest pod wieloma względami nowością
w historii polityki, ponieważ ma swoje korzenie w dwóch równoległych i powiązanych ze sobą zjawiskach: pierwszy, kulturalizacja polityki, która prowadzi do konceptualizacji polityki jako systemu kulturowego (pogląd zapoczątkowany przez Clifforda Geertza); i po drugie powrót sacrum, czyli „ponowne zaczarowanie” świata, jako reakcja na jej intensywną sekularyzację wynikającą z globalizacji”.
Analiza ideologii politycznych opartych na religiach, i w konsekwencji może wywierać atrakcyjność jako religia polityczna, obejmuje zrozumienie w naukach społecznych roli religii odgrywanej przez politykę światową, zwłaszcza po tym, jak dwubiegunowy system zimnej wojny ustąpił miejsca wielobiegunowemu światu. W projekcie prowadzonym w Instytucie Hannah Arendt na temat zastosowania totalitaryzmu w badaniu religii politycznych, Zaproponowałem rozróżnienie między świeckimi ideologiami, które działają jako substytut religii, i ideologie religijne oparte na autentycznej wierze religijnej, tak jest w przypadku fundamentalizmu religijnego (patrz uwaga
24). Kolejny projekt „Religia polityczna”, przeprowadzone na Uniwersytecie w Bazylei, wyjaśnił, że nowe podejście do polityki staje się konieczne, gdy wiara religijna przywdziewa strój polityczny. Opierając się na autorytatywnych źródłach politycznego islamu, artykuł ten sugeruje, że wielką różnorodność organizacji inspirowanych ideologią islamską należy konceptualizować zarówno jako religie polityczne, jak i ruchy polityczne. Wyjątkową cechą politycznego islamu jest fakt, że opiera się on na ponadnarodowej religii (patrz uwaga 26).
| Sep 15, 2010 | Uwagi 0
islam, Islam polityczny i Ameryka
Arabski Wgląd
Czy „Braterstwo” z Ameryką jest możliwe??
khalil al-anani
„nie ma szans na komunikowanie się z jakimikolwiek USA. tak długo, jak Stany Zjednoczone od dawna postrzegają islam jako realne zagrożenie, pogląd, który stawia Stany Zjednoczone na tym samym wózku co syjonistyczny wróg. Nie mamy żadnych z góry przyjętych wyobrażeń dotyczących narodu amerykańskiego lub USA. społeczeństwo i jego organizacje obywatelskie oraz think tanki. Nie mamy problemu z komunikowaniem się z Amerykanami, ale nie podejmujemy odpowiednich wysiłków, aby nas zbliżyć,” powiedział Dr. Issam al-Iryan, szef wydziału politycznego Bractwa Muzułmańskiego w rozmowie telefonicznej.
Słowa Al-Iryana podsumowują poglądy Bractwa Muzułmańskiego na Amerykanów i USA. rząd. Inni członkowie Bractwa Muzułmańskiego zgodziliby się, jak zmarły Hassan al-Banna, kto założył grupę w 1928. Glin- Banna postrzegał Zachód głównie jako symbol upadku moralnego. Inni salafici – islamska szkoła myśli, która opiera się na przodkach jako wzorcowych modelach – przyjęli ten sam pogląd na Stany Zjednoczone, ale brakuje im ideologicznej elastyczności, za którą opowiada się Bractwo Muzułmańskie. Podczas gdy Bractwo Muzułmańskie wierzy w angażowanie Amerykanów w dialog obywatelski, inne grupy ekstremistów nie widzą sensu w dialogu i utrzymują, że siła jest jedynym sposobem radzenia sobie ze Stanami Zjednoczonymi”..
