De Totalitarisme jihadistische islamisme en de Challenge naar Europa en de islam

Bij het lezen van de meerderheid van de teksten die de omvangrijke literatuur die door zelfverklaarde experts is gepubliceerd op de politieke islam bestaan, is het gemakkelijk om het feit dat een nieuwe beweging is ontstaan ​​missen. Verder, deze literatuur niet in slaagt om uit te leggen op een bevredigende wijze het feit dat de ideologie die hij rijdt is gebaseerd op een bepaalde interpretatie van de islam, en dat het dus een gepolitiseerd religieus geloof,

niet een wereldlijke. Het enige boek waarin de politieke islam is gericht als een vorm van totalitarisme is die van Paul Berman, Terreur en liberalisme (2003). De auteur is, echter, geen expert, kan niet lezen islamitische bronnen, en berust derhalve op het selectieve gebruik van één of twee secundaire bronnen, dus niet de fenomeen begrijpen.

Een van de redenen voor deze tekortkomingen is het feit dat de meeste van degenen die proberen om ons te informeren over de 'jihadistische dreiging' - en Berman is een typisch voorbeeld van deze beurs - niet alleen niet over de taalvaardigheid van de bronnen geproduceerd door de ideologen van de politieke lezen Islam, maar ook gebrek aan kennis over de culturele dimensie van de beweging. Deze nieuwe totalitaire beweging is in veel opzichten een noviteit

in de geschiedenis van de politiek, omdat het heeft zijn wortels in twee parallelle en aanverwante verschijnselen: eerste, de culturalisering van de politiek, die leidt tot de politiek als een cultureel systeem dat wordt opgevat (het oog ontwikkeld door Clifford Geertz); en ten tweede de terugkeer van het sacrale, of ‘re-betovering’ van de wereld, als reactie op de intensieve seculariseringsproces van de globalisering.

De analyse van de politieke ideologieën die gebaseerd zijn op religies, en dat kan beroep uitoefenen als een politieke religie als gevolg van deze, betrekt een sociaal-wetenschappelijk inzicht in de rol van religie gespeeld door de wereldpolitiek, vooral na de bipolaire systeem van de Koude Oorlog plaats heeft gemaakt voor een multipolaire wereld. In een project uitgevoerd op de Hannah Arendt Instituut voor de toepassing van het totalitarisme aan de studie van politieke religies, Ik heb voorgesteld het onderscheid tussen seculiere ideologieën die fungeren als een substituut voor religie, en religieuze ideologieën gebaseerd op echte geloof, wat het geval is in religieus fundamentalisme (zie toelichting

24). Een ander project op ‘politieke religie’, bij de Universiteit van Basel uitgevoerd, heeft verduidelijkt het punt dat een nieuwe benadering van de politiek noodzakelijk worden zodra een religieus geloof wordt gekleed in een politieke garb.Drawing op de gezaghebbende bronnen van de politieke islam, Dit artikel suggereert dat de grote verscheidenheid aan organisaties geïnspireerd door de islamitische ideologie worden opgevat, zowel als politieke religies en als politieke bewegingen. De unieke kwaliteit van de politieke islam leugens is het feit dat het gebaseerd is op een transnationaal religie (zie toelichting 26).