Η Αίγυπτος στο σημείο ανατροπής ?

David B. Ottaway

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, Έζησα στο Κάιρο ως προϊστάμενος του γραφείου της Washington Post καλύπτοντας ιστορικά γεγονότα όπως η απόσυρση του τελευταίου

Ισραηλινές δυνάμεις από αιγυπτιακό έδαφος που κατέλαβαν κατά τη διάρκεια του 1973 Ο αραβο-ισραηλινός πόλεμος και η δολοφονία του προέδρου

Anwar Sadat από ισλαμιστές φανατικούς τον Οκτώβριο 1981.

Το τελευταίο εθνικό δράμα, που είδα προσωπικά, είχε αποδειχτεί ένα κρίσιμο ορόσημο. Ανάγκασε τον διάδοχο του Σαντάτ, Χόσνι Μουμπάρακ, να στραφεί προς τα μέσα για να αντιμετωπίσει μια ισλαμιστική πρόκληση άγνωστων διαστάσεων και ουσιαστικά τερμάτισε τον ηγετικό ρόλο της Αιγύπτου στον αραβικό κόσμο.

Ο Μουμπάρακ έδειξε αμέσως ότι είναι πολύ προσεκτικός, ηγέτης χωρίς φαντασία, τρελά αντιδραστικός παρά προληπτικός στην αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που κατακλύζουν το έθνος του, όπως η εκρηκτική πληθυσμιακή του αύξηση (1.2 εκατομμύρια περισσότεροι Αιγύπτιοι το χρόνο) και οικονομική παρακμή.

Σε μια σειρά τεσσάρων μερών της Washington Post που γράφτηκε καθώς έφευγα νωρίς 1985, Παρατήρησα ότι ο νέος Αιγύπτιος ηγέτης ήταν ακόμα λίγο πολύ

ένα απόλυτο αίνιγμα για τους δικούς του ανθρώπους, χωρίς να προσφέρει όραμα και να διοικεί αυτό που φαινόταν ένα κρατικό πλοίο χωρίς τιμόνι. Η σοσιαλιστική οικονομία

κληρονόμησε από την εποχή του προέδρου Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ (1952 προς το 1970) ήταν ένα χάος. το νόμισμα της χώρας, η λίρα, λειτουργούσε

σε οκτώ διαφορετικές συναλλαγματικές ισοτιμίες; τα κρατικά της εργοστάσια ήταν μη παραγωγικά, μη ανταγωνιστική και βαθιά στο χρέος; και η κυβέρνηση οδεύει προς τη χρεοκοπία εν μέρει λόγω των επιδοτήσεων για τρόφιμα, η ηλεκτρική ενέργεια και η βενζίνη κατανάλωναν το ένα τρίτο ($7 δισεκατομμύριο) του προϋπολογισμού του. Το Κάιρο είχε βυθιστεί σε ένα απελπιστικό τέλμα αδιέξοδης κυκλοφορίας και γεμάτη ανθρωπότητα - 12 εκατομμύρια άνθρωποι στριμώχτηκαν σε μια στενή ζώνη γης που συνορεύει με τον ποταμό Νείλο, τα περισσότερα ζωντανά μάγουλα με το τράνταγμα σε ακατάστατες κατοικίες στις ολοένα διευρυνόμενες φτωχογειτονιές της πόλης.