| Sep 15, 2010 | Uwagi 0
Islam i nowy krajobraz polityczny
Plecy, Michael Keith, Azra Chan,
Kalbir Shukra i John Solomos
W następstwie ataku na World Trade Center w dniu 11 Wrzesień 2001, oraz zamachy bombowe w Madrycie i Londynie w 2004 oraz 2005, literatura, która zajmuje się formami i modalnościami ekspresji religijnej – szczególnie islamskiej ekspresji religijnej – rozkwitła w regionach półcieniowych, które łączą nauki społeczne głównego nurtu z projektowaniem polityki społecznej, think tanki i dziennikarstwo. W dużej mierze próbowano zdefiniować postawy lub predyspozycje ludności muzułmańskiej w określonym miejscu napięcia, takim jak Londyn lub Wielka Brytania (Barnes, 2006; Doradztwo Etnos, 2005; GFK, 2006; GLA, 2006; Populus, 2006), lub skrytykowano poszczególne formy interwencji polityki społecznej (Jasny, 2006a; Mirza i in., 2007). Badania nad islamizmem i dżihadyzmem położyły szczególny nacisk na synkretyczne i złożone powiązania między islamską wiarą religijną a formami ruchu społecznego i mobilizacją polityczną (Husain, 2007; Kepel, 2004, 2006; McRoy, 2006; Neville-Jones i in., 2006, 2007; Phillips, 2006; Roy, 2004, 2006). Umownie, koncentracja analityczna zwróciła uwagę na kulturę islamu, systemy wierzeń wiernych, oraz historyczne i geograficzne trajektorie populacji muzułmańskich na całym świecie w ogóle, a na „Zachodzie” w szczególności (Abbas, 2005; Ansari, 2002; Eade i Garbin, 2002; Hussein, 2006; Modo, 2005; Ramadan, 1999, 2005). W tym artykule akcent jest inny. Twierdzimy, że studia nad islamskim uczestnictwem w życiu politycznym muszą być uważnie kontekstualizowane bez uciekania się do wielkich ogólników na temat kultury i wiary. Dzieje się tak, ponieważ zarówno kultura, jak i wiara są ustrukturyzowane i z kolei strukturyzują kulturę, krajobrazy instytucjonalne i deliberatywne, poprzez które są one artykułowane. W przypadku brytyjskich doświadczeń, ukryte ślady chrześcijaństwa w kształtowaniu się państwa opiekuńczego w ostatnim stuleciu, szybko zmieniająca się kartografia przestrzeni polityczności i rola „organizacji wyznaniowych” w restrukturyzacji świadczeń socjalnych generują materialny kontekst społeczny determinujący możliwości i zarysy nowych form partycypacji politycznej.
| Sep 08, 2010 | Uwagi 0
Islamska reformacja
Adnan Khan
Premier Włoch, Silvio Berlusconi chwalił się po wydarzeniach z 9/11:
„…musimy mieć świadomość wyższości naszej cywilizacji, system, który gwarantował
dobre samopoczucie, poszanowanie praw człowieka i – w przeciwieństwie do krajów islamskich – Poszanowanie
o prawa religijne i polityczne, system, który ma swoje wartości rozumienie różnorodności
i tolerancja… Zachód podbije narody, jakby podbił komunizm, Nawet jeśli to
oznacza konfrontację z inną cywilizacją, islamski, utknął tam, gdzie to było
1,400 lata temu…”1
I w 2007 raport zadeklarowany przez instytut RAND:
„Walka tocząca się w dużej części świata muzułmańskiego jest zasadniczo wojną
pomysły. Jego wynik określi przyszły kierunek świata muzułmańskiego”.
Budowanie umiarkowanych sieci muzułmańskich, Instytut RAND
Pojęcie „islah” (reforma) jest pojęciem nieznanym muzułmanom. Nigdy nie istniało przez cały
historia cywilizacji islamskiej; nigdy nie było to dyskutowane ani nawet rozważane. Pobieżne spojrzenie na klasykę
Literatura islamska pokazuje nam, że kiedy klasyczni uczeni położyli podwaliny pod usul, i skodyfikowane
ich islamskie orzeczenia (fiqh) szukali tylko zrozumienia zasad islamu, aby:
zastosuj je. Podobna sytuacja miała miejsce, gdy ustalono reguły dla hadisów, tafsiir i
język arabski. Uczeni, myśliciele i intelektualiści w całej historii islamu spędzali dużo czasu
zrozumienie objawienia Allaha – Koranu i zastosowanie ajaat do rzeczywistości i ukutych
zasady i dyscypliny w celu ułatwienia zrozumienia. Stąd Koran pozostał podstawą
studia i wszystkie dyscypliny, które się rozwinęły, zawsze opierały się na Koranie. Ci, którzy stali się
oczarowani filozofią grecką, na przykład filozofami muzułmańskimi i niektórymi spośród Mut'azilah
uważano, że opuścili owczarnię islamu, ponieważ Koran przestał być dla nich podstawą studiów. Tak więc dla
każdy muzułmanin próbujący wydedukować zasady lub zrozumieć, jakie stanowisko należy zająć w stosunku do konkretnego
wydanie Koranu jest podstawą tego badania.
