Συμμετοχή των Ισλαμιστών και Προώθηση της Δημοκρατίας

Μόνα Γιακουμπιάν

Deeming democratic change to be a long-term antidote to Islamist extremism, the Bush administration coupled its military interventions in Afghanistan and Iraq with intensified efforts to promote democracy in the Arab world, underscoring the need for free and fair elections. To date, parliamentary elections of varying openness have taken place across the region, from Morocco to Kuwait. The elections ushered in a wave of Islamist victories, dubbed by many as an “Islamist tsunami.” 1The Islamists’ successes stem from their effectiveness as vehicles for popular opposition. While liberal, secular opposition parties remain largely detached from much of the population, Islamists have developed vast and easily mobilized grassroots networks through charitable organizations and mosques. The leadership is often younger and more dynamic, with strong ties to the community, και οι κομματικές οργανώσεις γεμίζουν ενέργεια και ιδέες, προσελκύοντας αυτούς που αναζητούν αλλαγή.Οι Η.Π.Α. Η κυβέρνηση έχει δεσμεύσει αθόρυβα έναν αριθμό μετριοπαθών και νόμιμων ισλαμιστικών κομμάτων σε όλη την περιοχή εδώ και αρκετά χρόνια, μερικές φορές μέσω της συνήθους διπλωματικής δραστηριότητας, μερικές φορές μέσω κρατικών επιχορηγήσεων προς τις Η.Π.Α. οργανώσεις. Αυτή η Ειδική Έκθεση εξετάζει τη δέσμευση που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ με νομικά θέματα, μη βίαια ισλαμιστικά κόμματα μέσω του Εθνικού Δημοκρατικού Ινστιτούτου (ΕΙΜΑΙ) και το Διεθνές Ρεπουμπλικανικό Ινστιτούτο (IRI), οι οποίες έχουν την πιο εκτεταμένη εμπειρία σε σχέση με ισλαμιστές στην περιοχή, και επικεντρώνεται στο Μαρόκο, Ιορδανία, και την Υεμένη, λόγω της σχετικής πολιτικής τους ανοιχτότητας και της δύναμης και της ζωντάνιας της ισλαμιστικής πολιτικής τους αντιπολίτευσης. Επιτυχημένη Στρατηγική. A successful Islamist engagement strategy both empowers individuals and strengthens institutions to yield greater transparency, more accountability, and shifts toward moderation. Training and empowering individuals cultivates moderates within the parties and enhances their political sophistication and influence. Meanwhile, as regimes in the Arab world resist or manipulate political reforms, strengthening democracy’s infrastructure is as important as supporting individuals. Independent electoral procedures and monitoring help to establish free and fair elections. Institution building ensures appropriate checks on executive power and a strong rule of law. Strengthening parliaments is especially crucial, as Islamists participate primarily in legislatures.In assessing whether Islamist parties have moderated in response to U.S. engagement, it is difficult if not impossible to quantify or measure shifts that may themselves be relative and subjective. Directly linking greater moderation to specific U.S. engagement activities is also highly problematic. At best, this engagement should be considered a contributing factor. Nevertheless, the tentative results in Morocco, Ιορδανία, and Yemen are promising enough that continued engagement with moderate Islamists should be encouraged, albeit with greater emphasis on institution building and an eye on the broader context of the ideological battle in the Muslim world between extremism and moderation.