Σχολιασμός: Κοίλο δαχτυλίδι για δημοκρατία

ARNAUD DE BORCHGRAVE

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟ, Ιούνιος 24 (UPI) — Η σταυροφορία του Λευκού Οίκου για τη δημοκρατία, όπως το βλέπει ο Πρόεδρος Μπους, έχει παράγει “μια κρίσιμη μάζα εκδηλώσεων που το παίρνουν (Μέση Ανατολή) περιοχή με μια ελπιδοφόρα νέα κατεύθυνση.” Και η υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις περιόδευσε στην περιοχή, καθιστώντας σαφές σε κάθε στάση κάθε φορά που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ σταθερότητας και δημοκρατίας, η νέα ιδεολογική θεραπεία θα θυσιάσει τη σταθερότητα.

Βετεράνος χέρια που έχουν ασχοληθεί με πέντε περιφερειακούς πολέμους και δύο intifadas κατά τη διάρκεια του περασμένου μισού αιώνα που τρέμει. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Χένρι Κίσινγκερ, πρώτος μεταξύ τους.

“Για το Ηνωμένο Βασίλειο. η σταυροφορία σε κάθε μέρος του κόσμου για τη διάδοση της δημοκρατίας μπορεί να είναι πέρα ​​από την ικανότητά μας,” αυτος λεει. Οι ΗΠΑ. Σύστημα, εξηγεί, “είναι προϊόν μοναδικών ιστορικών εμπειριών, είναι δύσκολο να αναπαραχθούν ή να μεταμοσχευθούν σε μουσουλμανικές κοινωνίες όπου η κοσμική δημοκρατία έχει σπάνια αναπτυχθεί.” Αν ποτέ.

Εάν η σταθερότητα είχε θυσιάσει τη δημοκρατία, ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και ο υφυπουργός των Προέδρων Nixon και Ford δεν θα μπορούσαν να διαπραγματευθούν με τις μεγάλες αραβο-ισραηλινές συμφωνίες απαλλαγής: Sinai I, Γκόλαν και Σινά ΙΙ. Χωρίς τις αντιδημοκρατικές, καλοπροαίρετη δικτατορική φιγούρα του Anwar Sadat στο τιμόνι στην Αίγυπτο, ή χωρίς τον καθυστερημένο συριακό δικτάτορα και τον κύριο τρομοκράτη Hafez Assad, μια άλλη σελίδα ιστορίας πολέμου θα είχε γραφτεί.

Με ένα δημοκρατικό κοινοβούλιο στην Αίγυπτο 1974, κατά πάσα πιθανότητα κυριαρχείται από τη λαϊκή μουσουλμανική αδελφότητα, Ο Σαντάτ δεν θα μπορούσε να έχει κάνει το θεαματικό του, θρησκευτικό ταξίδι στην Ιερουσαλήμ — και ξαφνικά γίνει ο δημοφιλέστερος ηγέτης στο Ισραήλ. Μια ειρηνευτική συνθήκη μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ και μεταξύ Ιορδανίας και Ισραήλ ήταν δυνατή μόνο επειδή οι απόλυτοι ηγεμόνες — Sadat και ο τελευταίος βασιλιάς Χουσεΐν, οδήγησε και τις δύο αραβικές χώρες.

Ο Σαντάτ ήξερε ότι η θαρραλέα πράξη πολιτογράφησης του ήταν ισοδύναμη με την υπογραφή του δικού του εντολέα θανάτου. Διεξήχθη στο 1981 — από ισλαμιστές εξτρεμιστές — στην παγκόσμια τηλεόραση.

Η Ράις με υπερηφάνεια διακηρύσσει ότι δεν είναι πλέον ένας πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, αλλά ένας αγώνας για τη δημοκρατία. Είναι περήφανη ότι η κυβέρνηση Μπους δεν επιδιώκει πλέον τη σταθερότητα εις βάρος της δημοκρατίας. Αλλά ήδη η σταυροφορία της δημοκρατίας δεν συναντά μόνο επιδείξεις ταχύτητας, αλλά και οδοφράγματα σε δρόμο προς το πουθενά.

Οι μακραίωνες παλαιστινιακές εκλογές που προγραμματίζονται για τον Ιούλιο έχουν αναβληθεί επ 'αόριστον.

Στο Λίβανο, η βούληση έχει ήδη εξουδετερωθεί από πολιτικές μηχανές. Gen. Michael Aoun, μια λαμπρή αλλά γηρασμένη προοπτική που επέστρεψε από τη γαλλική εξορία για να πάρει το υπόγειο μηχάνημα της Συρίας, έχει ήδη ενώσει τις δυνάμεις του με τη Δαμασκό. Ενώ αρνείται οποιαδήποτε συμφωνία με τη Συρία, οι ηγέτες του στρατηγού παραδέχονται ότι αποζημιώθηκε ολέθρια για τα έτη συνταξιοδότησής του στο Παρίσι από τη θέση του ως στρατιωτικός αρχηγός του προσωπικού και ο χρόνος του ως πρωθυπουργός. Aoun συλλέγονται $22 εκατομμύριο, που περιελάμβανε σύνθετο ενδιαφέρον.