Pierwsza próba reformy islamu miała miejsce na przełomie XIX i XX wieku. Na przełomie
W wieku Ummah znajdowała się w długim okresie upadku, w którym zmieniła się globalna równowaga sił
od Kalifahu do Wielkiej Brytanii. Narastające problemy ogarnęły Kalifah, podczas gdy Europa Zachodnia była w
w środku rewolucji przemysłowej. Ummah straciła swoje dziewicze zrozumienie islamu, oraz
próbując odwrócić upadek ogarniający Uthmani (Osmanowie) niektórzy muzułmanie zostali wysłani do
Zachód, i w rezultacie zostali oczarowani tym, co zobaczyli. Rifa'a Rafi' al-Tahtawi z Egiptu (1801-1873),
po powrocie z Paryża, napisał książkę biograficzną pod tytułem Takhlis al-ibriz ila talkhis Bariz (The
Wydobycie złota, czyli przegląd Paryża, 1834), chwaląc ich czystość, miłość do pracy, i powyżej
cała moralność społeczna. Oświadczył, że musimy naśladować to, co się dzieje w Paryżu, opowiadanie się za zmianami
społeczeństwo islamskie od liberalizacji kobiet do systemów rządzenia. Ta myśl, i inni to lubią,
zapoczątkował nowy trend w islamie.
| Sep 07, 2010 | Uwagi 0
KORZENIE BŁĘDNYCH POJĘĆ
IBRAHIM KALIN
W następstwie września 11, długi i burzliwy związek między islamem a Zachodem wszedł w nową fazę. Ataki zostały zinterpretowane jako spełnienie proroctwa, które od dawna tkwiło w świadomości Zachodu, tj., nadejście islamu jako groźnej potęgi z wyraźnym zamiarem zniszczenia zachodniej cywilizacji. Reprezentacje islamu jako brutalnego, wojowniczy, i opresyjna ideologia religijna rozszerzona z programów telewizyjnych i urzędów państwowych po szkoły i internet. Sugerowano nawet, że Makka, najświętsze miasto islamu, być „nudowanym”, aby dać trwałą lekcję wszystkim muzułmanom. Chociaż można przyjrzeć się powszechnemu poczuciu złości, wrogość, i zemsta jako normalna ludzka reakcja na okropną utratę niewinnych istnień, demonizacja muzułmanów jest wynikiem głębszych problemów filozoficznych i historycznych.
Na wiele subtelnych sposobów, długa historia islamu i Zachodu, od teologicznych polemik Bagdadu w VIII i IX wieku po doświadczenie convivencii w Andaluzji w XII i XIII wieku, informuje o aktualnych percepcjach i skrupułach każdej cywilizacji w stosunku do drugiej. Ten artykuł przeanalizuje niektóre z najistotniejszych cech tej historii i dowodzi, że monolityczne reprezentacje islamu, stworzony i utrzymywany przez bardzo złożony zespół producentów obrazu, think-tanki, akademicy, lobbyści, decydenci polityczni, i media, dominujący w obecnym zachodnim sumieniu, mają swoje korzenie w długiej historii Zachodu ze światem islamu. Będzie również argumentować, że głęboko zakorzenione obawy dotyczące islamu i muzułmanów prowadziły i nadal prowadzą do fundamentalnie wadliwych i błędnych decyzji politycznych, które mają bezpośredni wpływ na obecne stosunki islamu z Zachodem. Niemal jednoznaczne utożsamienie islamu z terroryzmem i ekstremizmem w umysłach wielu Amerykanów po wrześniu 11 jest wynikiem obu historycznych błędnych wyobrażeń, które zostaną szczegółowo przeanalizowane poniżej, oraz program polityczny niektórych grup interesu, które postrzegają konfrontację jako jedyny sposób radzenia sobie ze światem islamu. Mamy nadzieję, że poniższa analiza dostarczy kontekstu historycznego, w którym będziemy mogli zrozumieć te tendencje i ich reperkusje dla obu światów.
