smearcasting: Πώς οι ισλαμοφοβικοί σκόρπισαν τον φόβο, φανατισμός και παραπληροφόρηση
| Σεπτ 16, 2010 | Σχόλια 0
ΕΚΘΕΣΗ
Julie Hollar
Jim Naureckas
Κάνοντας την Ισλαμοφοβία Mainstream:
Πώς οι μουσουλμάνοι-μπασέρ μεταδίδουν τον φανατισμό τους
Ένα αξιοσημείωτο πράγμα συνέβη στον Εθνικό Κύκλο Κριτικών Βιβλίου (NBCC) υποψηφιότητες τον Φεβρουάριο 2007: Η συνήθως ευγενής και ανεκτική ομάδα ήταν υποψήφια για το καλύτερο βιβλίο στον τομέα της κριτικής, ένα βιβλίο που θεωρείται ευρέως ότι υποτιμά μια ολόκληρη θρησκευτική ομάδα.
Η υποψηφιότητα του Bruce Bawer's When Europe Slept: Το πώς το ριζοσπαστικό Ισλάμ καταστρέφει τη Δύση από μέσα δεν πέρασε χωρίς διαμάχη. Ο προηγούμενος υποψήφιος Έλιοτ Βάινμπεργκερ κατήγγειλε το βιβλίο στην ετήσια συγκέντρωση του NBCC, αποκαλώντας το «ρατσισμό ως κριτική» (Νιου Γιορκ Ταιμς, 2/8/07). Ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του NBCC, Τζον Φρίμαν, έγραψε στο ιστολόγιο της ομάδας (Κρίσιμη μάζα, 2/4/07): ''Δεν έχω πάει ποτέ
ντρεπόμουν περισσότερο από μια επιλογή από ό,τι με το When Europe Slept του Bruce Bawer…. Η υπεραεριζόμενη ρητορική του οδηγεί από την πραγματική κριτική στην ισλαμοφοβία.»
Αν και τελικά δεν κέρδισε το βραβείο, Ενώ η Ευρώπη κοιμόταν η αναγνώριση στους ανώτατους λογοτεχνικούς κύκλους ήταν εμβληματική της ενσωμάτωσης της ισλαμοφοβίας, όχι μόνο στις αμερικανικές εκδόσεις αλλά και στα ευρύτερα μέσα ενημέρωσης. Αυτή η έκθεση ρίχνει μια νέα ματιά στην ισλαμοφοβία στα σημερινά μέσα ενημέρωσης και στους δράστες της, περιγράφοντας μερικές από τις παρασκηνιακές συνδέσεις που σπάνια εξερευνώνται στα μέσα ενημέρωσης. Η έκθεση παρέχει επίσης τέσσερα στιγμιότυπα, ή «περιπτωσιολογικές μελέτες,περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο οι ισλαμοφοβικοί συνεχίζουν να χειραγωγούν τα μέσα ενημέρωσης για να ζωγραφίσουν τους μουσουλμάνους με ένα ευρύ φάσμα, απεχθής βούρτσα. Στόχος μας είναι να τεκμηριώσουμε το smearcasting: τα δημόσια γραπτά και οι εμφανίσεις ισλαμοφοβικών ακτιβιστών και ειδικών που σκόπιμα και τακτικά σκορπούν φόβο, φανατισμός και παραπληροφόρηση. Ο όρος «ισλαμοφοβία» αναφέρεται στην εχθρότητα προς το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους που τείνει να απανθρωποποιήσει μια ολόκληρη πίστη, απεικονίζοντάς το ως θεμελιωδώς ξένο και αποδίδοντάς του μια εγγενή, ουσιαστικό σύνολο αρνητικών χαρακτηριστικών όπως ο παραλογισμός, μισαλλοδοξίας και βίας. Και όχι σε αντίθεση με τις κατηγορίες που διατυπώνονται στο κλασικό έγγραφο του αντισημιτισμού, Τα Πρωτόκολλα των Πρεσβυτέρων της Σιών, μερικές από τις πιο επιθετικές εκφράσεις της ισλαμοφοβίας–όπως Ενώ κοιμόταν η Ευρώπη–περιλαμβάνουν υπαινιγμούς ισλαμικών σχεδίων για να κυριαρχήσουν στη Δύση.
Islamic institutions and Muslims, φυσικά, should be subject to the same kind of scrutiny and criticism as anyone else. For instance, when a Norwegian Islamic Council debates whether gay men and lesbians should be executed, one may forcefully condemn individuals or groups sharing that opinion without pulling all European Muslims into it, as did Bawer’s Pajamas Media post (8/7/08),
“European Muslims Debate: Should Gays Be Executed?”
Similarly, εξτρεμιστές που δικαιολογούν τις βίαιες ενέργειές τους επικαλούμενοι κάποια συγκεκριμένη ερμηνεία του Ισλάμ μπορούν να επικριθούν χωρίς να εμπλέκεται η τεράστια ποικιλία του πληθυσμού των μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο. όπως η Χαμάς, δημοσιογράφοι κατάφεραν να καλύψουν τη βομβιστική επίθεση στην Οκλαχόμα Σίτι από τον Τίμοθι ΜακΒέι–οπαδός της φυλετικής αίρεσης της Χριστιανικής Ταυτότητας–χωρίς να καταφεύγουμε σε γενικευμένες δηλώσεις περί «χριστιανικής τρομοκρατίας». Επίσης, Τα μέσα ενημέρωσης έχουν καλύψει τρομοκρατικές ενέργειες από φανατικούς που είναι Εβραίοι–για παράδειγμα η σφαγή της Χεβρώνας από τον Baruch Goldstein (Επιπλέον!, 5/6/94)–χωρίς να εμπλέκεται το σύνολο του Ιουδαϊσμού.
Filed Under: Προτεινόμενα • Η Χαμάς • Μουσουλμανική Αδερφότητα • Σπουδές & έρευνες • Ηνωμένες Πολιτείες & Ευρώπη
Σχετικά με τον Συγγραφέα: