ในรัฐธรรมนูญอเมริกันจากมุมมองของอัลกุรอานและ Madinah กติกา

Imad-ad-Dean Ahmad

กระดาษนี้เกิดจากการไม่ได้หมายความว่าการเปรียบเทียบครบถ้วนสมบูรณ์ของอเมริกันรัฐธรรมนูญกับอัลกุรอานและ Madinah กติกา. ค่อนข้าง, จะพิจารณาชนิดของข้อมูลเชิงลึกว่าการเปรียบเทียบระหว่างสองเอกสารอาจแนะนำ. ตาม, the constitutional topics selected are those in which the author or the commentators on earlier drafts perceived an assessment within the Islamic sources.4 This paper should be taken as an invitation for future studies with more systematic comparisons. In addition to rational inference from the text of the Qur’an and of the Madinah Covenant, I shall draw on the views of the Prophet’s Companions as recorded in the leading Hadith books. Analogously, มุมมองของบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งสาธารณรัฐอเมริกาเกี่ยวกับรัฐธรรมนูญ
ประเด็นต่างๆ ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนใน The Federalist Papers เราจะเริ่มต้นด้วยการตรวจสอบ Madinah Covenant, แล้วประเมินเป้าหมายของรัฐธรรมนูญตามคำนำ. หลังจากนั้น, เราจะสำรวจหัวข้อต่าง ๆ ในเนื้อหาหลักของข้อความที่ยืมตัวเองไปสอบที่เสนอไว้ที่นี่. โดยเฉพาะอย่างยิ่ง, เหล่านี้เป็นหน้าที่ของสาขาการปกครองตามการแบ่งแยกอำนาจ, บทบาทของการเลือกตั้งในการแต่งตั้งประมุขแห่งรัฐคนต่อไป, บทลงโทษสำหรับการทรยศ, การดำรงอยู่ของการค้าทาสและการเหยียดเชื้อชาติ, รูปแบบการปกครองของพรรครีพับลิกัน, บทบัญญัติในการแก้ไขรัฐธรรมนูญ, การทดสอบทางศาสนา, และร่างพระราชบัญญัติสิทธิฯ. ในที่สุด, เราพิจารณาข้อโต้แย้งของชาวเมดิสันว่ารัฐธรรมนูญอาจถูกมองว่าเป็นแบบอย่างในการหลีกเลี่ยงฟิตนะห์อย่างไร.
พันธสัญญามะดีนะฮ์ที่ชาวมุสลิมให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อองค์กรของตนในฐานะชุมชนการเมืองสามารถเห็นได้ในความจริงที่ว่าปฏิทินของพวกเขาไม่ได้ลงวันที่ตั้งแต่เกิดหรือมรณะของท่านศาสดา, แต่จากการก่อตั้งเมืองมุสลิมแห่งแรกในรัฐมะดีนะฮ์ 622. ก่อนก่อตั้งมะดีนะฮ์, ชาวอาหรับไม่มีรัฐที่จะ "สร้างความยุติธรรม, ประกันภายในประเทศ
ความเงียบสงบ, จัดให้มีการป้องกันร่วมกัน, ส่งเสริมสวัสดิการทั่วไป, และรับพรแห่งเสรีภาพ …ธรรมเนียมในสมัยนั้นคือผู้ที่อ่อนแอเกินกว่าจะปกป้องตนเองได้กลายมาเป็นลูกค้าของผู้พิทักษ์ (วาลี). มูฮัมหมัด, ตัวเองเป็นเด็กกำพร้า, was brought up under the protection of his uncle Abu Talib.
After his uncle’s death in 619, Muhammad received an invitation from Yathrib’s feuding Arab tribes to govern there. Once in Yathrib, he entered into a covenant with all of its residents, whether they had accepted Islam or not. Even the Jews living on the city’s outskirts subscribed to it.

ยื่นใต้: ArticlesFeaturedอื่น ๆ

About the Author:

RSSแสดงความคิดเห็น (0)

Trackback URL

ปล่อยให้ตอบกลับ