| Sep 07, 2010 | Uwagi 0
Islam na Zachodzie
Jocelyne Cesari
Imigracja muzułmanów do Europy, Ameryka północna, i Australia oraz złożona dynamika społeczno-religijna, która później się rozwinęła, uczyniła islam na Zachodzie nowym, fascynującym polem badawczym. Sprawa Salmana Rushdiego, kontrowersje dotyczące hidżabu, ataki na World Trade Center, a wrzawa wokół duńskich karykatur to przykłady międzynarodowych kryzysów, które ujawniły powiązania między muzułmanami na Zachodzie a globalnym światem muzułmańskim. Te nowe sytuacje niosą ze sobą teoretyczne i metodologiczne wyzwania dla badania współczesnego islamu, i stało się kluczowe, abyśmy unikali esencjalizacji islamu lub muzułmanów i opierali się retorycznym strukturom dyskursów zajętych bezpieczeństwem i terroryzmem.
W tym artykule, Twierdzę, że islam jako tradycja religijna jest terra incognita. Wstępnym powodem takiej sytuacji jest brak konsensusu co do religii jako przedmiotu badań. Religia, jako dyscyplina naukowa, stał się rozdarty między historycznymi, socjologiczny, i hermeneutycznych metodologii. Z islamem, sytuacja jest jeszcze bardziej skomplikowana. Na zachodzie, studia nad islamem rozpoczęły się jako gałąź studiów orientalistycznych i dlatego podążały odrębną i odrębną ścieżką niż studia nad religią. Chociaż krytyka orientalizmu miała kluczowe znaczenie dla pojawienia się badań nad islamem w dziedzinie nauk społecznych, utrzymują się silne napięcia między islamistami a antropologami i socjologami. Temat islamu i muzułmanów na Zachodzie jest osadzony w tej walce. Jedną z implikacji tego napięcia metodologicznego jest to, że studenci islamu, którzy rozpoczęli swoją karierę akademicką, studiując islam we Francji, Niemcy, czy Ameryką – trudno jest ustalić wiarygodność jako uczonych islamu, szczególnie w środowisku akademickim Ameryki Północnej
kontekst.
| Sep 07, 2010 | Uwagi 0
Zawód, Kolonializm, Apartheid?
Rada Badawcza Nauk Humanistycznych
Human Sciences Research Council of South Africa zleciła to badanie w celu sprawdzenia hipotezy postawionej przez profesora Johna Dugarda w raporcie, który przedstawił Radzie Praw Człowieka ONZ w styczniu 2007, jako specjalny sprawozdawca ONZ ds. sytuacji praw człowieka na okupowanych przez Izrael terytoriach palestyńskich (mianowicie, Zachodni Brzeg, w tym Wschodnia Jerozolima, oraz
Gaza, dalej OPT). Profesor Dugard zadał pytanie: Izrael jest wyraźnie w okupacji wojskowej OPT. W tym samym czasie, elementy okupacji stanowią formy kolonializmu i apartheidu, które są sprzeczne z prawem międzynarodowym. Jakie są prawne konsekwencje reżimu przedłużającej się okupacji z cechami kolonializmu i apartheidu dla okupowanych ludzi?, mocarstwo okupacyjne i państwa trzecie,?
Aby rozważyć te konsekwencje, badanie to miało na celu legalne zbadanie przesłanek pytania prof. Dugarda”.: czy Izrael jest okupantem OPT?, oraz, w takim razie, czy elementy okupacji tych terytoriów sprowadzają się do kolonializmu lub apartheidu?? Republika Południowej Afryki jest wyraźnie zainteresowana tymi pytaniami, biorąc pod uwagę jej gorzką historię apartheidu, co pociągało za sobą zaprzeczenie samostanowienia
do jego większości populacji i, podczas okupacji Namibii, rozszerzenie apartheidu na to terytorium, które Republika Południowej Afryki faktycznie próbowała skolonizować. Tych niezgodnych z prawem praktyk nie wolno powielać w innych miejscach: inne narody nie mogą cierpieć tak, jak ucierpiała ludność RPA i Namibii.
