Politieke islam in het Midden-Oosten
| augustus 20, 2010 | Reacties 0
Zijn Knudsen
This report provides an introduction to selected aspects of the phenomenon commonly
referred to as “political Islam”. The report gives special emphasis to the Middle East, in
particular the Levantine countries, and outlines two aspects of the Islamist movement that may
be considered polar opposites: democracy and political violence. In the third section the report
reviews some of the main theories used to explain the Islamic resurgence in the Middle East
(Figure 1). In brief, the report shows that Islam need not be incompatible with democracy and
that there is a tendency to neglect the fact that many Middle Eastern countries have been
engaged in a brutal suppression of Islamist movements, causing them, some argue, to take up
arms against the state, and more rarely, foreign countries. The use of political violence is
widespread in the Middle East, but is neither illogical nor irrational. In many cases even
Islamist groups known for their use of violence have been transformed into peaceful political
partijen die met succes deelnemen aan gemeenteraads- en landelijke verkiezingen. niettemin, de islamist
opwekking in het Midden-Oosten blijft gedeeltelijk onverklaard ondanks een aantal theorieën die proberen om
zijn verantwoordelijk voor zijn groei en populaire aantrekkingskracht. In het algemeen, de meeste theorieën stellen dat islamisme een
reactie op relatieve deprivatie, vooral sociale ongelijkheid en politieke onderdrukking. Alternatief
theorieën zoeken het antwoord op de islamistische heropleving binnen de grenzen van de religie zelf en de
krachtig, suggestieve potentieel van religieuze symboliek.
De conclusie pleit ervoor om verder te gaan dan de 'gloom and doom'-benadering die:
beeldt islamisme af als een onwettige politieke uiting en een potentiële bedreiging voor het Westen ("Oud
islamisme”), en van een meer genuanceerd begrip van de huidige democratisering van de islamist
movement that is now taking place throughout the Middle East (“New Islamism”). This
importance of understanding the ideological roots of the “New Islamism” is foregrounded
along with the need for thorough first-hand knowledge of Islamist movements and their
adherents. As social movements, its is argued that more emphasis needs to be placed on
understanding the ways in which they have been capable of harnessing the aspirations not only
of the poorer sections of society but also of the middle class.Filed Under: Algerije • Egypte • Aanbevolen • Hamas • Jordanië • Jordaanse MB • Libanon • Moslim Broederschap • Palestina • Studies & Onderzoeken • Syrië • Syrische MB • Turkije • Turkije AKP
Over de auteur: