DEBATEREN OVER DEMOCRATIE IN DE ARABISCHE WERELD

Westerse geleerden definiëren democratie als een methode om de burgerrechten en politieke rechten van individuen te beschermen. Het voorziet in de vrijheid van meningsuiting, druk, geloof, mening, eigendom, en montage, evenals het stemrecht, nomineren en zoeken naar een openbaar ambt. Huntington (1984) stelt dat een politiek systeem democratisch is in de mate dat de machtigste collectieve besluitvormers worden geselecteerd

periodieke verkiezingen waarbij kandidaten vrij strijden om stemmen en waarbij vrijwel alle volwassenen stemgerechtigd zijn. Rothstein (1995) stelt dat democratie een regeringsvorm is en een bestuursproces dat verandert en zich aanpast als reactie op de omstandigheden. Hij voegt er ook aan toe dat dit de westerse definitie van democratie is — naast verantwoordelijkheid, concurrentie, een zekere mate van participatie — bevat een garantie voor belangrijke burger- en politieke rechten. Anderson (1995) stelt dat de term democratie een systeem betekent waarin de machtigste collectieve besluitvormers worden geselecteerd door middel van periodieke verkiezingen waarin kandidaten vrij strijden om stemmen en waarin vrijwel de hele volwassen bevolking stemgerechtigd is. Saad Eddin Ibrahim (1995), een Egyptische geleerde, beschouwt democratie die van toepassing zou kunnen zijn op de Arabische wereld als een geheel van regels en instellingen die zijn ontworpen om bestuur door middel van vreedzaamheid mogelijk te maken

beheer van concurrerende groepen en/of tegenstrijdige belangen. Evenwel, Samir Amin (1991) baseerde zijn definitie van democratie op het sociaal-marxistische perspectief. Hij verdeelt de democratie in twee categorieën: burgerlijke democratie die gebaseerd is op individuele rechten en vrijheid voor het individu, maar zonder sociale gelijkheid; en politieke democratie die alle mensen in de samenleving het recht geeft om te stemmen en hun regering en institutionele vertegenwoordigers te kiezen, wat zal helpen hun gelijke sociale rechten te verkrijgen.

Ter afsluiting van dit gedeelte, Ik zou zeggen dat er niet één enkele definitie van democratie bestaat die precies aangeeft wat democratie is of wat niet. Evenwel, zoals wij merkten, De meeste van de hierboven genoemde definities bevatten in wezen soortgelijke elementen – verantwoordelijkheid, concurrentie, en een zekere mate van participatie – die dominant zijn geworden in de westerse wereld en internationaal.