Aby zbadać te problemy, zebrał się międzynarodowy zespół naukowców. Celem tego projektu było zbadanie sytuacji z pozapartyjnej perspektywy prawa międzynarodowego”., zamiast angażować się w dyskurs polityczny i retorykę. Niniejsze badanie jest wynikiem piętnastomiesięcznego wspólnego procesu intensywnych badań, konsultacja, pisanie i recenzowanie. To kończy się i, należy mieć nadzieję, przekonująco argumentuje i jasno pokazuje, że Izrael, odkąd 1967, jest wojującą siłą okupacyjną w OPT, i że okupacja tych terytoriów stała się przedsięwzięciem kolonialnym, które wprowadza system apartheidu. Okupacja wojownicza sama w sobie nie jest sytuacją niezgodną z prawem: jest akceptowana jako możliwa konsekwencja konfliktu zbrojnego. W tym samym czasie, zgodnie z prawem konfliktów zbrojnych (znane również jako międzynarodowe prawo humanitarne), zawód ma być tylko przejściowym stanem rzeczy. Prawo międzynarodowe zabrania jednostronnej aneksji lub stałego nabywania terytorium w wyniku groźby lub użycia siły: jeśli to nastąpi?, żadne państwo nie może uznać ani poprzeć powstałej sytuacji niezgodnej z prawem. W przeciwieństwie do zawodu, zarówno kolonializm, jak i apartheid są zawsze niezgodne z prawem i rzeczywiście są uważane za szczególnie poważne naruszenia prawa międzynarodowego, ponieważ są zasadniczo sprzeczne z podstawowymi wartościami międzynarodowego porządku prawnego. Kolonializm narusza zasadę samostanowienia,
które Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości (ICJ) potwierdził jako „jedną z podstawowych zasad współczesnego prawa międzynarodowego”. Wszystkie państwa mają obowiązek szanować i promować samostanowienie. Apartheid to zaostrzony przypadek dyskryminacji rasowej, która jest ukonstytuowana zgodnie z Międzynarodową konwencją o zwalczaniu i karaniu zbrodni apartheidu (1973,
zwana dalej „konwencją apartheidu”) przez „nieludzkie czyny popełnione w celu ustanowienia i utrzymania dominacji jednej grupy rasowej nad jakąkolwiek inną rasową grupą osób i ich systematycznego ucisku”. Praktyka apartheidu, co więcej, jest przestępstwem międzynarodowym.
Profesor Dugard w swoim raporcie dla Rady Praw Człowieka ONZ w 2007 zasugerował, że należy zasięgnąć opinii doradczej w sprawie skutków prawnych postępowania Izraela od MTS. Niniejsza opinia doradcza stanowiłaby niewątpliwie uzupełnienie opinii wydanej przez MTS 2004 o skutkach prawnych budowy muru na okupowanych terytoriach palestyńskich (zwana dalej „opinią doradczą Wall”). Ten kierunek działań prawnych nie wyczerpuje możliwości, jakie otwiera społeczność międzynarodowa, ani też obowiązki państw trzecich i organizacji międzynarodowych, gdy ocenia się, że inne państwo jest zaangażowane w praktyki kolonializmu lub apartheidu.
| Sep 07, 2010 | Uwagi 0
ISLAM, DEMOKRACJA & USA:
Fundacja Kordoby
Abdullah Faliq |
Wprowadzenie ,
Pomimo tego, że jest to zarówno odwieczna, jak i złożona debata, Kwartalnik Arches ponownie analizuje podstawy teologiczne i praktyczne, ważna debata na temat relacji i zgodności między islamem a demokracją, jak odbiło się echem w programie nadziei i zmian Baracka Obamy. Podczas gdy wielu świętuje wstąpienie Obamy do Gabinetu Owalnego jako narodowego katharsis dla USA, inni są mniej optymistycznie nastawieni do zmiany ideologii i podejścia na arenie międzynarodowej. Chociaż wiele napięć i nieufności między światem muzułmańskim a USA można przypisać podejściu promującemu demokrację, zazwyczaj faworyzują dyktatury i marionetkowe reżimy, które deklarują deklarację wartości demokratycznych i praw człowieka, szok wtórny 9/11 naprawdę ugruntowała te obawy poprzez stanowisko Ameryki w sprawie politycznego islamu. Stworzył ścianę negatywności, którą odkrył worldpublicopinion.org, według którego 67% Egipcjan uważa, że globalnie Ameryka odgrywa „głównie negatywną” rolę.
Odpowiedź Ameryki była zatem trafna. Wybierając Obamę, wielu na całym świecie pokłada nadzieje w rozwoju mniej wojowniczej, ale sprawiedliwsza polityka zagraniczna wobec świata muzułmańskiego. Test dla Obamy, jak rozmawiamy, tak Ameryka i jej sojusznicy promują demokrację. Czy będzie ułatwiać, czy narzucać??