Στην Αίγυπτο, Ρύζι, πιθανώς προσπαθώντας να αποδώσει σεβασμό στους αμφισβητίες του προέδρου Hosni Mubarak, χρειάστηκε χρόνος για να λάβει έναν γνωστό πολιτικό τερλατάνο ο οποίος με την πάροδο των χρόνων είχε εκτεθεί ως κάποιος που σφυρηλατεί τα αποτελέσματα των εκλογών καθώς ανέβηκε στη σκάλα πολλών πολιτικών κομμάτων υπό διάφορες ετικέτες.

Ακόμη και οι εχθροί του Mubarak παραδέχονται ότι ο Ayman Nour κατασκευάστηκε και σφυρηλατούσε τις υπογραφές πολλών 1,187 οι πολίτες να συμμορφώνονται με τους κανονισμούς για να νομιμοποιήσουν το Ghad (Αύριο) κόμμα. Η σταδιοδρομία του είναι γεμάτη από ψεύτικα ακαδημαϊκά διαπιστευτήρια, λογοκλοπή, μια σταδιακή απόπειρα δολοφονίας στον εαυτό του, κατηγορίες υπεξαίρεσης από τον εργοδότη του στη Σαουδική Αραβία, και πλατφόρμες πλαστογράφησης εγγράφων.

Η Ράις είχε ακυρώσει ένα προηγούμενο ταξίδι στην Αίγυπτο για να διαμαρτυρηθούν για το κατηγορητήριο και τη φυλάκιση του Νουρ εν αναμονή της δίκης. Και πριν από το πιο πρόσφατο βραβείο του Ράις, η πρώην υπουργός Εξωτερικών Μαντλίν Ολμπράιτ είχε επίσης βγει από το δρόμο της για να επαινέσει τον κυρίαρχο πολιτικό κώλο της Αιγύπτου. Σας προκαλεί να αναρωτιέστε τι είδους πολιτικές αναφορές προέρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο. Πρεσβεία στο Κάιρο.

Με αυτή τη διπλή επικύρωση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, Ο Nour χάνει τη μικρή αγαθά που έχει ακόμα στην Αίγυπτο. Τώρα θεωρείται ως ΗΠΑ. ανδρείκελο, για να προσθέσετε μια μακρά λίστα αποτυχιών.

Η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία είναι παράνομη αλλά ανεκτή από τότε που παραιτήθηκε από την τρομοκρατία, είναι πιο αντιπροσωπευτική της αιγυπτιακής άποψης από την Nour. Υπάρχει επίσης το Kifaya (Αρκετά) κίνημα που συγκεντρώνει τους κορυφαίους διανοούμενους της. Αλλά αρνήθηκαν να συναντηθούν με τη Ράις.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούνται σε όλο τον αραβικό κόσμο ως συνώνυμες με το Ισραήλ. Αυτό περιορίζει αυτόματα την ικανότητα της κυβέρνησης Μπους να κερδίζει φίλους και να επηρεάζει τους ανθρώπους. Εκείνοι που αξιοποιούν στο έπακρο τις ΗΠΑ. η πίεση για εκδημοκρατισμό είναι οργανώσεις που απαριθμούνται από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως “τρομοκράτης.” Τόσο η Χαμάς στα παλαιστινιακά εδάφη όσο και η Χεζμπολάχ στο Λίβανο είναι πλέον ευκαιρίες εξόρυξης τόσο πάνω όσο και υπόγεια. Οι ισλαμιστές νομοθέτες στην Ιορδανία ζήτησαν από τον βασιλιά Αμπντουλάχ να επιτρέψει στους ηγέτες της Χαμάς της Ιορδανίας, έξι χρόνια πριν, να έρθει σπίτι. Ο βασιλιάς ακούστηκε αδιάφορα.

Πήρε την Ευρώπη 500 για να φτάσει στο βαθμό πολιτικής ωριμότητας που παρατηρείται από την πρόσφατη κατάρρευση των σχεδίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ένα κοινό σύνταγμα. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ δήλωσε ότι η δημοκρατία είναι η χειρότερη μορφή κυβέρνησης, εκτός από όλες τις άλλες που έχουν δοκιμαστεί. Αλλά ο Τσώρτσιλ είπε επίσης, “Το καλύτερο επιχείρημα κατά της δημοκρατίας είναι μια συνομιλία πέντε λεπτών με τον μέσο ψηφοφόρο.” Αυτό εξακολουθεί να ισχύει στα παζάρια του αραβικού κόσμου, από το Μαρακές έως το Μουσκάτ.