Islamitische politieke cultuur, Democratie, en mensenrechten

| augustus 22, 2010 | Reacties 0

Daniel E. Prijs

Er is beweerd dat de islam autoritarisme faciliteert, is in tegenspraak met de

waarden van westerse samenlevingen, en heeft een aanzienlijke invloed op belangrijke politieke resultaten

in moslimlanden. Vervolgens, geleerden, commentatoren, en overheid

ambtenaren wijzen vaak op ‘islamitisch fundamentalisme’ als het volgende

ideologische bedreiging voor liberale democratieën. Dit beeld, echter, is voornamelijk gebaseerd

over de analyse van teksten, Islamitische politieke theorie, en ad-hocstudies

van individuele landen, die geen rekening houden met andere factoren. Het is mijn bewering

dat de teksten en tradities van de islam, zoals die van andere religies,

kan worden gebruikt ter ondersteuning van een verscheidenheid aan politieke systemen en beleid. Land

specific and descriptive studies do not help us to find patterns that will help

us explain the varying relationships between Islam and politics across the

countries of the Muslim world. Vandaar, een nieuwe benadering van de studie van de

verbinding tussen islam en politiek nodig is.

ik stel voor, door een grondige evaluatie van de relatie tussen de islam,

democratie, en mensenrechten op grensoverschrijdend niveau, that too much

emphasis is being placed on the power of Islam as a political force. I first

use comparative case studies, which focus on factors relating to the interplay

between Islamic groups and regimes, economische invloeden, etnische breuklijnen,

en maatschappelijke ontwikkeling, to explain the variance in the influence of

Islam on politics across eight nations.

ZD Scribd iPaper

Filed Under: Algerije • Egypte • Aanbevolen • Iran • Jordanië • Jordaanse MB • Libanon • Moslim Broederschap • Nieuwe soefi-bewegingen • Palestina • Studies & Onderzoeken • Syrië • Syrische MB • Tunesië • Turkije