Ponadto, czy może być uczciwym pośrednikiem w przedłużających się strefach konfliktów?? Pozyskanie wiedzy i wglądu prolifi
c uczeni, akademicy, wytrawnych dziennikarzy i polityków, Kwartalnik Arches ukazuje relację między islamem a demokracją oraz rolę Ameryki – a także zmiany, które wprowadził Obama, w poszukiwaniu wspólnej płaszczyzny. Anas Altikriti, dyrektor generalny The Cordoba Foundation zapewnia gambit otwierający tę dyskusję, gdzie zastanawia się nad nadziejami i wyzwaniami stojącymi na ścieżce Obamy. Śledzenie Altikriti, były doradca prezydenta Nixona, Dr Robert Crane oferuje dogłębną analizę islamskiej zasady prawa do wolności. Anwar Ibrahim, były wicepremier Malezji, wzbogaca dyskusję o praktyczne realia wdrażania demokracji w muzułmańskich społeczeństwach dominujących, mianowicie, w Indonezji i Malezji.
Mamy też dr Shireen Hunter, Uniwersytetu Georgetown, USA, który bada kraje muzułmańskie opóźnione w demokratyzacji i modernizacji. Uzupełnia go pisarz terroryzmu, Wyjaśnienie dr Nafeeza Ahmeda dotyczące kryzysu ponowoczesności i
upadek demokracji. dr Daud Abdullah (Dyrektor Monitora Mediów Bliskiego Wschodu), Alan Hart (były korespondent ITN i BBC Panorama; autor syjonizmu: „Prawdziwy wróg Żydów”) i Asem Sondos (Redaktor egipskiego tygodnika Sawt Al Omma) skoncentruj się na Obamie i jego roli w promowaniu demokracji w świecie muzułmańskim, a także stosunki USA z Izraelem i Bractwem Muzułmańskim.
Minister spraw zagranicznych, Malediwy, Ahmed Shaheed spekuluje na temat przyszłości islamu i demokracji; Cllr. Gerry Maclochlainn
– członek Sinn Féin, który odsiedział cztery lata więzienia za działalność irlandzkich republikanów i działacz Guildford 4 i Birmingham 6, wspomina o swojej niedawnej podróży do Gazy, gdzie był świadkiem wpływu brutalności i niesprawiedliwości wymierzonej Palestyńczykom; Dr Marie Breen-Smyth, Dyrektor Ośrodka Badań Radykalizacji i Współczesnej Przemocy Politycznej omawia wyzwania krytycznego badania terroru politycznego; Dr Khalid al-Mubarak, pisarz i dramaturg, omawia perspektywy pokoju w Darfurze; i wreszcie dziennikarz i działacz na rzecz praw człowieka, Ashur Shamis, krytycznie przygląda się demokratyzacji i upolitycznieniu współczesnych muzułmanów.
Mamy nadzieję, że wszystko to stanowi wszechstronną lekturę i źródło do refleksji nad problemami, które dotykają nas wszystkich w nowym brzasku nadziei.
