ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΙΣΛΑΧ: Ισλαμική μετριοπάθεια στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο Σομαλία

Αμπντουραχμάν M. Abdullahi

Η ανάπτυξη των ισλαμικών κινημάτων έχει προσελκύσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, ιδίως μετά την 9/11 επίθεση σε στόχους των ΗΠΑ και την επακόλουθη κήρυξη του Παγκόσμιου Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας. Πολλοί παράγοντες συνέβαλαν σε αυτή την ανάπτυξη; μία από τις κύριες αιτίες ήταν η αποτυχία των μετα-αποικιακών κρατών σε πολλές μουσουλμανικές χώρες και η ελκυστικότητα της αντιπολιτευτικής ισλαμικής προσέγγισης ως εναλλακτικής λύσης. Αυτά τα κινήματα χρειάστηκαν διάφορα μαθήματα για να υλοποιήσουν τις ατζέντες τους και διαμόρφωσαν διαφορετικές μεθοδολογίες και στρατηγικές λόγω των διαφορετικών συνθηκών και του περιβάλλοντος στο οποίο έχουν αναπτυχθεί και λειτουργούν2. Για παράδειγμα, ορισμένα κινήματα σε δικτατορικά καθεστώτα ή σε μουσουλμανικές κοινότητες υπό ξένη κατοχή ή σε όσους ζουν ως περιθωριοποιημένη μειονότητα μπορεί να καταφύγουν στη βία ως το μόνο διαθέσιμο μέσο πολιτικής έκφρασης. Αφ 'ετέρου, κινήματα στο δημοκρατικό περιβάλλον συνήθως συμμετέχουν στη δημοκρατική πολιτική διαδικασία και εφαρμόζουν επιτυχημένα κοινωνικά προγράμματα3. Στο πλαίσιο της Σομαλίας, Σομαλοί φοιτητές στα πανεπιστήμια του Αραβικού Κόσμου τη δεκαετία του 1960 αλληλεπιδρούσαν με διαφορετικές ισλαμικές ομάδες, αγκάλιασε παρόμοιες ιδέες και διαμόρφωσε σταδιακά συγκρίσιμα κινήματα. Συγκεκριμένα, δύο κύριοι οργανισμοί έχουν γίνει πιο εμφανείς από τη δεκαετία του 1980; δηλαδή η Μουσουλμανική Αδελφότητα που συνδέεται με την Ισλάχ(μεταρρύθμιση) Κίνηση (1978) και η νεοσαλαφία που σχετίζεται με το al-Ittihad(Ισλαμική Ένωση) Κίνηση (1980) και οι διαδοχικές παραφυάδες του .