Dziękuję Ci
| Sep 07, 2010 | Uwagi 0
Polityka USA Hamasu blokuje pokój na Bliskim Wschodzie
Henryk Siegman
Nieudane rozmowy dwustronne na temat przeszłości 16 lata pokazały, że porozumienie pokojowe na Bliskim Wschodzie nigdy nie może zostać osiągnięte przez same strony. Rządy izraelskie uważają, że mogą przeciwstawić się międzynarodowemu potępieniu ich nielegalnego projektu kolonialnego na Zachodnim Brzegu, ponieważ mogą liczyć na sprzeciw USA wobec międzynarodowych sankcji. Rozmowy dwustronne, które nie są ujęte w parametry sformułowane przez USA (na podstawie uchwał Rady Bezpieczeństwa, porozumienia z Oslo, Arabska Inicjatywa Pokojowa, „mapa drogowa” i inne wcześniejsze porozumienia izraelsko-palestyńskie) nie może się udać. Rząd Izraela uważa, że Kongres USA nie pozwoli amerykańskiemu prezydentowi na wydawanie takich parametrów i domaganie się ich akceptacji. Jaka jest nadzieja na rozmowy dwustronne, które zostaną wznowione we wrześniu w Waszyngtonie? 2 zależy całkowicie od tego, czy prezydent Obama udowodni, że przekonanie jest błędne, i czy „propozycje pomostowe”, które obiecał, czy rozmowy osiągną impas?, są eufemizmem na składanie amerykańskich parametrów. Taka amerykańska inicjatywa musi dawać Izraelowi żelazne gwarancje bezpieczeństwa w jego granicach sprzed 1967 r, ale jednocześnie musi jasno powiedzieć, że te zapewnienia nie są dostępne, jeśli Izrael będzie nalegał na odmówienie Palestyńczykom istnienia rentownego i suwerennego państwa na Zachodnim Brzegu iw Strefie Gazy. W niniejszym artykule skupiono się na innej poważnej przeszkodzie w podpisaniu umowy o statusie stałym: brak skutecznego rozmówcy palestyńskiego. Zajęcie się uzasadnionymi skargami Hamasu – i jak zauważono w niedawnym raporcie CENTCOM, Hamas ma uzasadnione żale – może doprowadzić do jego powrotu do palestyńskiego rządu koalicyjnego, który zapewniłby Izraelowi wiarygodnego partnera pokojowego. Jeśli ten zasięg zawiedzie z powodu odrzucenia Hamasu…, zdolność organizacji do zapobieżenia rozsądnemu porozumieniu wynegocjowanemu przez inne palestyńskie partie polityczne zostanie znacznie utrudniona. Jeśli administracja Obamy nie poprowadzi międzynarodowej inicjatywy w celu określenia parametrów porozumienia izraelsko-palestyńskiego i aktywnego promowania palestyńskiego pojednania politycznego, Europa musi to zrobić, i mam nadzieję, że Ameryka podąży za nią. Niestety, nie ma srebrnej kuli, która mogłaby zagwarantować cel „dwóch państw żyjących obok siebie w pokoju i bezpieczeństwie”.
Ale obecny kurs prezydenta Obamy absolutnie tego wyklucza.
| Sep 07, 2010 | Uwagi 0
Powrót do islamizmu
MAHA AZZAM
Istnieje kryzys polityczny i bezpieczeństwa związany z tym, co określa się mianem islamizmu, kryzys, którego poprzednicy od dawna poprzedzają 9/11. W przeszłości 25 lat, różnie podkreślano, jak wyjaśniać i zwalczać islamizm. Analitycy i decydenci
in the 1980s and 1990s spoke of the root causes of Islamic militancy as being economic malaise and marginalization. More recently there has been a focus on political reform as a means of undermining the appeal of radicalism. Increasingly today, the ideological and religious aspects of Islamism need to be addressed because they have become features of a wider political and security debate. Whether in connection with Al-Qaeda terrorism, political reform in the Muslim world, the nuclear issue in Iran or areas of crisis such as Palestine or Lebanon, it has become commonplace to fi nd that ideology and religion are used by opposing parties as sources of legitimization, inspiration and enmity.
Sytuację dodatkowo komplikuje narastający na Zachodzie antagonizm i strach przed islamem z powodu ataków terrorystycznych, które z kolei rzutują na postawy wobec imigracji, religia i kultura. Granice ummy, czyli wspólnoty wiernych, rozciągają się poza państwa muzułmańskie do miast europejskich. Umma potencjalnie istnieje wszędzie tam, gdzie istnieją społeczności muzułmańskie. Wspólne poczucie przynależności do wspólnej wiary wzrasta w środowisku, w którym poczucie integracji z otaczającą społecznością jest niejasne i gdzie dyskryminacja może być widoczna. Im większe odrzucenie wartości społeczeństwa,
czy na Zachodzie, czy nawet w państwie muzułmańskim, im większa konsolidacja moralnej siły islamu jako tożsamości kulturowej i systemu wartości.
Po zamachach bombowych w Londynie w dniu 7 Lipiec 2005 stało się bardziej oczywiste, że niektórzy młodzi ludzie deklarowali zaangażowanie religijne jako sposób wyrażania przynależności etnicznej. Powiązania między muzułmanami na całym świecie i ich postrzeganie, że muzułmanie są bezbronni, skłoniły wielu w bardzo różnych częściach świata do połączenia swoich lokalnych kłopotów z szerszym muzułmańskim., identyfikujący się kulturowo, głównie lub częściowo, z szeroko pojętym islamem.
| Sep 06, 2010 | Uwagi 0
ISLAM I RZĄDY PRAWA
Birgit Krawietz
Helmut Reifeld
W naszym nowoczesnym społeczeństwie zachodnim, zorganizowane przez państwo systemy prawne zwykle wyznaczają wyraźną granicę, która oddziela religię od prawa. Odwrotnie, istnieje wiele islamskich społeczeństw regionalnych, w których religia i prawa są dziś tak ściśle ze sobą powiązane, jak przed nadejściem ery nowożytnej. W tym samym czasie, proporcja, w jakiej prawo religijne (szariat po arabsku) i prawa publicznego (prawo) są mieszane różni się w zależności od kraju. Co więcej, status islamu, a co za tym idzie i prawa islamskiego, również się różni. Według informacji Organizacji Konferencji Islamskiej (OIC), Aktualnie jest 57 Państwa islamskie na całym świecie, zdefiniowane jako kraje, w których islam jest religią (1) Stan, (2) większość populacji, lub (3) duża mniejszość. Wszystko to wpływa na rozwój i formę prawa islamskiego.
| Sep 06, 2010 | Uwagi 0
Islamska kultura polityczna, Demokracja, i prawa człowieka
Daniele. Cena £
Argumentowano, że islam sprzyja autorytaryzmowi, zaprzecza wartościom społeczeństw zachodnich, i znacząco wpływa na ważne wyniki polityczne w krajach muzułmańskich. w konsekwencji, uczeni, komentatorzy, a urzędnicy państwowi często wskazują na „islamski fundamentalizm” jako kolejne ideologiczne zagrożenie dla liberalnych demokracji. Ten widok, jednakże, opiera się przede wszystkim na analizie tekstów, Islamska teoria polityczna, oraz badania ad hoc poszczególnych krajów, które nie uwzględniają innych czynników. Twierdzę, że teksty i tradycje islamu, jak te z innych religii, może być używany do wspierania różnych systemów politycznych i polityk. Studia dotyczące poszczególnych krajów i opisowe nie pomagają nam znaleźć wzorców, które pomogą nam wyjaśnić różne relacje między islamem a polityką w krajach świata muzułmańskiego. Stąd, nowe podejście do badania
wzywa się do powiązania islamu z polityką.
sugeruję, poprzez rygorystyczną ocenę relacji między islamem, demokracja, i prawa człowieka na poziomie międzynarodowym, że zbyt duży nacisk kładzie się na siłę islamu jako siły politycznej. Najpierw korzystam z porównawczych studiów przypadku, które skupiają się na czynnikach odnoszących się do wzajemnych oddziaływań między grupami islamskimi a reżimami, wpływy ekonomiczne, etniczne podziały, i rozwój społeczny, wyjaśnić różnice we wpływie islamu na politykę w ośmiu krajach. Twierdzę, że dużo mocy
przypisywany islamowi jako siła napędowa polityki i systemów politycznych w narodach muzułmańskich można lepiej wytłumaczyć wcześniej wymienionymi czynnikami. również znajduję, wbrew powszechnemu przekonaniu, że rosnąca siła islamskich grup politycznych była często wiązana ze skromną pluralizacją systemów politycznych.
Skonstruowałem indeks islamskiej kultury politycznej, w oparciu o zakres, w jakim stosowane jest prawo islamskie oraz czy i, w takim razie, Jak,zachodnie idee, instytucje, i technologie są wdrażane, zbadać charakter relacji między islamem a demokracją a islamem a prawami człowieka. Ten wskaźnik jest używany w analizie statystycznej, która obejmuje próbkę dwudziestu trzech krajów w większości muzułmańskich i grupę kontrolną dwudziestu trzech niemuzułmańskich krajów rozwijających się. Oprócz porównania
narody islamskie do nie-islamskich narodów rozwijających się, analiza statystyczna pozwala mi kontrolować wpływ innych zmiennych, które, jak stwierdzono, wpływają na poziom demokracji i ochronę praw jednostki. Rezultatem powinien być bardziej realistyczny i dokładny obraz wpływu islamu na politykę i politykę.
| Sep 06, 2010 | Uwagi 0
IkhwanScope na Facebooku
IkhwanScope na Scribd
IkhwanScope na Twitterze